Σωτήρης Σόρογκας: «Ο χρόνος της μνημης» στο Ίδρυμα Γουλανδρή
Έργα μεγάλων διαστάσεων, που καλύπτουν τις κυριότερες φάσεις της καλλιτεχνικής του πορείας, παρουσιάζονται στο εικαστικό αφιέρωμα του Μουσείου του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή στο έργο του μεγάλου ζωγράφου.
«Η ζωγραφική μου “θωπεύει” τα πράγματα που αναχωρούν από τον κόσμο τούτο», τόνισε ο διακεκριμένος ζωγράφος Σωτήρης Σόρογκας, μιλώντας για τα έργα του, στο Μουσείο του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, για να συμπληρώσει: «Κάτι με τραβούσε και παρατηρούσα την αίσθηση της φθοράς, θέλοντας να την αποδώσω»…
Ένας λόγιος καλλιτέχνηςΟ ζωγράφος βρέθηκε στο Μουσείο προκειμένου να παρουσιάσει έκθεση έργων του με τίτλο: «Σωτήρης Σόρογκας: Ο χρόνος της μνήμης στον εικαστικό λόγο του». Πρόκειται για μια περιοδική έκθεση, που θα διαρκέσει από τις 22 Δεκεμβρίου 2021 έως και τις 3 Απριλίου 2022, στην οποία φιλοξενούνται 28 συνολικά έργα μεγάλων διαστάσεων του καλλιτέχνη. Πρόκειται για έργα που ανήκουν Συλλογή του Ιδρύματος Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή, τα οποία, όμως, είναι αντιπροσωπευτικά των κυριότερων φάσεων της καλλιτεχνικής του πορείας.
Ο Σωτήρης Σόρογκας «είναι ένας λόγιος καλλιτέχνης: κάνει τον λόγο εικόνα και τούμπαλιν», τόνισε ο διευθυντής του Ιδρύματος και επιμελητής της έκθεσης, Κυριάκος Κουτσομάλλης. Είναι όμως και ένας καλλιτέχνης που «εμμένει στην παράδοση», καθώς «εισπνέει στο παρελθόν για να αποπνεύσει στο παρόν, με προοπτική το μέλλον», συμπλήρωσε, παραφράζοντας τα λόγια του γάλλου ιστορικού Φερνάν Μπρωντέλ.
Πέντε ενότητεςΗ έκθεση είναι κατανεμημένη σε πέντε ενότητες: Τα «Ανοίγματα», πηγάδια, μαύρες τρύπες που αναζητούν διέξοδο προς το φως, μέσα από τα οποία ο εικαστικός εκφράζει τον προβληματισμό του για το ίδιο το μέσο της τέχνης του, θέλοντας να μιλήσει για την κρίση της ζωγραφικής.
Ακολουθούν τα «Θαλάσσια ξύλα» και τα σαπιοκάικα, μια αναφορά στη θνησιμότητα της ύλης και τη φθορά του χρόνου, ενώ οι «Πέτρες» του αποτυπώνουν τον ανθρώπινο μόχθο, αλλά και την προσδοκία που αντιπαραβάλλεται στην απώλεια, διέξοδο από την οποία αναζητούν και τα «Άλογα», φιγούρες μιας τζιακομετικής υπαρξιακής αγωνίας, που αναδύονται μέσα από το κυρίαρχο λευκό.
Τέλος, τα ψυχογραφικά «Πορτραίτα», ζωγραφισμένα με ήπιες φωτοσκιάσεις και μια πυκνή επαναληπτική σχεδιαστική γραφή, έχουν χαρακτηριστικά επιτυμβίων, που επιδιώκουν την απαθανάτιση της ιδιοσυγκρασιακής ταυτότητας του προσωπογραφούμενου.
Μιλώντας για τη «μαστορική»Ψηλόλιγνη φιγούρα, πάντοτε ελαφρώς σκυμμένος, για να ακούγεται από τους συνομιλητές του, ο Σωτήρης Σόρογκας χαμογελά σαν μικρό παιδί πίσω από τη μάσκα όταν η κουβέντα έρχεται στη «μαστορική» της ζωγραφικής του. Εξηγεί με απλά λόγια πώς κατέληξε στη χρήση των ακρυλικών χρωμάτων προκειμένου να μπορέσει να εκφράσει αυτό που είχε στο μυαλό του, έχοντας απορρίψει σαν ακατάλληλα γι’ αυτό τα λάδια, τα παστέλ ή το αυγό των παλιών αγιογράφων.
Με τη λιτή χρωματική γκάμα του, όπου κυρίαρχο είναι το παλίμψηστο λευκό και το μαύρο, σε συνδυασμό με την τεχνοτροπική και σχεδιαστική μαεστρία του, ο Σωτήρης Σόρογκας αναλαμβάνει «έναν αγώνα εικαστικής διαπραγμάτευσης της αμαυρωμένης από τον χρόνο μνήμης των πραγμάτων», συνοψίζει ο Κυριάκος Κουτσομάλλης.
Σωτήρης ΣόρογκαςΟ Σωτήρης Σόρογκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη, Παντελή Πρεβελάκη και Παύλο Μυλωνά, ενώ το 1972 έλαβε προσωπική χορηγία από το Ίδρυμα Ford, με την οποία ταξίδεψε στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Το 1964 ξεκίνησε να διδάσκει σχέδιο στην Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ, όπου αργότερα έγινε καθηγητής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Σύγχρονης Τέχνης, μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη και μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού «Σπείρα». Το 2004 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε βραβείο για το σύνολο του έργου του και το 2010 έξι μεγάλες συνθέσεις του τοποθετήθηκαν στον Σταθμό Λαρίσης του μετρό. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1981) και στα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες (1982).