Η σοπράνο Άννυ Φασσέα μάς ταξιδεύει στο μουσικό σύμπαν του Gustav Mahler

Με ένα πρωτοποριακό για την εποχή του έργο, την Τέταρτη Συμφωνία του Gustav Mahler, ο Δήμος Αθηναίων εγκαινιάζει σήμερα Σάββατο 5 Φεβρουαρίου στις 20:30, το δεύτερο μέρος της καλλιτεχνικής περιόδου 2021-2022 του Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας». Η συναυλία διοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και εντάσσεται στον κύκλο συναυλιών «Νέα Ταλέντα», με τον οποίο ο Δήμος Αθηναίων δίνει βήμα σε νέους έλληνες καλλιτέχνες, αναδεικνύοντας το ταλέντο τους.

Σε αυτό το πλαίσιο, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει απόψε το αριστούργημα του αυστριακού συνθέτη στη μεταγραφή που πραγματοποίησε ο Klaus Simon για ορχήστρα δωματίου, ενώ η σολίστ Άννυ Φασσέα θα μάς ταξιδέψει στο ιδιαίτερο μουσικό σύμπαν του έργου. Τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων διευθύνει ο Μιχάλης Οικονόμου. Με αφορμή τη μοναδική αυτή συναυλία, μιλήσαμε με την ανερχόμενη χαρισματική σοπράνο, εφ’ όλης της ύλης.

Σε ηλικία 11 ετών βρέθηκε στο ιστορικό θέατρο Ολύμπια σε μια παράσταση του μαγικού αυλού. Όταν η Βασιλική Καραγιάννη ξεκίνησε να τραγουδάει την πρώτη άρια της βασίλισσας της νύχτας, είπα στην μητέρα μου η οποία κάθονταν δίπλα μου, «αυτό ακριβώς θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω». Ευτυχώς η οικογένειά μου ήταν πολύ υποστηρικτική ως προς τις επιλογές μου, ως εκ τούτου είχα την ευλογία αρχικά να ξεκινήσω μαθήματα πιάνου και στην συνέχεια να σπουδάσω δίπλα σε δύο σπουδαίες καθηγήτριες μοντέρνου και κλασικού τραγουδιού αντίστοιχα, την Lia Hide και την Χριστίνα Γιαννακοπούλου. Η Χριστίνα Γιαννακοπούλου έπαιξε καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στην τραγουδιστική μου μόρφωση και δεξιότητα, αλλά συνολικά σε αυτό που είμαι σήμερα. Στο επόμενο στάδιο των σπουδών μου είχα την τιμή να βρεθώ με υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright στη Νέα Υόρκη, δίπλα στον κορυφαίο Έλληνα μονωδό – πρωταγωνιστή της Metropolitan Opera – βαθύφωνο Δημήτρη Καβράκο. Η περίοδος δίπλα σε αυτόν τον κορυφαίο μέντορα ήταν και εξακολουθεί να είναι η ουσιαστική πραγματοποίηση όλων των ονείρων μου.

Σε πολύ μικρή ηλικία βρέθηκα να τραγουδάω ως έκτακτη συνεργάτης στην χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Εκεί είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε πολύ σπουδαίες παραγωγές ενώ παράλληλα άρχισα να εμφανίζομαι με το 8tetto σε διάφορα μέρη της Ελλάδος. Αργότερα, κατόπιν ακροάσεως, τραγούδησα τον πρώτο μου ρόλο με την ΕΛΣ στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ως Barbarina στην όπερα Le nozze di Figaro του W. A. Mozart.

Ξεκίνησα συμμετέχοντας σε ποικίλες εξωτερικές οπερατικές παραγωγές έχοντας την ευκαιρία να τραγουδήσω πολλούς ρόλους μεταξύ των οποίων και αυτός της Παπαγκένα. Το 2017 κατόπιν ακροάσεως μπήκα στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα ‘Οι Νέοι της όπερας’ της ΕΛΣ το οποίο ήταν το πρώτο ουσιαστικό βήμα προς τη μετάβασή μου στον επαγγελματικό χώρο.

Η μεγαλύτερη οπερατική πρόκληση στην μέχρι τώρα καριέρα μου υπήρξε η πρεμιέρα της Ilia στην όπερα Idomeneo του Mozart, σε σκηνοθεσία Στέφανου Κορωναίου υπό τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή της ΕΛΣ Μύρωνα Μιχαηλίδη. Άκρως συναρπαστική στιγμή υπήρξε και η συνεργασία μου με την φιλαρμονική ορχήστρα του Györ στην Ουγγαρία, όπου υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Μιχάλη Οικονόμου ερμήνευσα την 4^η συμφωνία του Mahler.

Οι φετινές μου συμμετοχές στο ιστορικό Ολύμπια, με την ευκαιρία που μου έδωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής Olivier Descotes, τόσο στην «Κρητικοπούλα» όσο και στην συναυλία με την 4η συμφωνία του Mahler, αποτελούν την ουσιαστική πραγματοποίηση του παιδικού μου ονείρου που δεν ήταν άλλο από το να εμφανιστώ κάποτε στην εν λόγω σκηνή. Επιπλέον, η συνεργασία μου τόσο με το θέατρο όσο και με όλους τους συμμετέχοντες είναι υπέροχη και με τιμά ιδιαιτέρως να εγκαινιάζω έναν τόσο σημαντικό κύκλο, ο οποίος στο μέλλον θα αποτελέσει ένα σταθερό βήμα για πολλούς νέους καλλιτέχνες.

Η απουσία μεγάλου αριθμού θεάτρων στην χώρα μας καθιστά τον βιοπορισμό ενός καλλιτέχνη δυσκολότερο απ’ ότι στο εξωτερικό. Συνέπεια αυτού είναι συχνά η αναζήτηση ταυτόχρονης απασχόλησης για κάποιους από εμάς και σε άλλους κλάδους εκτός μουσικής. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε τον εξ ορισμού στόχο μας ο οποίος δεν είναι άλλος από το να υπηρετούμε την Τέχνη.

Έχοντας αρκετές παραξενιές και προκαταλήψεις στην καθημερινότητά μου και ξέροντας πόσο αυτές μπορεί να επηρεάσουν τους καλλιτέχνες πριν βγουν στην σκηνή, έχω κάνει μεγάλη προσπάθεια ούτως ώστε να μην αποκτήσω τέτοιες συνήθειες. Έτσι πριν την παράσταση, το μόνο μου μέλημα είναι αφενός μεν να κάνω ένα σωστό φωνητικό και σωματικό ζέσταμα, αφετέρου δε να αφιερώσω τον απαραίτητο χρόνο ώστε να μπω ουσιαστικά στο πνεύμα του εκάστοτε ρόλου.

Η αλήθεια είναι πως στον συγκεκριμένο τομέα έχω σταθεί πολύ τυχερή, διότι ανέκαθεν όλοι μου οι γείτονες υπήρξαν ιδιαιτέρως υποστηρικτικοί και πάντα με ενθάρρυναν να τραγουδάω, ακόμα και στα πρώιμα στάδια της μελέτης μου.

Η αριστουργηματική τέταρτη συμφωνία του Μάλερ ολοκληρώθηκε το 1900 και αποτελεί την πιο “ανάλαφρη” σε ενορχήστρωση και τη μικρότερη σε διάρκεια από τις συμφωνίες του δημιουργού. Η ακαδημαϊκή – σχεδόν νεοκλασική – γραφή του πρώτου μέρους, οδηγεί με έναν τρόπο σχεδόν μεταφυσικό στο τραγούδι του φινάλε το οποίο περιγράφει με έναν μοναδικό τόπο τη ζωή στον Παράδεισο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Σε προσωπικό επίπεδο το έργο αυτό μου προξενεί συναισθήματα χαράς και ελπίδας. Λατρεύω την ευαισθησία και το πνεύμα της συγκεκριμένης μουσικής, καθώς επίσης τις επιρροές από τους προγενέστερους συνθέτες και το έντονο Ελληνικό στοιχείο.

Στα μελλοντικά μου σχέδια περιλαμβάνεται η παρουσίαση της 4^ης συμφωνίας του Mahler σε περιοδεία στο εξωτερικό, καθώς επίσης συναυλίες με την ΕΛΣΟΝ, τη συμφωνική ορχήστρα Κύπρου, την ορχήστρα σύγχρονης μουσικής της ΕΡΤ και άλλες παραγωγές οι οποίες θα ανακοινωθούν προσεχώς.