Μήπως ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για τη γυναικοκτονία;

Χθες το βράδυ, η κοινή γνώμη συγκλονίστηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι ο δολοφόνος της 20χρονης Καρολάιν Κράουτς στα Γλυκά Νερά δεν ήταν άλλος από τον σύζυγό της, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.

Επί 40 ημέρες, ο γυναικοκτόνος υποκρινόταν τον συντετριμμένο σύζυγό, ενώ “έπλεκε” προσεκτικά την ιστορία του, μιλώντας για “αλλοδαπούς ληστές” που κατέστρεψαν την “ευτυχισμένη οικογένεια” του, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αυτό θα “μιλήσει” στη μερίδα των ρατσιστών συμπολιτών μας.

Τελικά, ο θύτης αυτής της στυγερής δολοφονίας, όμως, δεν ήταν κάποιος “αδίστακτος αλλοδαπός” (όπως διάφορα ΜΜΕ, αλλά και η Άννα Ζαΐρη, πρόεδρος της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδας ισχυρίστηκαν σε ρατσιστικό παραλήρημα) αλλά ο 32χρονος Αναγνωστόπουλος. Ένας “όμορφος”, ευκατάστατος πιλότος, το “καλό παιδί”, που έκανε τη ζωή του με την 20χρονη Καρολάιν να μοιάζει ονειρική.

Με αφορμή τη δολοφονία της Καρολάιν από τον σύζυγό της, λοιπόν, ξαναήρθε στο προσκήνιο η συζήτηση γύρω από την γυναικοκτονία, μία λέξη που για κάποιο λόγο προκαλεί συχνά αντιδράσεις τόσο στα ΜΜΕ, όσο και στα social media, αφού κάποιοι δεν “αποδέχονται” αυτόν τον όρο.

Αυτοί οι κάποιοι θεωρούν “άδικο” οι γυναίκες-θύματα να “χαίρουν” ειδικής ονομασίας. “Αφού οι γυναίκες, είναι άνθρωποι, γιατί η δολοφονία τους να μην αποκαλείται ανθρωποκτονία όπως όλων;” αναρωτιούνται.

Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, ο όρος γυναικοκτονία “περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών «για λόγους τιμής» και λοιπές μορφές δολοφονίας. Ως ερωτικός σύντροφος νοείται πρώην ή νυν συζύγος ή συντρόφος, ανεξάρτητα από το αν ο/η δράστης/στρια έχει μοιραστεί ή μοιράζεται την ίδια κατοικία με το θύμα”. Με λίγα λόγια, γυναικοκτονία είναι η δολοφονία μίας γυναίκας λόγω του φύλου της.

Εν έτει 2021, η γυναικοκτονία δεν αποτελεί ακόμα νομική ορολογία, είναι όμως κοινωνιολογικός και εγκληματολογικός όρος.

Ο γυναικοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, λοιπόν, σκότωσε τη σύζυγό του, Κάρολαιν, γιατί την θεωρούσε “κτήμα” του, που φυσικά δεν είχε δικαίωμα να φύγει από τη σχέση τους αν το ήθελε. Σύμφωνα με τα δικά του λεγόμενα, εξάλλου, την σκότωσε γιατί ήθελε να τον χωρίσει.

Άλλος ένας μύθος γύρω από την γυναικοκτονία είναι το κίνητρο του δολοφόνου. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε ακούσει τις εκφράσεις “εν βρασμώ ψυχής” δίπλα από το “έγκλημα πάθους”, καθώς και το “την σκότωσε, γιατί την αγαπούσε”.

Έχουν περάσει μόλις λίγες ώρες από την διαλεύκανση της δολοφονίας στα Γλυκά Νερά και ήδη βλέπουμε τέτοιους τίτλους να κάνουν τον γύρο τους διαδικτύου. Ο 32χρονος όμως φαίνεται να είχε σχεδιάσει ώρες πριν το έγκλημα του, αφαιρώντας την κάρτα μνήμης από τις κάμερες ασφαλείας 2-3 ώρες πριν τελικά διαπράξει τη δολοφονία της Καρολάιν.

Και ας μην ξεχνάμε το άλλο ανατριχιαστικό της υπόθεσης, που κακώς δεν έχει πάρει τόση σημασία. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ,  όλα ξεκίνησαν όταν “ο τότε 27χρονος πιλότος ερωτεύτηκε την 15χρονη Καρολάιν”, δηλαδή μιλάμε για έναν ενήλικο άνδρα σχεδόν 30 χρονών που επιδίωκε ερωτική σχέση με μία ανήλικη κοπέλα. Ίσως αν τότε τα αντανακλαστικά της κοινωνίας και της πολιτείας ήταν πιο άμεσα, η Καρολάιν να βρισκόταν σήμερα ανάμεσά μας.

Τρεις στις δέκα γυναίκες έχουν βιώσει στη ζωή τους ενδοοικογενειακή βία ή κακοποίηση από τον σύντροφό τους, ενώ το 13,5% των δολοφονιών σε όλο τον κόσμο γίνονται από ερωτικούς συντρόφους. Φυσικά, τα νούμερα είναι ελλιπή, αφού για παράδειγμα στην Ελλάδα δεν έχουμε επίσημα στατιστικά στοιχεία για τις γυναικοκτονίες. Οι δολοφονίες των γυναικών από άνδρες λόγω του φύλου τους καταγράφονται απλά ως ανθρωποκτονίες.

Παράλληλα, σε εμάς γίνονται γνωστές μόνο γυναικοκτονίες που “σοκάρουν” την κοινή γνώμη ή που παίρνουν διάσταση. Για παράδειγμα, μόνο το 2020 στην Ελλάδα έγιναν γνωστές ήδη 8 γυναικοκτονίες. Οι δολοφονίες μεταναστριών, τοξικοεξαρτημένων και άλλων γυναικών που ανήκουν σε αδύναμες κοινωνικές ομάδες, ίσως να μην γίνονται ποτέ γνωστές.

Είναι σημαντικό λοιπόν να αναγνωρίσουμε την γυναικοκτονία και να αναζητήσουμε τα αίτια πίσω από αυτό το φαινόμενο που στοιχίζει τις ζωές χιλιάδων γυναικών κάθε χρόνο στην Ευρώπη, έτσι ώστε η “επόμενη” Καρολάιν να έχει περισσότερες ελπίδες να σωθεί.