Tectonics Athens ’21: Το μεγαλύτερο φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής επιστρέφει, με μουσική εντός και εκτός Στέγης

Πώς θα ήταν ένας πλανήτης χωρίς τεκτονικές πλάκες; Πώς θα ήταν η ζωή χωρίς μουσική; Το Tectonics Athens έρχεται έρχεται για τρίτη χρονιά στη Στέγη και σε άλλους χώρους που σε καλούν να τους ανακαλύψεις, για να ανατρέψει όσα γνωρίζαμε για τον ήχο και τη μουσική και να «ταρακουνίσει» την Αθήνα από 3 έως 5 Δεκεμβρίου.

Από διάφορους χώρους μέσα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση έως το Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών, από το Ρομάντσο έως το Παλαιό κτίριο Εθνικής Βιβλιοθήκης (Βαλλιάνειο Μέγαρο), η τρίτη αθηναϊκή έκδοση του φεστιβάλ Tectonics συνεχίζει σταθερά να εξερευνά και να αναδεικνύει την υλικότητα του ήχου, σε μια εποχή όπου τα όρια μεταξύ φυσικού και εικονικού θολώνουν.

Aντικείμενα καθημερινής χρήσης σε ρόλο μουσικών οργάνων, πρωτότυπες ηχητικές εγκαταστάσεις, πολυφωνική μουσική, ο ήχος της σειρήνας ως σύμβολο αντίστασης και καταπίεσης, παραδοσιακά τραγούδια, κλασική μουσική σε νέες περιπέτειες, σύνθετες μουσικές φόρμες, μουσικά όργανα που βυθίζονται στο νερό, dance μουσική, ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, μπαρόκ ήχοι και goth ηλεκτρονική μουσική. Όλα χωρούν στο διεθνές φεστιβάλ μουσικής Tectonics.

Το φεστιβάλ Tectonics έκανε το ντεμπούτο του στο Ρέικιαβικ της Ισλανδίας το 2012. Από τότε, έχει πραγματοποιήσει 27 διοργανώσεις σε διάφορες πόλεις. Κύριος επιμελητής του είναι ο φημισμένος μαέστρος Ilan Volkov, ο οποίος ξεκίνησε το φεστιβάλ με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ισλανδίας.

Το επίκεντρό του είναι η νέα μουσική, από την κλασική ορχηστρική μουσική έως τις σόλο αυτοσχεδιαστικές παραστάσεις, την ηλεκτρονική μουσική, τα νέα όργανα, τις μουσικές εγκαταστάσεις και πολλά άλλα.

Εκτός από την ανάπτυξη ενός ευρέος διεθνούς δικτύου καλλιτεχνών και την εμβάθυνση στο έργο τους, το φεστιβάλ εστιάζει επίσης στην εκάστοτε τοπική σκηνή, δίνοντας νέες και ασυνήθιστες ευκαιρίες σε καλλιτέχνες και κοινό να συναντηθούν και να εξελίξουν μια νέα σχέση.

Την πρώτη μέρα του Tectonics Athens αντικείμενα καθημερινής χρήσης μεταποιούνται από τον Frédéric Le Junter σε μουσικά όργανα, προσωπικά αντικείμενα στο έργο “Spirit Catchers” της Annea Lockwood ανασύρουν αφηγήσεις, και ένα βιολοντσέλο βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το σώμα και τη φωνή της Judith Hamann.

Η δεύτερη μέρα του Tectonics Athens συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο εύρος διαφορετικών προσεγγίσεων στη σύγχρονη σύνθεση. Από ηχητικές εγκαταστάσεις μέχρι την dance μουσική, και από παραδοσιακά τραγούδια της Σικελίας μέχρι τις σύνθετες μουσικές φόρμες που ερμηνεύουν οι ΤΕΤΤΤΙΞ υπό τη διεύθυνση του εμπνευστή του Tectonics, Ilan Volkov. Ποιο είναι το μέλλον της κλασικής μουσικής; Και πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την εγγενή αντίφαση της συγκεκριμένης ερώτησης;

Ο εμπνευστής του Tectonics Festival, Ilan Volkov, photo credit Astrid Ackermann

Η επιβολή της ευρωπαϊκής μουσικής στους γηγενείς πληθυσμούς της Νότιας Αμερικής, η πολυφωνική μουσική της Αλβανίας, το μπαρόκ τσέμπαλο και η goth ηλεκτρονική μουσική, ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, ο ήχος της σειρήνας ως σύμβολο αντίστασης και καταπίεσης, αποτελούν μερικές από τις θεματικές της τρίτης και τελευταίας μέρας του Tectonics Athens.

Παράλληλα, η ηχητική εγκατάσταση της Annea Lockwood, “A Sound Map of the Danube”, προσφέρει ένα χώρο αναστοχασμού και προβληματισμού αναφορικά με τη σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος.

Συντελεστές
Επιμέλεια φεστιβάλ: Ilan Volkov, Anne Hilde Neset, Μιχάλης Μοσχούτης
Παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

21:00 | Μικρό Χρηματιστήριο Αθηνών (Πεσμαζόγλου 1, Αθήνα)
Εισιτήρια: Κανονικό: 7, 10 € | Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5-9 άτομα: 8 € | Κάτοικος Γειτονιάς, Παρέα 10+ άτομα: 7 € |Ανεργίας, ΑμεΑ, Συνοδός ΑμεΑ: 5 € |Ομαδικές κρατήσεις στο [email protected]

Η βιολοντσελίστρια Judith Hamann παρουσιάζει τη μουσική από την εντυπωσιακή διπλή κυκλοφορία της, “Shaking Studies” και “Music for Cello and Humming”. Στο “Shaking Studies” χρησιμοποιεί μικροπαλμούς και μακροπαλμούς για να διερευνήσει διαφορετικά είδη δονήσεων, καθώς και την επίδρασή τους στη χροιά και στις δομές των αρμονικών – φέρνοντας συγχρόνως στο προσκήνιο ηλεκτρονικούς ήχους. Τα «κομμάτια βουητών», που δημιουργούν μια οικειότητα, προέκυψαν από τις μελέτες της Hamann στον καθαρό συντονισμό (κούρδισμα), σε ψυχοακουστικά φαινόμενα και στη σχέση μεταξύ φωνής και σώματος. Το βουητό εισέρχεται εδώ σε μια λεπτή παρεμβολή στο τσέλο, διαφεύγοντας σε έναν ακουστικό ρυθμό και εισάγοντας αστάθεια σε κατά τ’ άλλα πιο τυπικές δομές πλέγματος.

4 ομιλούσες φωνές (Κωστής Κηλύμης, Μάγδα Λαμπροπούλου, Annea Lockwood, Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου/ Bunny), προσωπικά αντικείμενα, τετραφωνική μίξη (Γιώργος Μιζήθρας)

4 ομιλούσες φωνές (Κωστής Κηλύμης, Μάγδα Λαμπροπούλου, Annea Lockwood, Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου/ Bunny), προσωπικά αντικείμενα, τετραφωνική μίξη (Γιώργος Μιζήθρας)
Ζητήθηκε από τέσσερα άτομα να φέρουν μαζί τους από ένα αντικείμενο που έχουν εδώ και πολλά χρόνια, ένα αντικείμενο που δεν θα το εγκατέλειπαν σε μια μετακόμιση, κάτι που να μοιάζει προσκολλημένο στην ατομική ιστορία του κατόχου του, μια «αρπάγη πνευμάτων» (σαμανιστικός όρος για κάποιο αντικείμενο, π.χ. μια πέτρα, στο οποίο έχουν αποθηκευτεί σύμμαχα πνεύματα ή έχουν αιχμαλωτιστεί εξορκισμένα πνεύματα)… Τα τέσσερα άτομα μιλούν στον εαυτό τους, σκέφτονται δυνατά, είναι εσωστρεφή και θα πρέπει να έχουν ως στόχο να αγνοούν τα πάντα εκτός της μνημονικής διεργασίας, να αγνοούν το κοινό, την ενίσχυση, τους άλλους ομιλητές. *

* Αποσπάσματα από την παρτιτούρα του “Spirit Catchers” (Anne Lockwood, 1974)

Frédéric Le Junter, credit F. Le Junter

Ο Frédéric Le Junter θα χρησιμοποιήσει αυτοσχέδια όργανα και μηχανικές συσκευές σε μια ιδιοτοπική περφόρμανς στον αντηχητικό χώρο του Παλαιού Χρηματιστηρίου Αθηνών. Ο ίδιος περιγράφει ως εξής τη δημιουργική διαδικασία:

«Κι εδώ ανακύπτει ένα άλλο ερώτημα: να δημιουργείς ήχο στον χρόνο ή στον χώρο; Εδώ κι εκεί; Αποφάσισα ότι στην περίπτωση αυτή θα είναι ένα Μπες Βγες, ένα είδος βόλτας στο εσωτερικό, στην κουζίνα μου με τα σκεύη της, σε ένα ορθογώνιο σχεδιασμένο στο δάπεδο. Αλλά θα σταματάω ανά διαστήματα για μερικά κομμάτια, προετοιμασμένα, με έναν αβέβαιο αριθμό κινήσεων».

14:00-23:30 | Στέγη | Back of House
Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσης

Ηχητική εγκατάσταση της Annea Lockwood

Annea Lockwood on the Danube, credit Ruth Anderson

Η Annea Lockwood ηχογραφεί ποτάμια από το 1970, «όχι για την τεκμηρίωσή τους, αλλά για την ιδιαίτερη νοητική και σωματική κατάσταση που δημιουργούν οι ήχοι του νερού που κυλάει όταν ακούει κανείς με προσοχή το σύνθετο πλέγμα ρυθμών και τόνων». Η συγκεκριμένη εγκατάσταση ακολουθεί τον ρου του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμού της Ευρώπης, του Δούναβη, από τον Μέλανα Δρυμό στη Γερμανία έως το Δέλτα του στη Μαύρη Θάλασσα. Οι ηχογραφήσεις περιλαμβάνουν ήχους από τις όχθες του, πάνω και κάτω από το νερό, ζώα, έντομα και συνεντεύξεις με ανθρώπους που ζουν πλάι στον μέγα ποταμό.
Είσοδος ελεύθερη

17:00 | Στέγη | Galaxy Studio
Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσης
Annea Lockwood, Ομιλία
Η Annea Lockwood μιλάει για την ηχητική εγκατάσταση “A Sound Map of the Danube”, αλλά και για το σύνολο του έργου της, το οποίο εκτείνεται από ηλεκτροακουστικές συνθέσεις μέχρι και καταγραφές πιάνων που καίγονται ή βυθίζονται στο νερό.

19:00 | Στέγη | Εκθεσιακός Χώρος -1
Εισιτήρια 5 — 10 €

Το νέο έργο της Marina Rosenfeld για τον πιανίστα Marino Formenti ακολουθεί τα ίχνη που εγκαθίδρυσαν αντικείμενα και σχέδια μιας πρόσφατης έκθεσης, επαναμουσικοποιώντας διαδρομές που είχαν προηγουμένως οριοθετηθεί ως κανάλια ανατροφοδότησης και αφηρημένα κυκλώματα ανταλλαγής μεταξύ γλυπτικής, αρχιτεκτονικής και ήχου. Βασιζόμενος στη συνεργατική τους προσέγγιση πάνω στο προηγούμενο πρότζεκτ της Rosenfeld με τίτλο “Deathstar” (Shelter Press, 2020), ο Formenti θα παρουσιάσει δύο μη ταυτόσημες ερμηνείες του “aABCb”, αναπτύσσοντας ελεύθερα μια μη διαδοχική σύνθεση, με ενίσχυση της έντασης από τον εκθεσιακό χώρο της Στέγης.

20:30 | Στέγη | Κεντρική Σκηνή
Εισιτήρια 5 — 12 €

TETTTIX, photo Michalis Paraskakis

“Thirteen Studies for Instruments” (Frederic Rzewski, 1977)
“Saba” (Νίκος Γαλενιανός, 2017)
“Traveller Song” (Cassandra Miller, 2017)

Ο καταξιωμένος μαέστρος Ilan Volkov συμπράττει για πρώτη φορά με τους ΤΕΤΤΤΙΞ, το σχήμα που μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια έχει επαναπροσδιορίσει τη θέση της σύγχρονης σύνθεσης στην εγχώρια μουσική σκηνή, ενσωματώνοντας σταθερά σε ζωντανές παραστάσεις διαφορετικά μουσικά είδη και διακαλλιτεχνικές πρακτικές. Το πρόγραμμα ξεκινάει με τις 13 σπουδές του εμβληματικού συνθέτη Frederic Rzewski, ένα έργο που ισορροπεί μεταξύ προκαθορισμένων δομών και ελεύθερου αυτοσχεδιασμού. Στη συνέχεια, η σύνθεση του Νίκου Γαλενιανού –έχοντας ως αναφορά τον όρο Saba που στην ιαπωνική παράδοση περιγράφει τη φυσική διάβρωση των πραγμάτων– ξεκινάει από διάφανες και εύθραυστες υφές, οι οποίες σταδιακά αποκτούν σώμα για να πραγματωθούν τελικά σε μια έκρηξη. Το πρόγραμμα κλείνει με το “Traveller Song” της Cassandra Miller, σε μια νέα ενορχήστρωση από τη συνθέτρια ειδικά για τους ΤΕΤΤΤΙΞ. Το “Traveller Song” είναι βασισμένο στο τραγούδι ενός οδηγού κάρου στη Σικελία, όπως ηχογραφήθηκε από τον εθνομουσικολόγο Alan Lomax το 1954.

Αναπαράγοντας και ηχογραφώντας εκ νέου τη μελωδία σε πολλά διαφορετικά και παράλληλα επίπεδα, η Miller αποτυπώνει μια διαδικασία μετάβασης, η οποία αφορά ευρύτερα την έννοια του ταξιδιού.
Μουσική Διεύθυνση: Ilan Volkov
Μέλη των ΤΕΤΤΤΙΞ: Άνα Κίφου (φλάουτο), Γκουΐντο ντε Φλάβιις (σαξόφωνο), Ρέα Πικίου (φαγκότο), Παναγιώτης Ζιάβρας (κρουστά), Μίσλαβ Ρέζιτς (κιθάρα), Κατερίνα Κωνσταντούρου (πιάνο), Σταμάτης Πασόπουλος (ακορντεόν)
Καλεσμένοι: Παναγιώτης Σιωράς (κλαρινέτο), Γωγώ Ξαγαρά (άρπα), Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης (κοντραμπάσο)

Klein

Το τελευταίο άλμπουμ της Klein με τίτλο “Harmattan”, η κυκλοφορία του οποίου ανακοινώθηκε πρόσφατα από τη γνωστή δισκογραφική εταιρεία κλασικής μουσικής Pentatone, χαρακτηρίστηκε από τον Fred Moten ως «ένα σάουντρακ επικής εξέγερσης ενάντια σε αρχές και τέλη», διευρύνοντας την ιδέα που έχουμε για το τι μπορεί να είναι κλασική μουσική. Ζωντανά, αυτές οι εξερευνήσεις προχωρούν περαιτέρω – η σκηνή καταλαμβάνεται από την παρόρμησή της να πειραματιστεί παιγνιωδώς και να ωθήσει τα όρια, προσκαλώντας σας στο μοναδικό ηχητικό της σύμπαν. Προσαρμοσμένα όργανα, παράξενα φωνητικά και παραμορφωμένα ηχητικά τεχνουργήματα συγκρούονται για να δημιουργήσουν μια ιλιγγιώδη τοιχογραφία υπερρεαλιστικών πειραματικών ηλεκτρονικών ήχων.

22:30 | Στέγη | Μικρή Σκηνή
Εισιτήρια 5 — 10 €

Τα «Ηπειρώτικα» είναι ένα σύνολο διαλογιστικών κομματιών για σόλο φωνή και μαγνητοταινία, που βασίζονται σε ηχογραφήσεις του Αλέξη Ζούμπα. Με καταγωγή από το χωριό Γραμμένο Ιωαννίνων, ο Ηπειρώτης Ζούμπας μετανάστευσε στις ΗΠΑ το 1910. Οι ηχογραφήσεις που έκανε στη Νέα Υόρκη μαρτυρούν μια ακαταμάχητη νοσταλγία για την πατρίδα του. Η συνθετική μέθοδος της Miller εμπλέκει τον διαλογισμό και το παράλληλο τραγούδι πάνω στις ηχογραφήσεις αυτές, επιτρέποντας τόσο στη μουσική όσο και στην ίδια να μεταμορφώνονται κατά τη διαδικασία. Σε αυτό το σύνολο κομματιών, η Miller κατοικεί μέσα στους θρήνους του Ζούμπα, σαν να επρόκειτο για μεταφυσικούς χώρους στους οποίους ονειρεύεται κανείς. Παρότι η φωνή της είναι αδούλευτη, η Miller έχει καλλιεργήσει το τραγούδι της μέσα από διάφορες σωματικές πρακτικές, ανάμεσα στις οποίες είναι και αυτό το «αυτόματο τραγούδι» – αποκαλύπτοντας όχι μόνο τις εσωτερικές μελωδικές παρορμήσεις της, αλλά επίσης προσωπικές ασυνέπειες και τρωτότητες, εξυμνώντας συγχρόνως τον δισταγμό και την παραφορά.

Τι συμβαίνει όταν αποφασίζεις να οργανώσεις ένα συρτάρι; Μπορεί να βρεις πολλά πράγματα που είχες ξεχάσει ότι υπήρχαν. Μπορεί να βρεις παλιές κασέτες και χαρτιά με ποιήματα. Στην περφόρμανς “to organize a drawer”, οι I broke the vase θα παρουσιάσουν συνθέσεις που συνδυάζουν ηχογραφήσεις και ποιήματα με συνθεσάιζερ, πνευστά και beats, καθώς εξερευνούν τα περιεχόμενα του συρταριού.

00:00 | Ρομάντσο
Εισιτήρια 5 — 10 €
Κατά τη διάρκεια των συναυλιών γίνεται χρήση στροβοσκοπικών φωτισμών (strobe lights)

KMRU, credit Julia Sellmann

Ο Joseph Kamaru, πιο γνωστός ως KMRU, παρουσιάζει ένα ηλεκτροακουστικό σετ το οποίο εκτείνεται σε ολόκληρο το ακουστικό φάσμα, δημιουργώντας ένα έντονο και συνεχώς μεταβαλλόμενο συχνοτικό πλέγμα. Ακολουθώντας την παράδοση της ambient μουσικής, ο KMRU δομεί το περιβάλλον μέσα στο οποίο μπορούν να συνυπάρχουν ταυτόχρονα ποικίλες αφηγήσεις και διαφορετικές συναισθηματικές ή νοητικές καταστάσεις.

Lost Girls, credit Lasse Marhaug

Η μουσική αμφιταλαντεύεται· ανάμεσα σε ρυθμούς κλαμπ και αυτοσχεδιαστικές κιθαριστικές υφές· ανάμεσα σε απαγγελία και μελωδικές φωνητικές υφές· ανάμεσα σε αφηρημένους και αρμονικούς ήχους συνθεσάιζερ. Σε όλη τη διάρκεια του κομματιού, η κιθάρα του Volden και η φωνή της Hval συναντιούνται ως ίσες, περιπλανιούνται, αναρωτιούνται, ελίσσονται. Μοιράζονται τον χώρο. Μια ανθρώπινη παράσταση που θυμίζει ρέιβ πάρτι, αλλά αφότου το πάρτι έχει τελειώσει και η μουσική έχει κλείσει. Κι αυτό που απομένει είναι ένας συλλογικός εσωτερικός μονόλογος. Οι ρέιβερ έχουν ξεχάσει ότι μια νύχτα μπορεί και να τελειώσει και, καθώς ανατέλλει ο ήλιος, αργά αργά απολιθώνονται ή λιώνουν σε νερό ή είναι εν μέσω κάποιας άλλης μεταμόρφωσης που είναι κάτι παραπάνω από την επάνοδο στη νηφαλιότητα.

Οι σκληροί ηλεκτρονικοί ήχοι, τα πειραγμένα beats και ο έντονος χορευτικός παλμός των Αθηναίων Ice_Eyes θα κλείσουν το club night του φετινού Tectonics. Υλικό από την πρόσφατη κυκλοφορία της Hypermedium με τίτλο “Vicious Circles”, αλλά και νέα κομμάτια σε ένα δυνατό και αιχμηρό σετ ηλεκτρονικής μουσικής.

14:00-23:30 | Στέγη | Back of House
Είσοδος ελεύθερη
“A Sound Map of the Danube“
Ηχητική εγκατάσταση της Annea Lockwood

15:00 | Στέγη | Galaxy Studio
Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσης
Aura Satz, Ομιλία
Η καλλιτέχνις Aura Satz σε μια ανοιχτή συζήτηση μαζί με την επιμελήτρια του φετινού φεστιβάλ, Anne Hilde Neset, για τη συνολική καλλιτεχνική της πορεία.

17:00 | Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος – Βαλλιάνειο Μέγαρο
Είσοδος ελεύθερη με προκράτηση θέσης

Eva Reiter ©nafezrerhuf.com

Σύλληψη: Karin Harasser και Eva Reiter

Το πρόγραμμα αναπτύσσει τα μοτίβα της ευπεψίας/δυσπεψίας ως μεταφορές, αλλά και ως πρακτική των διατλαντικών σχέσεων. Παίρνοντας ως αφετηρία ένα αρχείο έργων ευρωπαϊκής μπαρόκ μουσικής στους ιθαγενείς Τσικίτος της Βολιβίας, το “Eupepsia/Dyspepsia” απηχεί τις λειτουργίες οικειοποίησης, αποσιώπησης και προβολής που χαρακτήριζαν (και εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν) τις σχέσεις μεταξύ ιθαγενών και ευρωπαϊκών πολιτιστικών πρακτικών.

Η μουσική χρησιμοποιήθηκε από τους Ιησουίτες ιεραποστόλους ως μέσο προσηλυτισμού και «εκπολιτισμού». Η ιδέα αυτή εξακολουθεί να διέπει σύγχρονες πολιτιστικές στρατηγικές. Η διατάραξη των αυτόχθονων κόσμων από τους Ευρωπαίους ήταν τοξική και καταστροφική, ενώ παρήγαγε αντίσταση και υβριδισμούς, που με τη σειρά τους αρθρώθηκαν μουσικά. Το πρόγραμμα, λοιπόν, πειραματίζεται με υβρίδια μπαρόκ και σύγχρονης μουσικής, συνθέσεων από την Ευρώπη και τον Νέο Κόσμο, καθώς και κολάζ κειμένων και ήχων, που όμως δεν εκλαμβάνονται ως λύσεις ή θεραπείες, αλλά ως δύσπεπτα ηχητικά αντικείμενα προκειμένου να προβληματίσουν για τη μακραίωνη πολιτιστική επιβολή και βία.

Ictus ensemble
Anna Mendelssohn: αφήγηση και προβολές
Eva Reiter: βιόλα ντα γκάμπα, φλογέρα και άλλα όργανα, σύνθεση
Tom Pauwels: ηλεκτρική κιθάρα και άλλα όργανα
Tom de Cock: κρουστά και άλλα όργανα
Alex Fostier: σχεδιασμός ήχου
Angélica Castelló: σύνθεση
Fredy Vallejos: σύνθεση
Jorge Sánchez-Chiong: σύνθεση

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του δικτύου Sounds Now με την συγχρηματοδότηση του προγράμματος «Δημιουργική Ευρώπη» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

19:00 | Στέγη | Εκθεσιακός Χώρος -1
Εισιτήρια 5 — 10 €

Το νέο έργο της Marina Rosenfeld για τον πιανίστα Marino Formenti ακολουθεί τα ίχνη που εγκαθίδρυσαν αντικείμενα και σχέδια μιας πρόσφατης έκθεσης, επαναμουσικοποιώντας διαδρομές που είχαν προηγουμένως οριοθετηθεί ως κανάλια ανατροφοδότησης και αφηρημένα κυκλώματα ανταλλαγής μεταξύ γλυπτικής, αρχιτεκτονικής και ήχου. Βασιζόμενος στη συνεργατική τους προσέγγιση πάνω στο προηγούμενο πρότζεκτ της Rosenfeld με τίτλο “Deathstar” (Shelter Press, 2020), ο Formenti θα παρουσιάσει δύο μη ταυτόσημες ερμηνείες του “aABCb”, αναπτύσσοντας ελεύθερα μια μη διαδοχική σύνθεση, με ενίσχυση της έντασης από τον εκθεσιακό χώρο της Στέγης.

20:30 | Στέγη | Κεντρική Σκηνή
Εισιτήρια 5 — 10 €

Το σχήμα Grupi Lab ακολουθεί την παράδοση της πολυφωνικής μουσικής της Αλβανίας. Το 2019 οι Grupi Lab εμφανίστηκαν ζωντανά στο TUSK Festival στην Αγγλία, στρέφοντας το ενδιαφέρον καλλιτεχνών του πειραματικού ήχου προς αυτό το ιδιαίτερο μουσικό ιδίωμα. Στο φετινό Tectonics, οι Grupi Lab θα παρουσιάσουν μουσική η οποία είναι γνώριμη στα αυτιά του εγχώριου κοινού. Μουσική που έχει έναν σύνθετο αλλά, παράλληλα, μονολιθικό χαρακτήρα. Μουσική που υπήρξε και βασικό στοιχείο των πρώτων δισκογραφικών κυκλοφοριών των MMMΔ, του σχήματος που θα διαδεχτεί τους Grupi Lab στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης.

ΜΜΜΔ

Συμμετέχει η Κέλλυ Μητροπούλου
“L’âge de l’absolutisme”

Οι ΜΜΜΔ, στη σύμπραξή τους με τον δεξιοτέχνη μπαρόκ πληκτροφόρων ALEM, θα παρουσιάσουν σε πρώτη ζωντανή εκτέλεση την πρόσφατη δισκογραφική κυκλοφορία τους, “L’âge de l’absolutisme,” που αποτελεί μια ιδιοσυγκρασιακή προσέγγισή τους σε τρία σημαδιακά αριστουργήματα του ύστερου μπαρόκ: το “Adagio” του Alessandro Marcello από το Κοντσέρτο για όμποε σε Ρε ελάσσονα, τη “Sarabande” του Georg Friedrich Händel από τη Σουίτα για πληκτροφόρα σε Ρε ελάσσονα (Suite de pièce Vol. 2, No. 4) και το “Air” του Johann Sebastian Bach από την Ορχηστρική σουίτα αρ. 3 σε Ρε μείζονα.

Ο χαρακτηριστικός βαθύς ήχος των ΜΜΜΔ προσφέρει ένα γιγαντιαίο συνεχές βάσιμο (basso continuo) ώστε να ξεδιπλωθούν με άνεση οι περίτεχνες δεξιότητες του ALEM στα πλήκτρα. Στο ‘’L’âge de l’absolutisme” σχηματίζεται ένα αινιγματικό μανιφέστο, με σποραδικές μαρτυρίες της δωδεκαετούς πορείας των ΜΜΜΔ από τη δυσαρμονία στην αρμονία. Με τη βοήθεια των δεξιοτεχνικών παρεκτροπών του ALEM, ο ήχος βαδίζει σε ένα τεντωμένο σχοινί μεταξύ αυστηρής πειθαρχίας και ελευθερίας, υπέρλαμπρου μεγαλείου και ταπεινών μέσων. Πάνω από όλα, όμως, το ‘’L’âge de l’absolutisme” είναι μπαρόκ μουσική όπως δεν την έχετε ξανακούσει ποτέ.

22:30 | Στέγη | Μικρή Σκηνή
Εισιτήρια 5 — 10 €

Ένα αυτοσχεδιαστικό σετ το οποίο θα «χτιστεί» ζωντανά από τον κλαρινετίστα του Ergon Ensemble και της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. Μέσα από τους ήχους που παράγει το μπάσο κλαρινέτο, φιλτραρισμένο και περασμένο σε λούπες, ο Κώστας Τζέκος θα δημιουργήσει ένα wall of sound γεμάτο παράλληλα ηχητικά επίπεδα, τα οποία θα γεμίσουν τον χώρο με διαφορετικές υφές αυτού του τόσο πλούσιου ηχοχρωματικά οργάνου.

Η περφόρμανς θα περιλαμβάνει μια ειδική προβολή στοιχείων του “Preemptive Listening”, ενός πολυετούς ερευνητικού πρότζεκτ και ταινίας μεγάλου μήκους σε εξέλιξη, πάνω στη σειρήνα και τα σήματα συναγερμού, με μια ζωντανή μουσική επένδυση από τον Mazen Kerbaj και αφήγηση από την Aura Satz.

Επανασχεδιάζοντας και ανασυνθέτοντας τη σειρήνα, το πρότζεκτ υιοθετεί τον δυνατό, αργόσυρτο λυγμό της σειρήνας ως ένα ρυθμισμένο και μαθημένο σήμα, το οποίο μπορεί να ανασυνδυαστεί εννοιολογικά και μουσικά. Για το πρώτο μέρος του πρότζεκτ, που γυρίστηκε το 2018, ο Λιβανέζος τρομπετίστας και αυτοσχεδιαστής Mazen Kerbaj συνέθεσε έναν νέο ήχο σειρήνας χρησιμοποιώντας κυκλική αναπνοή, μαζί με την αφήγηση του ηθοποιού και ακτιβιστή Khalid Abdalla για τη σειρήνα ως εμβληματικό ήχο αντίστασης, καταπίεσης και χαμένου μέλλοντος κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης.

Γυρισμένη σε φιλμ 16mm, η ταινία κυριαρχείται από το σάουντράκ της, καθώς η φωνή γίνεται ένας φάρος, ενεργοποιώντας περιστρεφόμενα φώτα συναγερμού. Μετά την ταινία θα ακολουθήσουν πρόσφατες υπνωτιστικές λήψεις διεθνών σειρήνων πολιτικής άμυνας, από τη Φουκουσίμα και από διάφορες περιοχές της Αμερικής, ιχνηλατώντας το συνεχές πολεμικό πλαίσιο της σειρήνας –με λείψανα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ψυχρού Πολέμου να ανασημασιοδοτούνται για να επικοινωνήσουν τις απειλές της κλιματικής αλλαγής– και καταλήγοντας σε ένα νεκροταφείο σειρήνων.