ΚΥΡΙΑΚΗ
22
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Ο «Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν ντε Σαιντ – Εξυπερύ, ένα έργο βαθιά συγκινητικό και ανθρώπινο που υπόσχεται να «ταξιδέψει» μικρούς και μεγάλους σε «άγνωστες γωνιές» του σύμπαντος και να μας κάνει να πιστέψουμε ξανά στη δύναμη της αληθινής φιλίας και αγάπης, ξεκινάει καλοκαιρινή περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με τον Θανάση Τσαλταμπάση στον ρόλο του θρυλικού ομώνυμου ήρωα.
Με αφορμή την πρεμιέρα της παράστασης, σε διασκευή-σκηνοθεσία Δημήτρη Αδάμη, ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, καθώς μεταμορφώνεται στη σκηνή στον ήρωα που όλοι χρειαζόμαστε, μάς μιλά για τον ρόλο του «Μικρού Πρίγκιπα», το «μικρόβιο» της υποκριτικής τέχνης, τις πρώτες του αναμνήσεις από το θέατρο και πόσο διαφορετικό θεωρεί ότι βγήκε το τελευταίο μετά την πρόσφατη κρίση που βίωσε.
Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης στο ρόλο του Μικρού Πρίγκιπα.
Το ότι είναι… Μικρός! Για τα παιδιά θα μπορούσε εν δυνάμει να είναι φίλος τους, για τους μεγάλους ο ίδιος τους ο εαυτός με την παιδική του, χαμένη ως επί το πλείστον, αθωότητα.
Εγώ προσωπικά θέλω να τα δω να «ταξιδεύουν» μαζί με τον ήρωα και αυτά! Μετά από τόσο καιρό στέρηση και κλεισούρα, ένα εντυπωσιακό ταξίδι στα αστέρια θα ήταν βάλσαμο.
Σίγουρα η συνάντηση με το εμβληματικό τριαντάφυλλο, η συνάντηση με την αλεπού και η «αλληλο-εξημέρωση» τους που τους κάνει για πάντα φίλους αλλά και ο αποχωρισμός από τον πιλότο λίγο πριν το φινάλε…
Κάθε φορά στη προετοιμασία μιας παράστασης, άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο, μου αποκαλύπτονται πράγματα που θεωρώ ότι με κάνουν καλύτερο και ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Η μελέτη σημαντικών έργων, η ανταλλαγή σκέψεων με τον σκηνοθέτη και τους υπόλοιπους ηθοποιούς, η βουτιά σε μονοπάτια του μυαλού και της φαντασίας που κάθε φορά είναι άλλα, στο τέλος μόνο καλύτερο μπορούν να σε κάνουν.
Διαβάζουμε στο δελτίο τύπου: «Μια ιστορία για τη φιλία, την αγάπη, τις θυσίες, την αλήθεια, αξίες που έχουν σημαντικές πλέον θέσεις στη ζωή μας, γιατί σήμερα ξαναγυρίζουμε στους ισχυρούς δεσμούς που θα μας κρατήσουν κοντά». Πόσο διερρηγμένοι πιστεύετε ότι είναι αυτοί οι δεσμοί ύστερα από έναν χρόνο καραντίνας και κοινωνικής αποστασιοποίησης; Πόσο εύκολο θεωρείτε ότι είναι να γυρίσουμε στο πριν;Θα έλεγα ότι αυτή η δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε, μας γύρισε σε μεγάλο βαθμό, με τη καλή έννοια, σε αυτές τις αξίες. Εξάλλου ουδέν κακό αμιγές καλού λέγαν με σοφία οι πρόγονοί μας. Άρα είμαστε οι περισσότεροι σε μία θετική τροχιά προς τα εκεί. Οπότε η παράστασή μας νομίζω ότι έχει κέρδος από αυτό, μιας και αναδεικνύει αξίες που ήδη έχουμε μπει σε σκέψη να τους δώσουμε τη σημασία που τους έλειπε.
Αν ο Μικρός Πρίγκιπας επισκεπτόταν σήμερα τον πλανήτη μας, πώς πιστεύετε ότι θα αντιδρούσε σε όλα αυτά που συμβαίνουν την τελευταία δεκαετία σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο;Συνήθως όταν κάτι που αγαπάς δεν το έχεις, το θες ακόμα περισσότερο και σου λείπει ακόμα πιο πολύ.
Η δύναμη του Μικρού Πρίγκιπα είναι ότι δεν ασχολείται με συγκεκριμένα προβλήματα που ίσως έχουν επικαιρική σημασία, αλλά με θέματα διαχρονικά, γι’ αυτό και είναι και ο ίδιος διαχρονικός και παγκόσμιος. Οπότε πιστεύω ότι με τη μέγιστη αθωότητα που τον διακρίνει, θα αντιδρούσε αντίστοιχα, δηλαδή μη μπορώντας εύκολα να συλλάβει γιατί έχουν τόση αξία όλα τα άλλα πλην των ανθρωπίνων σχέσεων.
Συνήθως όταν κάτι που αγαπάς δεν το έχεις, το θες ακόμα περισσότερο και σου λείπει ακόμα πιο πολύ. Ο ρομαντισμός, η αγάπη, η φιλία, ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, στη διαφορετικότητα, ο αυτοσεβασμός, το παιχνίδι, η συγκίνηση, όλα αυτά και άλλα τόσα, είναι πράγματα που τα αποζητώ και επειδή είναι δυσεύρετα στη ζωή, όταν μπορώ να τα βρω στο θέατρο, είναι σίγουρα μιά επιλογή.
Από τις φωτογραφίες της παράστασης καταλαβαίνουμε ότι δεν θα διστάσετε να αλλάξετε ριζικά την εμφάνιση σας. Πόσο ανοιχτός είστε στους πειραματισμούς για χάρη μιας παράστασης;Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για μένα, όσο αφορά τη δουλειά μου, να μπορώ να ξεπηδάω από εμένα και να μπαίνω στα βαθιά του παιχνιδιού και του παραμυθιού.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία για μένα, όσο αφορά τη δουλειά μου, να μπορώ να ξεπηδάω από εμένα και να μπαίνω στα βαθιά του παιχνιδιού και του παραμυθιού. Γιατί το θέατρο είναι παιχνίδι και παραμύθι. Είτε είναι κωμωδία είτε δράμα είτε τραγωδία είτε για παιδιά είτε για μεγάλους, είναι παιχνίδι και είναι παραμύθι.
Σε μια περίοδο που το ελληνικό θέατρο ήρθε αντιμέτωπο με τρομερά αντίξοες συνθήκες, όταν και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πραγματοποιούνταν παραστάσεις, ποια πιστεύετε ότι είναι τα διδάγματα που πρέπει να αποκομίσει ο κόσμος του θεάτρου από μια τέτοια εμπειρία; Μια τέτοια κρίση έφερε το ελληνικό θέατρο αντιμέτωπο με τις παθογένειές του;Το βασικό δίδαγμα θα πρέπει να είναι όχι τόσο για εμάς που δουλεύουμε σε αυτό το χώρο όσο για τους πολιτικούς υπεύθυνους του πολιτισμού. Το πόσο έλειψε το θέατρο στον κόσμο, το πόσο συντρόφευαν τα streaming και ο κινηματογράφος τους ανθρώπους, δείχνει πόσο σημαντική είναι η δουλειά μας για το κοινωνικό σύνολο, οπότε θα πρέπει να της δοθεί η σημασία που της πρέπει και όχι να αντιμετωπιζόμαστε σαν οι γελωτοποιοί του βασιλιά. Και φυσικά βγήκαν και παθογένειες του χώρου επιτέλους, με πρώτη την κατάχρηση της εξουσίας, στην οποία ελπίζω να μπει φρένο.
Κατά τη διάρκεια της καραντίνας είδαμε να πραγματοποιούνται πολλές διαδικτυακές παραστάσεις χωρίς την παρουσία κοινού. Μπορεί να υπάρξει θέατρο χωρίς κοινό;
Ο ορισμός του θεάτρου προϋποθέτει ζωντανούς θεατές. Το streaming είναι μία πολύ καλή λύση κατά τη γνώμη μου, η οποία όμως σε καμία περίπτωση δε μπορεί να αντικαταστήσει το θέατρο και δε πρέπει να το κάνει σε καμία περίπτωση. Με μέτρο, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει, αλλά με άλλο τρόπο, όχι ως αντικαταστάτης του πραγματικού θεάτρου. Για παράδειγμα όταν τελειώνει η σεζόν και η παράσταση έχει ταξιδέψει στο πραγματικό κοινό, αντί να «πεθάνει» εντελώς και να γίνει αέρας, θα μπορούσε (ως αρχειακό υλικό) να βγαίνει ως streaming. Έτσι θα μπορούν να έχουν και οι συντελεστές ένα ες αεί έσοδο αλλά και η παράσταση, έστω κι έτσι, να μη σβήσει ποτέ.
Ποια ήταν εκείνη η στιγμή που αποφασίσατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός;Ήταν όταν σε ηλικία 9 ετών παρακολούθησα κρυφά μία πρόβα που γινόταν στη βιβλιοθήκη της γειτονιάς μου.
Είναι πάρα πολλοί. Τα πρώτα μου ερεθίσματα ήταν από τους ηθοποιούς των ασπρόμαυρων ταινιών, με κυριότερους τους Ηλιόπουλο, Βέγγο, Βουτσά αλλά και τους Λουί ντε Φινές, Τσάπλιν, Μπάστερ Κίτον, Λωρελ και Χάρντι. Ενστικτωδώς ως παιδί, μαγεύτηκα και εμπνεύστηκα.
Ως θεατής ήμουν πολύ μικρός και είδα στο Κρατικό Θεσσαλονίκης τον «Αρχοντοχωριάτη» του Μολιέρου. Δε καταλάβαινα τίποτα κι όμως μου άρεσε απίστευτα! Και 9 χρόνων έπαιξα σε μία παράσταση στη γειτονιά μου, το «Ανέβα στη στέγη να φάμε το σύννεφο» του Ξανθούλη. Εκεί το μικρόβιο εγκαταστάθηκε για τα καλά μέσα μου και ακόμα δεν έχω βρει εμβόλιο!
Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, θα αλλάζατε κάτι από τη μέχρι τώρα πορεία σας;Επειδή δε μετανιώνω ποτέ και για τίποτε στη ζωή μου, δε θα άλλαζα τίποτα.
Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μια εμπειρία στην καριέρα σας που σας συγκίνησε;Συγκινητικές εμπειρίες επίσης πολλές, αλλά θα έλεγα την εξής: στο βίντεο της πρώτης παράστασης που έπαιξα το 1991 και το έχω ακόμα, κάποια στιγμή ακούγεται εν ώρα παράστασης η φωνή της γιαγιάς μου στο κοινό που λέει «Αγόρι μου!» . Τώρα που την έχω χάσει, αυτή η απλή ατάκα έχει αποκτήσει άλλη διάσταση.
Φαντασία, Μυαλό, Πειθαρχεία, Στέρηση, Μαγεία.
«Ο Μικρός Πρίγκιπας» του Αντουάν ντε Σαιντ – Εξυπερύ, σε διασκευή – σκηνοθεσία Δημήτρη Αδάμη, ξεκινάει καλοκαιρινή περιοδεία την Παρασκευή 18 Ιουνίου στο Κηποθέατρο Νίκαιας.
Στο ρόλο του Μικρού Πρίγκιπα ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.
Παίζουν επίσης: Αγοραστή Αρβανίτη, Θανάσης Βοϊδήλος, Γεωργία Μαυροειδοπούλου, Τάσος Ράπτης, Μαριλίζα Χρονέα.
Εισιτήρια: Γενική είσοδος : 12 ευρώ. Προπώληση : 10 ευρώ. Ηλεκτρονική προπώληση Viva.gr.
