Αμίρα
Βραβείο καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στο Τμήμα Orizzonti του φεστιβάλ Βενετίας το 2021 για το νέο έργο του Αιγύπτιου Μοχάμεντ Ντιάμπ («Κάιρο 627»)
Η Αμίρα, μια 17χρονη Παλαιστίνια, ήρθε στον κόσμο χάρη στο σπέρμα που είχε φυγαδεύσει ο φυλακισμένος πατέρας της, Ναγουάρ, από το κελί του εγκλεισμού του. Η αγάπη και η στοργή των ανθρώπων του περιβάλλοντός τους την αποζημιώνουν -και με το παραπάνω- για την απουσία του πατέρα. Αλλά, όταν αποκαλύπτεται πως ο Ναγουάρ είναι στείρος, η Αμίρα χάνει τη γη κάτω απ’ τα πόδια της.
Ο σουρεαλισμός μιας αμώμου σύλληψης
Η αντιπαλότητα ισραηλινών- παλαιστινίων μέσα από ένα άλλο πρίσμα και με βάση μια ιστορία που μοιάζει απίθανη αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινή. Αυτή η μορφή αμώμου σύλληψης δεν προσφέρει μόνο μια αύρα μυστηρίου και αγωνίας που εντείνονται όσο οι υποψίες μεταφέρονται από το ένα πρόσωπο στο άλλο αλλά γίνεται και το βασικό εργαλείο σκιαγράφησης ενός δυνατού γυναικείου προσώπου που αντικρίζει κατάματα την παράνοια ενός κόσμου που βρίσκεται παγιδευμένος στο τυφλό μίσος και την οπισθοδρόμηση.
Αναπόφευκτες οι πολιτικές σφήνες για τη διένεξη Ισραηλινών και Παλαιστινίων παρότι ο Ντιάμπ επειχειρεί κάπως άτσαλα να προσδώσει και υπαρξιακές προεκτάσεις στο θέμα με το βασικό δίλημμα του σεναρίου να διατυπώνεται κάπως έτσι: «Το μίσος είναι μέρος της φύσης ή προϊόν καλλιέγειας;»
