Λάιονελ Μπάριμορ: Η ζωή και η καριέρα του επιβλητικού ηθοποιού της οικογένειας Μπάριμορ

Σαν σήμερα, 15 Νοεμβρίου 1954, πεθαίνει ο ηθοποιός Λάιονελ Μπάριμορ, που έμεινε στην ιστορία για την οσκαρική ερμηνεία του στην ταινία “Ελεύθερες ψυχές”.

Έγινε γνωστός για την συμμετοχή του σε πολλές ταινίες μερικές εκ των οποίων “Η Κυρία με τις Καμέλιες”, “Δαίμονες των Κυμάτων” και “Μονομαχία στον Ήλιο”. Ο δημοφιλέστερος ρόλος του όμως παραμένει αυτός του κακού κυρίου Πότερ στην ταινία “Μια υπέροχη Ζωή”.

Γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια ως Λάιονελ Χέρμπερτ Μπλάιθ κι αργότερα αυτός, όπως και τα αδέλφια του, ακολούθησαν τα βήματα των γονιών τους υιοθετώντας επίσης το επίθετο Μπάριμορ. Ήταν μέλος της γνωστής οικογένειας Μπάριμορ, αδελφός των ηθοποιών του θεάτρου και του κινηματογράφου Τζον Μπάριμορ και Έθελ Μπάριμορ. Ήταν θείος της ηθοποιού Ντρού Μπάριμορ. Ο ηθοποιός παντρεύτηκε δυο φορές και κατα τη διάρκεια του πρώτου, απέκτησε δυο κόρες οι οποίες όμως απεβίωσαν σε παιδική ηλικία κάτι που τον οδήγησε στην απομάκρυνση από την τότε σύζυγό του.

Ο ηθοποιός έκανε τα πρώτα του βήματα στο θέατρο στα μέσα του 1890, εμφανιζόμενος πλάι στη γιαγιά του Λουίζα Λέιν Ντρου και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην σκηνή του Μπρόντγουέι σε ηλικία 20 ετών, πλάι στον θείο του Τζον Ντρου σε έργα όπως: The Second in Command (1901) και The Mummy and the Hummingbird (1902). Παραγωγός στα έργα αυτά ήταν ο Τσαρλς Φορμαν με την βοήθεια του οποίου τα αδέλφια Μπάριμορ έλαβαν αναγνώριση.

Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε το 1911 σε ταινίες όταν συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Ουόρκ Γκρίφιθ. Ο ηθοποιός ακολούθησε την κινηματογραφική πορεία του θείου του, Σίντνεϊ Ντρου, κάνοντας το ντεμπούτο του στη βωβή ταινία του Γκρίφιθ “The Battle”. Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν κι άλλες συμμετοχές του σε ταινίες του σκηνοθέτη, ενώ το 1917 ανέλαβε κι ο ίδιος τη σκηνοθεσία μιας ταινίας σκηνοθετώντας την αδελφή του Έθελ στην ταινία “Life’s Whirlpool”. Το 1920, ο Μπάριμορ επανερμήνευσε το ρόλο που είχε ερμηνεύσει στο θέατρο, για λογαριασμό της εταιρίας Paramount, στην ταινία “The Copperhead“.

Η φιλία του με τον Λούι Μπι Μάγιερ, τον οδήγησε σε συμβόλαιο με την Metro-Goldwyn-Mayer, εταιρία για την οποία γύρισε πολλές βωβές ταινίες κατά τη δεκαετία του ’20. Το 1924 συνεργάστηκε ξανά με το Γκρίφιθ συμμετέχοντας στην ταινία του 1924 America, ενώ συμμετείχε για τελευταία φορά σε ταινία του σκηνοθέτη το 1928, αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο “Drums of Love“.

Από το 1926 και μετά εργάστηκε σχεδόν αποκλειστικά για την εταιρία Metro-Goldwyn-Mayer έχοντας ως συμπρωταγωνιστές μεγάλους αστέρες της εποχής. Το 1928, η εταιρία του επέτρεψε να συμμετάσχει στην ταινία “Η Ανθρώπινη Αδυναμία” του Ραούλ Γουόλς.

Την ίδια χρονιά έγινε το πέρασμα από τις βωβές στις ομιλούσες ταινίες, γεγονός που δεν του εμφάνισε καμία δυσκολία προσαρμογής λόγω της ωραίας φωνής του. Το 1929 σκηνοθέτησε την ταινία “Madame X” με τη Ρουθ Τσάτερτον κι έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ Σκηνοθεσίας, ενώ την επόμενη σκηνοθέτησε τους Σταν Λόρελ και Όλιβερ Χάρντι στην ταινία “Ο Έρως των Τσιγγάνων”.

Πέρα από την πορεία του ως σκηνοθέτης η καριέρα του στο χώρο της υποκριτικής συνεχιζόταν ακάθεκτη. Το 1931 λοιπόν εμφανίστηκε στην ταινία “Ελεύθερες Ψυχές”, ερμηνεία που του χάρισε το Όσκαρ. Την επόμενη ακριβώς χρονιά υποδύθηκε τον Ρασπούτιν στην ταινία “Το Λυκόφως των Τσάρων” ενώ τα επόμενα χρόνια συνέχισε την υποκριτική του πορεία υποδυόμενος κυρίως ρόλους συμπαθητικών ηλικιωμένων ανδρών. Εμφανίστηκε επίσης στις ταινίες “Γκραντ Οτέλ”,”Δείπνο στις Οκτώ”,”Δαίμονες των Κυμάτων”, “Απ’ όταν έφυγες“, “Στη βοή της καταιγίδος“.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’30, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της κινηματογραφικής σειράς ταινιών, ο Μπάριμορ έπεσε κι έσπασε τη λεκάνη του κι αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει αναπηρικό καρότσι. Η συνύπαρξη όμως χρόνιας αρθρίτιδας εμπόδισε την ανάρρωση κι ο ηθοποιός έμεινε καθηλωμένος στο καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του. Τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία της Metro-Goldwyn-Mayer, “Τα Μονοπάτια της Δόξας” το 1953. Ο ηθοποιός πέθανε από καρδιακή προσβολή το 1954 στο Μπέβερλι Χιλς.