Belfast
Το κορυφαίο μέχρι σήμερα φιλμ στην καριέρα του Κένεθ Μπράνα είναι μια ολοκληρωτική δήλωση αγάπης για τη γενέτειρα του, το Μπέλφαστ που πάει καρφί για τα όσκαρ.
Τον Αύγουστο του 1969 ο εννιάχρονος Μπάντι που μεγαλώνει στο Μπέλφαστ αντικρίζει για πρώτη φορά κατάματα τις σκληρές και βίαιες κοινωνικές ταραχές μεταξύ καθολικών και προτεσταντών.
Μια προσωπική ιστορία ενηλικίωσης
Όπως λέει κι ο ίδιος ο Μπράνα χρειάστηκε σχεδόν 50 χρόνια ζωής για να βρει τον τρόπο που έπρεπε ώστε να μπορέσει να αφηγηθεί τη συγκεκριμένη ιστορία της παιδικής του ηλικίας. Η απόφαση του δημιουργού να μην αποχωριστεί ούτε για μια στιγμή την αθωότητα από το έκπληκτο βλέμμα του πρωταγωνιστή και alter ego του (υπέροχος ο πιτσιρικάς Τζουντ Χιλ στο ρόλο) του βγήκε σε καλό.
Η χαρμολύπη που συνοδεύει όλα τα γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή του μικρού Μπάντι είναι το τέλειο συστατικό για μια ιστορία που σε πρώτο επίπεδο δείχνει με ένα τυπικό χρονικό ενηλικίωσης αλλά στην ουσία είναι πολλά παραπάνω. Το μείζον πολιτικό θέμα της εποχής- το μέλλον της Βόρειας Ιρλανδίας μέσω των θρησκευτικών διενέξεων μεταξύ Καθολικών και Προτεσταντών υπό το εποπτικό βλέμμα των βρετανικού στρατού – δένει υποδειγματικά με τα προσωπικά «βάσανα» του ήρωα.
Ο έρωτας για την γλυκιά συμμαθήτρια, τα παιχνίδια της γειτονιάς με τα άλλα παιδιά, η αναμονή για την νέα ταινία στο σινεμά (ο Μπράνα παρουσιάζει αγαπημένα του φιλμ που τον μάγεψαν όταν ήταν παιδί σαν το «Τρένο θα σφυρίξει 3 φορές», το «Τσίτι, τσίτι, μπανγκ, μπανγκ» κλπ), η λατρεία για το ποδόσφαιρο και φυσικά η απέραντη αγάπη για την οικογένεια του, προσφέρουν ένα απολαυστικό κινηματογραφικό έδεσμα που δεν παρεκκλίνει κι από την ιδεολογική ραχοκοκαλιά μιας ιστορίας που κυρίως είναι πολιτική.
Το διακριτικό αλλά αιχμηρό σχόλιο του σκηνοθέτη για το Ιρλανδικό ζήτημα και το «Troubles» παρουσιάζεται στη σκηνή που ο αρχηγός των προτεσταντών πιέζει τον πατέρα του Μπάντι να πάρει μέρος στον εμφύλιο πόλεμο επειδή «τώρα είναι η στιγμή για να βγουν μπροστά οι πραγματικοί πατριώτες». Εκείνος του απαντά: «Δεν είσαι πατριώτης αλλά ένας ξιπασμένος γκάνγκστερ, Αυτό δεν ήσουν πάντα;». Το πιο άρτιο και γοητευτικό έργο στην φιλμογραφία του Κένεθ Μπράνα είναι μια συγκινητική και ζυγισμένη εξομολόγηση αγάπης για το Μπέλφαστ της παιδικής του ηλικίας και τους ανθρώπους που τον εμπνεύσαν.