Η Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου υποδέχεται το κοινό για τη νέα σεζόν, από τις 28 Οκτωβρίου, με την παράσταση του αριστουργήματος του Λόπε δε Βέγα, «Φουέντε οβεχούνα», σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου.
«Φουέντε οβεχούνα»: Λίγα λόγια για το έργο
Το έργο καταδεικνύει ένα εξαιρετικά επίκαιρο θέμα: την κοινή συνείδηση και την αλληλεγγύη, σε μια κοινωνία που την χαρακτηρίζει η ατομικότητα. Ένα δραματικό γεγονός και πιο συγκεκριμένα η αυταρχική συμπεριφορά ενός μονάρχη αναδεικνύει σε ήρωα ένα ολόκληρο χωριό τη Φουέντε οβεχούνα.
Η άφιξη του Διοικητή Φερνάν Γκόμεθ στο μέχρι τότε ήσυχο χωριό Φουέντε Οβεχούνα αναστατώνει τη ζωή των κατοίκων, καθώς η αυταρχικότητα και η βαναυσότητά του ξεπερνούν τα όρια. Ο Γκόμεθ αντιμετωπίζει όλες τις γυναίκες του χωριού σαν κτήμα του, θεωρώντας ότι έχει απόλυτη κυριαρχία πάνω τους και τιμωρεί ανελέητα όποιον προσπαθεί να τον σταματήσει. Ανάμεσα στις κοπέλες που θέλει να κατακτήσει είναι και η νεαρή Λαουρένθια, κόρη του δημάρχου του χωριού.
Με τη βοήθεια του Φροντόσο, που είναι ερωτευμένος μαζί της, η Λαουρένθια καταφέρνει να γλυτώσει, αλλά οι ερωτικές επιθέσεις του Διοικητή δεν σταματούν. Η εγκληματική συμπεριφορά του θα εξαντλήσει την ανοχή των κατοίκων που συνειδητοποιούν πως μόνο ενωμένοι μπορούν να διεκδικήσουν το δίκιο τους.
Με μοχλό την προσβολή της γυναικείας τιμής, η εξέγερση των χωρικών ξεσπάει. Ενωμένοι σαν ένας άνθρωπος, θα σκοτώσουν τον τυραννικό διοικητή και θα αποκαταστήσουν την ηθική και τη δικαιοσύνη στο χωριό τους. Ο τύραννος θα βρει τον θάνατο όχι από ένα πρόσωπο αλλά από ολόκληρη τη Φουέντε Οβεχούνα.
Αντιπροσωπευτικό έργο του ισπανικού Μπαρόκ, το «Φουέντε Οβεχούνα», -που σημαίνει «Προβατοπηγή»-, δημοσιεύτηκε το 1619. Πηγή του ήταν το Χρονικό του Fray Francisco de Rades y Andrada, το οποίο γραμμένο τέσσερις δεκαετίες πριν από το έργο του Λόπε δε Βέγα, περιγράφει ένα ιστορικό γεγονός του 1476 με πρωταγωνιστή ολόκληρο το χωριό Φουέντε Οβεχούνα.
Ο πιο παραγωγικός συγγραφέας της ισπανικής λογοτεχνίας, ο Λόπε δε Βέγα έγραψε περισσότερα από 1.500 έργα με περιεχόμενο θρησκευτικό, ιστορικό, κοινωνικό και ποιμενικό, πετυχαίνοντας να εκφράσει με τον πιο ζωντανό και ανάγλυφο τρόπο την κοινωνική καταπίεση της ταραγμένης εποχής του.
