Εγκλωβισμένος

Ο έμπειρος αστυνομικός Ράσι παρά τη συνεχή έκθεση του σε κάθε είδους βίας, επιθυμεί διακαώς να αποκτήσει παιδί με τη σύζυγό του. Όλα όμως διαλύονται όταν κατηγορείται για σεξουαλική παρενόχληση εξαιτίας της συμπεριφοράς του κατά τη διάρκεια ενός αστυνομικού ελέγχου.

Σε όλη τη διάρκεια του φιλμ η κάμερα κινείται συνεχώς δίπλα στον ήρωα με πρωτόγνωρη ένταση. Από την πρώτη κιόλας σκηνή που η αστυνομία λαμβάνει τηλεφωνική κλήση για τις φωνές ενός παιδιού που κακοποιείται και ο Ράσι με το συνάδελφό του σπεύδουν να ερευνήσουν την καταγγελία, γινόμαστε μάρτυρες μιας αμείλικτης κοινωνικής πραγματικότητας. Στο σημερινό Ισραήλ η βία είναι παρούσα όπου κι αν κοιτάξει κανείς, λέει ο Σανί.

Στην πραγματικότητα το φιλμ δεν καταπιάνεται με ένα ακόμη τυπικό επεισόδιο  του κεφαλαίου «Έρωτας», όπως σκοπεύει ο βραβευμένος με Ειδική Μνεία Χρυσής Κάμερας ισραηλινός σκηνοθέτης, αλλά αναπτύσσει μια άλλη θεωρία γύρω από την καθημερινότητα στο σημερινό Ισραήλ. Το φιλμ «Εγκλωβισμένος» είναι κυρίως πολιτικό δράμα. Το βασικό θέμα του είναι η ανάγκη σύνδεσης του πνευματικού και του συναισθηματικού στοιχείου σε μια λειτουργική μορφή που θα επιφέρει την πολυπόθητη λύτρωση στο ζήτημα της βίας.

Το πρόβλημα με το φιλμ είναι πως η εσωτερική πάλη του ήρωα δεν γίνεται ποτέ πειστική. Βρίσκεται πάντα στον αφρό ενός ρηχού υπαρξισμού που δεν μπορεί να αγγίξει το θεατή. Ένα ακόμη ασρνητικό στοιχείο είναι πως δεν επιτυγχάνεται η ποθητή ταύτιση του θεατή με τον ήρωα: ο αυταρχικός και βίαιος Ράσι σε μεγάλο βαθμό είναι ο ίδιος υπεύθυνος για το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει.