«Sunday Women»: Ιστορίες οικιακών εργατριών από τη Γεωργία
Μια φωτογραφική αποτύπωση της μεταναστευτικής κοινότητας των γεωργιανών γυναικών, μέσα από τον πολύτιμο ρόλο τους στο πεδίο της οικιακής εργασίας στα νοικοκυριά της πόλης.
«Γεωργιανή»… Στη σημερινή ελληνική κοινωνία θεωρείται σχεδόν συνώνυμο με τη δουλειά της καθαρίστριας, της γηροκόμου, της αποκλειστικής, της νταντάς. Είναι η γυναίκα που γηροκομεί τη γιαγιά και τον παππού, φροντίζει τον άρρωστο, τον κατάκοιτο. Μπορεί να δουλεύει 20 και 30 χρόνια σε σπίτια στην Ελλάδα, χωρίς χαρτιά, ένσημα, ασφάλιση, σύνταξη, χωρίς κοινωνική και νομική αναγνώριση.
Spending Sunday morning.
Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, η γεωργιανή κοινότητα θεωρείται μία από τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ομάδες στην Ελλάδα. Είναι κατά βάση μια γυναικεία κοινότητα: γυναίκες που στην πλειονότητά τους έχουν μεταναστεύσει στην Ελλάδα για να δουλέψουν στα ελληνικά νοικοκυριά ως οικιακοί βοηθοί. Γυναίκες που άφησαν τη δική τους ζωή, τα δικά τους παιδιά, τους δικούς τους γέρους, για να υπηρετήσουν την ομαλή, καθημερινή λειτουργία της ελληνικής κοινωνίας.
Σε αυτές τις γυναίκες, χωρίς τις οποίες δύσκολα θα λειτουργούσε ομαλά η δική μας, «επίσημη» κοινωνία, είναι αφιερωμένη η καλλιτεχνική και ερευνητική δουλειά της φωτογράφου Τατιάνας Μαυρομάτη και της εικαστικού και σκηνοθέτιδας Λώρας Μαραγκουδάκη. Το αποτέλεσμα της πολύχρονης ενασχόλησής τους με τις συνθήκες ζωής και εργασίας των γεωργιανών οικιακών εργατριών παρουσιάζεται από την Παρασκευή 22 Οκτωβρίου μέχρι και την Πέμπτη 4 Νοεμβρίου στην έκθεση «Sunday Women», που φιλοξενείται στον νέο καλλιτεχνικό χώρο Κάμιρος, στην Κυψέλη, με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Katia playing at home in Athens. Katia learned the Greek language at school, while Katia’s mother, Manana, learned it at work.
Στην έκθεση παρουσιάζονται φωτογραφίες της Τατιάνας Μαυρομάτη, καθώς και μια σειρά από ντοκιμαντέρ σε συνσκηνοθεσία με την Λώρα Μαραγκουδάκη. Οι φωτογραφίες εστιάζουν στη ζωή της γεωργιανής κοινότητας έτσι όπως αυτή ξεδιπλώνεται στον οικιακό χώρο των δικών της σπιτιών.
Τα σπίτια των γεωργιανών γυναικών χαρακτηρίζονται από κινητικότητα και αποτελούν τόπους ενός ευρύτερου μεταναστευτικού δικτύου αλληλοϋποστήριξης και ενδυνάμωσης. Συνήθως, τα σπίτια αυτά αποκτούν ζωή τις Κυριακές, καθώς οι οικιακές εργάτριες τα χρησιμοποιούν για να ξεκουραστούν την ημέρα του ρεπό τους. Ταυτόχρονα, είναι ένα ασφαλές μέρος σε περίοδο ανεργίας. Τα γεωργιανά εστιατόρια αποτελούν και αυτά τόπο συνεύρεσης και χαλάρωσης των μεταναστριών, ο μόνος δημόσιος χώρος που παρουσιάζεται στη φωτογραφική έκθεση.
Detail from a boarding house for Georgian women in Athens.
Η Τατιάνα Μαυρομάτη είναι φωτογράφος. Φωτογραφίζει τη γεωργιανή κοινότητα από το 2014, επιδιώκοντας να ορατοποιήσει πτυχές της ζωής των γεωργιανών γυναικών που παραλείπονται από τις κυρίαρχες αφηγήσεις γύρω από τις μεταναστευτικές κοινότητες: να αναδείξει τη δυναμική τους, τις δομές αλληλοϋποστήριξης και τις στρατηγικές επιβίωσής τους ενάντια στους αποκλεισμούς που βιώνουν. Η φωτογραφική ματιά της Τατιάνας κοιτάζει τη ζωή στη μητρόπολη μέσα από τις ενεργές, πολυπολιτισμικές κοινότητες που τη συνθέτουν, αναδεικνύοντας τον πλούτο αυτών των κοινοτήτων.
Η Λώρα Μαραγκουδάκη είναι εικαστικός και σκηνοθέτης. Η δουλειά της συνδυάζει το ντοκιμαντέρ με την οπτική και εικαστική έρευνα. Την ενδιαφέρουν οι συλλογικές και ατομικές αφηγήσεις που συνθέτουν τις ιστορίες κοινοτήτων και η εικαστική της πρακτική συνδυάζει στοιχεία προφορικής ιστορίας, τη χρήση αρχείων και τη συνεργασία με τις ίδιες τις κοινότητες.
