Μια Τετάρτη του Μαΐου
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ιρανού Βαχίντ Τζαλιλβάντ είχε τιμηθεί με το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών στο τμήμα «Ορίζοντες» του φεστιβάλ Βενετίας 2015.
Μια διαφημιστική καταχώρηση σε εφημερίδα του Ιράν ανακοινώνει ότι θα δοθεί ένα μεγάλο χρηματικό ποσό σε όποιον έχει πραγματική ανάγκη. Πολύ γρήγορα μαζεύεται πολυκοσμία στη διεύθυνση που καταγράφεται στη διαφήμιση και η αστυνομία σπεύδει να συλλάβει τον υπεύθυνο.
Δύο γυναίκες, μία ψυχήΤο σενάριο μοιράζει το χρόνο και την πλοκή μεταξύ των προσωπικών ιστοριών δύο γυναικών. Με όχημα την εν λόγω διαφήμιση γινόμαστε μάρτυρες μιας άγριας καθημερινότητας όπου η θέση της γυναίκας είναι απλώς θλιβερή. Φιλοτεχνημένο πάνω σε ένα δραματικό καμβά όπου τα περιστατικά ψυχολογικής και φυσικής βίας κατά των δύο ηρωίδων είναι συνεχή και ανεξάντλητα, το φιλμ «Μια Τετάρτη του Μαΐου» είναι μια συνταρακτική μαρτρία που σε βουτά σε έναν κόσμο απέραντα τραγικό. Ο δημιουργός της «Περίπτωσης συνείδησης» με υπομονετικούς και στοχαστικούς διαλόγους επιχειρεί να αναδείξει την τραγωδία ενός λαού που μαστίζεται από τον θρησκευτικό φανατισμό, την απουσία της δικαιοσύνης, την ανελευθερία και την μειονεκτική θέση της γυναίκας. Όχι πως δεν τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά. Όμως για πρώτη ταινία ενός ταλαντούχου σκηνοθέτη θα ήταν άδικο να μην σταθούμε στα αφηγηματικά υλικά μιας ιστορίας που ρέει με ακατέργαστη ισχύ και αναδίνει ένα δυναμισμό μεγάλης έντασης που φέρνει στο νου το σινεμά του Φαραντί.