Ο Θεατρικός Οργανισμός “Πρώτες Ύλες” παρουσιάζει την παράσταση “Πως Να Νικήσεις Την Μοναξιά” του αμερικανού συγγραφέα Νήλ Λαμπιούτ, για πρώτη φορά στην ελληνική θεατρική σκηνή, σε σκηνοθεσία Χρήστου Λύγκα, στον Πολυχώρο Vault από το Σάββατο 12 Φεβρουαρίου.
Λίγα λόγια για την υπόθεση και το έργοH Τζόντυ και ο Μπράντ βρίσκονται αντιμέτωποι σαν ζευγάρι με την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής τους. Ένας παλιός συμμαθητής από το σχολείο, ο Τέιτ, μοιάζει να είναι ο μόνος που είναι διατεθειμένος να τους βοηθήσει.
Οι Τρεις τους θα περάσουν τις διαχωριστικές γραμμές του Νόμου και της Ηθικής και θα αναζητήσουν σε αχαρτογράφητα νερά, στην γκρίζα ζώνη του καλού και του κακού, μια απάντηση στη μοναξιά τους.
Στο τολμηρό και βαθειά σαρκαστικό “Πως Να Νικήσεις Την Μοναξιά” ο Νήλ Λαμπιούτ μας φέρνει αντιμέτωπους με σκληρά ηθικά διλήμματα και αμείλικτα ερωτήματα για το νόημα της ύπαρξης και τα όρια της αγάπης.
Το τέλειο ζευγάρι του παραμυθένιου “και ζήσαμε εμείς καλά” βρίσκεται στις αντίπερα όχθες ενός χάσματος που δεν μπορεί να γεφυρωθεί. Είναι στιγμές που η ζωή μοιάζει να σου γλιστρά μέσα από τα χέρια και αναρωτιέσαι πότε είναι η σωστή στιγμή που πρέπει να τελειώσει.
Φωτογραφίες: Νάσια Στουραΐτη
Το “Πως Να Νικήσεις Την Μοναξιά” μας φέρνει περισσότερο αντιμέτωπους με δύσκολα ερωτήματα παρά με απαντήσεις. Πόσο ολοκληρωτικά ανήκουμε στον εαυτό μας και σε ποιό βαθμό θυσιάζουμε το είναι μας για την ευτυχία του άλλου.. Όσο συμπονετικοί κι αν πιστεύουμε ότι είμαστε, είναι στην πραγματικότητα ποτέ δυνατό να νιώσουμε αληθινά τον ψυχικό ή σωματικό πόνο του άλλου;
Ο Νήλ Λαμπιούτ θίγει το ευαίσθητο ζήτημα της εθελούσιας υποβοηθούμενης ευθανασίας, εκεί που η παράταση της ζωής είναι μια οδυνηρή μακρόσυρτη πορεία προς ένα προδιαγεγραμμένο θάνατο, και την ίδια στιγμή κοιτάζει τη βαθύτερη υπαρξιακή διάσταση της απώλειας , του πένθους και της μοναξιάς.
Ο Νήλ Λαμπιούτ ανήκει στην αιρετική θεατρική πρωτοπορία του αμερικανικού θεάτρου. Το κέντρο της προβληματικής του στα έργα του είναι η αμερικανική ψυχή, και επιδιώκει να κάνει μια ανατομία της νοσηρότητας, της υποκρισίας και του τραύματος του σύγχρονου αμερικανού – αλλά και γενικότερα του σύγχρονου ανθρώπου.
