Deep Purple: 45 χρόνια από την διάλυση του θρυλικού hard rock συγκροτήματος

Σαν σήμερα το 1976, διαλύθηκε μια από τις μεγαλύτερες μπάντες της ροκ μουσικής, οι Deep Purple, σκορπίζοντας τη θλίψη στα εκατομμύρια θαυμαστές τους ανά τον πλανήτη.

Μετά από την τεράστια επιτυχία που γνώρισαν (μέχρι σήμερα θεωρούνται πρωτοπόροι της heavy metal και της σύγχρονης hard rock μουσικής), αλλά και πολλά προβλήματα, το βρετανικό συγκρότημα, αποφάσισε να πει το τελειωτικό (αλλά όχι παντοτινό) “αντίο” στους θαυμαστές του, σαν σήμερα πριν από 45 χρόνια.

Φυσικά, μιλάμε για ένα συγκρότημα που είχε φλερτάρει πολλές φορές με τη διάλυση, έχοντας γνωρίσει στην πορεία του πολλές αναδιατάξεις.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Όλα ξεκίνησαν το 1968 στο Hertford, με τους Νικ Σίμπερ, Ροντ Έβανς, Ίαν Πέις, Τζον Λορντ και Ρίτσι Μπλάκμορ. Οι δύο πρώτοι αντικαταστάθηκαν ήδη από τον πρώτο χρόνο, αφού το στυλ τους δεν “ταίριαζε” με τον heavy metal/hard rock ήχο του συγκροτήματος.

Αυτή όμως δεν θα ήταν η πρώτη φορά που το συγκρότημα θα έβλεπε τα μέλη του να έρχονται και να φεύγουν. Μέσα σε λιγότερο από δέκα χρόνια και λίγο πριν τη διάλυσή τους, τα μέλη των Deep Purple είχαν αλλάξει ήδη τρεις φορές, ενώ οι αναδιατάξεις ήταν τόσες, που πλέον κάθε σχήμα το ξεχωρίζουμε ως Mark I, II, III και IV.

Το Σχήμα ΙΙ, που κράτησε από το 1969 μέχρι το 1973, με τους ‘Ιαν Γκίλαν στα φωνητικά, τον Ρότζερ Κλόβερ στο μπάσο, και τα ιδρυτικά μέλη Τζον Λορντ, Ίαν Πέις και Ρίτσι Μπλάκμορ, ήταν και το πιο επιτυχημένο. Έτσι, όταν ο Μπλάκμορ αποφάσισε να φύγει το 1973, το συγκρότημα ταρακουνήθηκε και αυτή ήταν η αρχή του τέλους των Deep Purple.

Τα προβλήματα φυσικά είχαν ξεκινήσει από πιο νωρίς, αφού το 1973 εκτός από την αποχώρηση του Μπλάκμορ, το συγκρότημα είδε και τον ερχομό των Dave Coverdale (τραγούδι) και Glenn Hughes (μπάσο, φωνητικά) για την αντικατάσταση των Γκίλαν και Κλόβερ. Τότε, πολλοί άρχισαν να βλέπουν πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Βέβαια, το album τους “Burn” (1974) είχε μεγάλη επιτυχία και λατρεύτηκε από τους fans. Όλα έδειχναν όμως, ότι το συγκρότημα δεν μπορούσε να συνεχίσει έτσι.

Έτσι, η διάλυση τους το 1976 δεν αποτέλεσε έκπληξη, ούτε ήταν βέβαια το τέλος του κόσμου. Το θρυλικό συγκρότημα επανενώθηκε ξανά 8 χρόνια αργότερα, ενώ κατά τη διάρκεια της “διάλυσής” τους, τα πρώην μέλη της μπάντας έκαναν τόσα παράλληλα πρότζεκτ, που κατάφεραν έτσι να ικανοποιήσουν τους fans. Οι Whitesnake, Rainbow και το Ian Gillan Band, ήρθαν για να συμπληρώσουν με το παραπάνω το κενό που είχε αφήσει η διάλυση.

Με την διάλυση Deep Purple, ο Ritchie Blackmore αποφάσισε να δημιουργήσει ένα άλλο επιτυχημένο project, τους Rainbow. Βέβαια, ίσως και να μην ήταν απόφαση της στιγμής καθώς οι Rainbow, υπήρχαν από το 1975, ένα χρόνο πριν δηλαδή την διάλυση της μπάντας. Το πρώτο άλμπουμ της νέας μπάντας αυτής ήρθε το 1976 με τραγουδιστή τον τότε άγνωστο Ronnie James Dio, ο οποίος μαζί και με την βοήθεια των riff του Blackmore, έγραψε ιστορία με τους Rainbow.

Rainbow

Με τον Coverdale να θέλει να προσφέρει κι άλλα σε όσους τον αγάπησαν, δημιούργησε το 1978 τους Whitesnake. Οι Whitensnake έχουν αντέξει στον χρόνο και ακούγονται ακόμα και σήμερα αρκετά συχνά στο ραδιόφωνο και όχι μόνο.

Whitesnake

Όσο για τον Ίαν Γκίλαν, ο διάσημος τραγουδιστής έκανε τη διαφορά και δημιούργησε ένα progressive jazz-rock συγκρότημα, με όνομα φυσικά “Ian Gillan Band”. Η μπάντα μπορεί να άντεξε μόλις 3 χρόνια, κατάφερε όμως να κυκλοφορήσει μερικά πολύ ενδιαφέροντα κομμάτια, που έδειξαν την πιο πειραματική πλευρά του Γκίλαν.

Φυσικά, κανείς δεν συγκρινόταν με το ορίτζιναλ σχήμα των Deep Purple -που μαζί με τους Led Zeppelin και τους Black Sabbath έγραψαν ιστορία ως η “μη-άγια τριάδα του βρετανικού heavy metal και hard rock”. Έτσι, το συγκρότημα οχτώ χρόνια μετά τη διάλυση του, αποφάσισε να κάνει ένα πολυαναμενόμενο reunion.

Deep Purple

Η δουλειά δεν έχει σταματήσει για το συγκρότημα, καθώς συνεχίζουν να βγάζουν νέο υλικό μέχρι και σήμερα, με το πιο πρόσφατο να είναι το Whoosh to 2020. Τα μέλη της μπάντας μάλιστα δεν έχουν αλλάξει πολύ, καθώς οι μόνοι που λείπουν είναι ο Ritchie Blackmore, την θέση του οποίου πήρε ο Steve Morse. Ο Don Airey πήρε την θέση του ταλαντούχου Jon Lord, ο οποίος έφυγε από την ζωή το 2012.

Παρά τις πολλές αλλαγές σε πρόσωπα κατάφεραν να κρατήσουν μια ταυτότητα στα κομμάτια τους, καθώς ο Steve Morse θεωρείται όχι μόνο αντάξιος αλλά και πιο ανθεκτικός στον χρόνο στον ήχο του και σε αυτά που προσφέρει. Με την καριέρα του Blackmore να έχει πάρει την κατιούσα, πολλοί σήμερα βλέπουν ως “τέλειο” το τωρινό σχήμα των Deep Purple -πλην βεβαίως του Jon Lord.

45 χρόνια μετά τη διάλυσή τους, λοιπόν, το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι οι Deep Purple είχαν έναν πολύ ταλαντούχο κορμό, και εξίσου ταλαντούχα μέλη-αντικαταστάτες που μπορεί να μην ταίριαζαν πάντα με τον ήχο της μπάντας, ήταν όμως σίγουρα αξιέπαινοι. Όσο και να μην μας είχε χαροποιήσει η διάλυσή τους, σίγουρα πρέπει να παραδεχτούμε ότι μας χάρισε δύο ιστορικές μπάντες, έναν ενδιαφέροντα και πρωτοποριακό Ίαν Γκέλεν και φυσικά πολλούς ακόμα ακόμα διαχρονικούς καλλιτέχνες.