Old
H νέα ταινία του Μ.Νάιτ Σιάμαλαν κινείται στο γνώριμο παράδοξο ύφος του δημιουργού της «Έκτης αίσθησης».
Μια οικογένεια που κάνει διακοπές σε ένα τροπικό μέρος και που θα ανακαλύψει ότι η απομονωμένη παραλία που επέλεξε να χαλαρώσει για λίγες ώρες με κάποιο τρόπο κάνει τους ανθρώπους να γερνούν γρήγορα … συμπυκνώνοντας ολόκληρη τη ζωή τους στη διάρκεια μιας μέρας.
Ο χρόνος τρέχει με χίλιαΑτμόσφαιρα, σασπένς, δυνατή ιδέα, αλλοπρόσαλλη εξήγηση. Με αυτές τις 6 λέξεις μπορούμε να συμπυκνώσουμε το άνισο κινηματογραφικό σύμπαν του Σιάμαλαν.
Η διαφορά με τα προηγούμενα φιλμ του είναι πως το φινάλε με την εξήγηση για τα όσα μεταφυσικά παρακολουθούμε δεν είναι και τόσο φευγάτο όπως τα προηγούμενα έργα του αλλά το βασικό πρόβλημα έγκειται αλλού.
Με την μανία του σκηνοθέτη το φιλμ να θυμίζει ένα δομημένο επεισόδιο από τη «Ζώνη του Λυκόφωτος» πολλά στοιχεία της πλοκής μένουν μετέωρα και δεν έχουν καμιά λογικοφανή βάση που θα μπορούσε να συντηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Μάλιστα στα καίρια σημεία του σεναρίου (που είναι δανεισμένο από το μυθιστόρημα «Sandcastle» των Λεβί και Πίτερς) ο σκηνοθετικός τόνος αποκτά μια παράξενη αίσθηση παρωδίας που επιδεινώνει κι άλλο την αρνητική προοπτική.
