Εριέττα Κούρκουλου Λάτση: Vegan σε έναν nonvegan κόσμο

Ο θεσμός της οικογένειας είναι ένα χαρακτηριστικό των Ελλήνων, το οποίο έχει βοηθήσει την κοινωνία μας στην αντιμετώπιση των αντίξοων συνθηκών που συχνά πλήττουν την χώρα. Από την οικονομική κρίση, μέχρι την πρόσφατη πανδημία, μέσα από την υποστήριξη και την αγάπη των μελών της οικογένειάς μας, καταφέρνουμε να επιβιώσουμε, συχνά διατηρώντας ακόμα και το χαμόγελό μας, παρά τις όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε. Η εξάρτησή μας όμως από την ευρύτερη οικογένεια, τείνει να έχει επιπτώσεις στην ελευθερία των προσωπικών μας επιλογών, είτε αυτές αφορούν τον σύντροφό μας, είτε την διατροφή και τα έθιμα που επιλέγουμε να ακολουθήσει η δική μας οικογένεια μεγαλώνοντας.

Το φαγητό για τους Έλληνες (και όχι μόνο), αντιπροσωπεύει κάτι πολύ πιο σημαντικό από την σίτισή μας. Είναι στενά συνδεδεμένο με την θρησκεία μας, τις παραδόσεις μας και τις αναμνήσεις που έχουμε από την παιδική μας ηλικία. Τί γίνεται λοιπόν όταν αποφασίζουμε να απαρνηθούμε κάποια από τα φαγητά που για τους ανθρώπους μας έχουν τόσο μεγάλη συναισθηματική αξία;

Η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων που μας αγαπούν στην είδηση ότι αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μια καθαρά χορτοφαγική διατροφή, η οποία απαρνείται κάθε είδος ζωικού προϊόντος, είναι συχνά η έκφραση ανησυχίας για την υγεία μας και η περιέργεια όσον αφορά τους λόγους που μας οδήγησαν σε μια τόσο “ακραία” στάση. “Θα παίρνεις τα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη το σώμα σου;” “Και τί θα τρως δηλαδή;” “Φάε τουλάχιστον λίγο ψαράκι!” “Εντάξει το κρέας! Αλλά αυγό και γαλακτοκομικά γιατί όχι;”

Καλό είναι να θυμόμαστε, ότι ενώ κρύβεται ένα μερίδιο πραγματικής ανησυχίας και αγάπης πίσω από τις ερωτήσεις αυτές, παίζει επίσης τεράστιο ρόλο το γεγονός ότι:

• Απορρίπτουμε αυτά που εκείνοι μας δίδαξαν.
• Θέτουμε ερωτηματικά που απειλούν την ηθική τους υπόσταση.
• Ο νέος τρόπος ζωής μας απειλεί τις παραδόσεις και τις καθημερινές τους συνήθειες.

Μέχρι να συνηθίσουμε και εμείς οι ίδιοι στον νέο τρόπο ζωής μας, δεν χρειάζεται να μοιραστούμε την απόφασή μας να αλλάξουμε διατροφικές συνήθειες. Ευτυχώς σε κάθε ελληνικό τραπέζι, το πιθανότερο είναι να υπάρχουν συνοδευτικά πιάτα που είναι απόλυτα συμβατά με την βίγκαν διατροφή. Ρύζι, πατάτες, λαχανικά και σαλάτα είναι μερικές λύσεις που είναι σωτήριες για κάθε αρχή.

Περνώντας ο καιρός και μαθαίνοντας περισσότερα για τις επιπτώσεις της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων στην υγεία μας, τα ζώα και τον πλανήτη, αλλά και απορρίπτοντας μέσα από τις νέες μας γνώσεις όλους τους μύθους γύρω από την αναγκαιότητα της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, αισθανόμαστε και πιο έτοιμοι να απαντήσουμε στις όποιες ερωτήσεις τεθούν από τους δικούς μας ανθρώπους.

Σταδιακά, μπορούμε μέχρι και να πείσουμε κάποια από τα μέλη της οικογένειάς μας να δουν μαζί μας ένα από τα πολλά ντοκιμαντέρ που υπάρχουν, τα οποία αναλύουν λεπτομερώς τους ηθικούς λόγους για την απόρριψη των ζωικών προϊόντων, αλλά και τα οφέλη της βίγκαν διατροφής για την υγεία μας και την υγεία του πλανήτη.

Προσωπικά θα ξεκινούσα με μια ταινία φαντασίας όπως το Okja, του βραβευμένου με Όσκαρ παραγωγού Bong Joon Ho, πηγαίνοντας σταδιακά σε ντοκιμαντέρ όπως το Game Changers, Cowspiracy, Seaspiracy και καταλήγοντας σε ντοκιμαντέρ με πραγματικές εικόνες από την αλόγιστη σφαγή των ζώων παραγωγής, όπως το Earthlings του Joaquin Phoenix ή το Dominion.

Για να δώσω την συμβουλή μου σχετικά με το δύσκολο θέμα των οικογενειακών συγκεντρώσεων, θα πρέπει να το κάνω μέσα από την προσωπική μου εμπειρία και τον τρόπο που αποφάσισα εγώ και ο άντρας μου να διαχειριστούμε τις περιπτώσεις αυτές…

Διαβάστε περισσότερα στο Vegan Times