Το έργο των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο με τίτλο “Όλο Σπίτι, Κρεβάτι κι Εκκλησία” έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Δρόμος, με την σκηνοθετική υπογραφή του Εμμανουήλ Μαύρου.
Υπόθεση2222μ.Χ.
Οι γυναίκες εδώ και χιλιάδες χρόνια κλαίνε, γελάνε, υποδουλώνονται, αγνοούνται, διαχωρίζονται, δολοφονούνται… Σε ένα μακρινό κόσμο σε μια άλλη διάσταση, σε μια άλλη εποχή με τις κοινωνίες να έχουν διαμορφωθεί περισσότερο τρομακτικές και ανεπιθύμητες, τρεις γυναίκες βρίσκουν την δύναμη να αντισταθούν, Ο λόγος τους εκτοξεύει σιδερένια καρφιά στους εγκεφάλους όλου του κόσμου.
Το έργο των Φράνκα Ράμε και Ντάριο Φο πραγματεύεται την κατάσταση της γυναίκας και τη θέση της, όχι μόνο στις “σύγχρονες” αλλά και στις μελλοντικές κοινωνίες, θίγοντας ζητήματα κοινωνικής, πολιτικής και οικογενειακής καταπίεσης και απόγνωσης.
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το φθινόπωρο του ’77 από τη Φράνκα Ράμε σε μουσική Di Capri αλλά τότε δεν είχαν παιχτεί όλοι οι μονόλογοι λόγω της μεγάλης τους διάρκειας.
“Το “Όλα για το σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία”, είναι ένα θεατρικό έργο με θέμα την κατάσταση της γυναίκας, και ιδίως την σεξουαλική δουλεία της. Η παράσταση βλέπει τα πάντα μέσα από ένα κωμικό, γκροτέσκο πρίσμα. Επιλέξαμε ηθελημένα αυτό το πρίσμα: κυρίως επειδή εμείς οι γυναίκες εδώ και 2.000 χρόνια κλαίμε, αλλά αυτήν την φορά γελάμε μαζί και ίσως να κρυφογελάμε και μετά, επειδή ένας κύριος που γνώριζε πολλά για το θέατρο, κάποιος Μολιέρος, έλεγε:
“Όταν πηγαίνεις στο θέατρο και βλέπεις μια τραγωδία, ταυτίζεσαι, συμμετέχεις, κλαις, κλαις, κλαις, κι ύστερα γυρίζεις σπίτι και λες: πόσο πολύ έκλαψα απόψε! …και κοιμάσαι ανακουφισμένος. Ο πολιτικός λόγος πέρασε από πάνω σου όπως το νερό πάνω στο γυαλί. Ενώ αντίθετα για να γελάσεις -μιλά πάντα ο Μολιέρος- χρειάζεται ευφυΐα, εξυπνάδα. Το γέλιο ανοίγει διάπλατα το στόμα σου αλλά και το μυαλό σου, και στο μυαλό σου χώνονται τα καρφιά της λογικής!”. Ευχόμαστε κι απόψε κάποιοι να γυρίσουν σπίτι τους με το κεφάλι τους γεμάτο καρφιά!”
Η Θεατρική Ομάδα Μήδεια αφιερώνει τις οκτώ Πέμπτες που ακολουθούν, στις γυναίκες. Η Πέμπτη λοιπόν είναι μια γυναικεία υπόθεση που αφορά σαφώς και τους άντρες. Από όλο το έργο της Φράνκα Ράμε που αριθμεί 9 μονολόγους θα παρουσιαστούν 3 μονόλογοι και 1 “πρόζα”: Μια γυναίκα μόνη, μονόλογος της πουτάνας στο φρενοκομείο, εγώ η Ουλρίκε Μαϊνχοφ, καταγγέλω, Μήδεια, προχωρώντας σε μια σύνδεση των ιστοριών μεταξύ τους παρουσιάζοντας ένα ενιαίο έργο που εξελίσσεται στο μακρινό μέλλον…
