Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη: Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη: Πενθήμερο αφιέρωμα για το φύλο και το αποτύπωμα της πατριαρχίας στο ελληνικό σινεμά, στη Μικρή Σκηνή της Στέγης

Πώς αποτύπωσε το ελληνικό σινεμά εποχές που πέρασαν (πέρασαν;); Πώς προφήτεψε μια εποχή που αλλάζει (αλλάζει;); Πώς διαπραγματεύτηκε το ελληνικό σινεμά όρους και έννοιες που προκαλούν δυναμικές αλλαγές στη δημόσια σφαίρα και επαναπροσδιορίζουν χρόνια παγιωμένες αντιλήψεις; Το «Σινεμά, Ανοιχτό», η κοινή σειρά δράσεων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, παρουσιάζοντας φέτος το πενθήμερο κινηματογραφικό αφιέρωμα «Ζέτα, Φλωρέττα, Νίκη» στη Μικρή Σκηνή της Στέγης από 23 έως 27 Φεβρουαρίου.

Οι τρεις ηθοποιοί της ταινίας «Αμόκ», η Ζέτα Αποστόλου, η Φλωρέττα Ζάννα και η Νίκη Τριανταφυλλίδη, που στην εποχή της κυκλοφορίας της ταινίας και αργότερα δέχτηκαν επικριτικά σχόλια και βολές κατά της αξιοπρέπειάς τους για τη συμμετοχή τους, έδωσαν τα ονόματά τους στον τίτλο του αφιερώματος – μια ελάχιστη πράξη δημόσιας επανόρθωσης, αγάπης και ρήξης με κάθε τύπο slut-shaming.

Στο αφιέρωμα προβάλλονται 14 εμβληματικές, δημοφιλείς αλλά και δυσεύρετες ταινίες από την πλούσια κληρονομιά του ελληνικού σινεμά μέχρι το 2009. Πρόκειται για ταινίες που συνδιαλέγονται με τις θεματικές του φύλου και αποτυπώνουν εκδοχές της βίας που στηλιτεύτηκαν και εκτέθηκαν στο άπλετο φως από το κίνημα #MeToo, ταινίες που συναντούν μορφές πατριαρχίας αλλά και μητριαρχίας, αλλόκοτες, επώδυνες, άγριες και, σε κάποιες περιπτώσεις, αστείες, ταινίες που όχι μόνο ρωτούν για το Cancel Culture, αλλά και φωτίζουν το ζήτημα του 50/50, δηλαδή της υποεκπροσώπησης των γυναικών στον κινηματογράφο. Οι προβολές συνδέουν το τότε με το τώρα και ανοίγουν τη συζήτηση πάνω στα κρίσιμα και επίκαιρα ζητήματα της εποχής.

Τις ταινίες προλογίζουν δημιουργοί των ταινιών και κινηματογραφιστές, κριτικοί κινηματογράφου και δημοσιογράφοι. Παράλληλα με τις ταινίες, κατά την είσοδο των θεατών στη Στέγη, προβάλλονται στις οθόνες του φουαγέ θραύσματα από 47 ελληνικές ταινίες που συμμετείχαν στα Βραβεία Ίρις, από το 2009 μέχρι σήμερα: σκηνές, πλάνα, κομμάτια διαλόγου και εικόνας σύγχρονων φωνών του ελληνικού σινεμά, που καθρεφτίζουν, συμπληρώνουν ή ανατρέπουν τις ταινίες που θα προβάλλονται στη Μικρή Σκηνή και τις θεματικές του αφιερώματος, συνδιαλέγονται μαζί τους σε έναν ζωντανό διάλογο ή εμπνέονται από τις ίδιες.

«Η Τιμή της Αγάπης» της Τώνιας Μαρκετάκη

Τα πολλαπλά πρόσωπα μιας γυναίκας λίγο πριν από τον θάνατό της, στον «Τόπο» της Αντουανέττας Αγγελίδη (1985).  Άντρες και γυναίκες της διπλανής πόρτας, παγιδευμένοι και παγιδευμένες, στην «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου (1980).  Το χρήμα, η οικογένεια και οι κοινωνικές τάξεις ασκούν βία πάνω σε ένα πρόσωπο, στην «Τιμή της Αγάπης» της Τώνιας Μαρκετάκη (1984).

Ο έρωτας, ο θάνατος και το μαύρο χιούμορ, στο «Singapore Sling» (1990), την απόλυτη ταινία-σκάνδαλο του Νίκου Νικολαΐδη.  Το πορτρέτο μιας τρανς γυναίκας, σαράντα χρόνια πριν από την αναγνώριση ταυτότητας φύλου, στην «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα (1979). Μια οικογένεια που πελαγοδρομεί εύθυμα και παράλογα, εκτρέποντας, επικυρώνοντας και ανατρέποντας εκ νέου περιρρέουσες ηθικολογικές και στερεοτυπικές αντιλήψεις, στην ταινία «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» του Ντίνου Δημόπουλου (1965).

O έρωτας ως αντίδραση σε έναν κόσμο σε αγκύλωση, στην «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού (1971).  Ένας πατέρας αφέντης των παιδιών του στήνει θανάσιμες παγίδες, στην ταινία «Προσοχή Κίνδυνος!» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου (1983).  Η ελληνική μικροαστική οικογένεια έτοιμη να πάρει φωτιά, στο «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη (2003).

Ασυνήθιστα υψηλή ένταση στην απεικόνιση του φύλου και των ρόλων μέσα σε μια μεγαλοαστική οικογένεια, στις «Απουσίες» του Γιώργου Κατακουζηνού (1987). Δύο αδελφές αντιμέτωπες με τα πάθη και τη μοναξιά τους, στην ταινία «Οι Δρόμοι της Αγάπης είναι Νυχτερινοί» της Φρίντας Λιάππα (1981), μιας σκηνοθέτριας που, λίγα χρόνια αργότερα, είδε όλη της την πορεία να ακυρώνεται από τον κίτρινο βαρβαρισμό των τηλεοπτικών παραθύρων.

Μια πράκτορας ενάντια στους κανόνες, στη «Διαρκή Αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη (2000). Μια σχέση ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες και μια απεικόνιση της δεκαετίας του ’80, που συνδιαλέγεται δυναμικά με το σήμερα, στον «Μελισσοκόμο» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1986). Τρόμος, σεξουαλική βία, άγριοι ήρωες και άγριες ηρωίδες κάτω από τον καυτό ήλιο, στο «Αμόκ» του Ντίνου Δημόπουλου (1963).

• 18:30 | «Τόπος» της Αντουανέττας Αγγελίδη | 1985 | 85´ | DCP
  Εισήγηση: Αντουανέττα Αγγελίδη
• 21:00 | «Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρας Γκόινγκ» της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη | 2000 | 101´ | 35MM
  Εισήγηση: Θέλγια Πετράκη

• 18:30 | «Ο Μελισσοκόμος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου | 1986 | 120´ | DCP
  Εισήγηση: Σύλλας Τζουμέρκας
• 21:30 | «Απουσίες» του Γιώργου Κατακουζηνού | 1987 | 118´ | 35MM
  Εισήγηση: Θέμις Μπαζάκα

• 17:30 | «Οι δρόμοι της αγάπης είναι νυχτερινοί» της Φρίντας Λιάππα | 1981 | 90´ | 35MM
  Εισήγηση: Λήδα Γαλανού και Πόλυ Λυκούργου
• 20:00 | «Αμόκ» του Ντίνου Δημόπουλου | 1963 | 84´ | DCP
  Εισήγηση: Σύλλας Τζουμέρκας
• 22:30 | “Singapore Sling” του Νίκου Νικολαΐδη | 1990 | 111´ | DCP
  Εισήγηση: Μισέλ Βάλεϋ & Πάνος Θανασούλης

• 17:00 | «Η Τιμή της Αγάπης» της Τώνιας Μαρκετάκη | 1984 | 110´ | 35MM
• 20:00 | «Ευδοκία» του Αλέξη Δαμιανού | 1971 | 105´ | DCP
• 23.00 | «Παραγγελιά» του Παύλου Τάσιου | 1980 | 90´ | 35MM
  Εισηγητές: Αλέξανδρος Παπαγεωργίου & Μαρία Λούκα

• 16:00 | «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» του Ντίνου Δημόπουλου | 1965 | 101´ | DCP
  Εισήγηση: Χρήστος Πολίτης (Ο Χρήστος δεν μένει πια εδώ)
• 18:50 | «Μπέττυ» του Δημήτρη Σταύρακα | 1979 | 33´ | DCP
  Εισήγηση: Δημήτρης Σταύρακας και Μπέττυ Βακαλίδου
• 19:30 | «Σπιρτόκουτο» του Γιάννη Οικονομίδη | 2003 | 80´ | 35MM
  Εισήγηση: Γιάννης Οικονομίδης και ηθοποιοί της ταινίας
• 21:50 | «Προσοχή, Κίνδυνος» του Γιώργου Σταμπουλόπουλου | 1983 | 108´ | 35MM
  Εισήγηση: Γιώργος Σταμπουλόπουλος και Γιάννης Οικονομίδης

Επιμέλεια δράσης (ΕΑΚ): Σύλλας Τζουμέρκας, Γιώργος Τσούργιαννης, Ελίνα Ψύκου
Project Manager: Ιωάννα Ραμπαούνη
Μοντάζ τρέιλερ και θραυσμάτων: Στάμος Δημητρόπουλος
Βοηθός παραγωγής: Βάιος Γαλάνης
Μουσική τρέιλερ: Τάνι Ρα, Σταμάτης Σπανουδάκης (από το σάουντρακ της ταινίας «Απουσίες» του Γιώργου Κατακουζηνού)
Τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη

*Οι ταινίες «Αμόκ» και «Μια Τρελλή Τρελλή Οικογένεια» προβάλλονται με την υποστήριξη της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ.

“Singapore Sling” του Νίκου Νικολαΐδη

H Στέγη και η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου ενώνουν και φέτος τις δυνάμεις τους για ένα Σινεμά, Ανοιχτό. Ανοιχτό σε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, σε ταινίες μικρού, μεγάλου και μεσαίου μήκους, σε ταινίες μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και animation, αλλά και σε ταινίες που δεν χωράνε σε κανένα είδος. Ένα σινεμά ανοιχτό σε καταξιωμένους σκηνοθέτες, που χάραξαν τον δρόμο του ελληνικού κινηματογράφου και συνεχίζουν να εμπνέουν, αλλά και σε νέες τολμηρές φωνές που κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Ανοιχτό στους ανθρώπους, στις γλώσσες, στις θεματικές και στα διαφορετικά βλέμματα. Η δράση «Σινεμά, Ανοιχτό» ξεκίνησε το 2021 με μια σειρά από προβολές ελληνικών ταινιών στο Onassis Channel στο YouTube, συγκεντρώνοντας συνολικά 41.558 views απ’ όλο τον κόσμο, από την ηπειρωτική Ευρώπη και το Ηνωμένο Βασίλειο ως τον Καναδά και τις ΗΠΑ.

Ακολουθώντας τις οδηγίες της Πολιτείας και στο πλαίσιο των προληπτικών μέτρων για την εξάπλωση του κορωνοϊού, η είσοδος στους χώρους της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση επιτρέπεται μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού (τουλάχιστον 14 ημερών) ή νόσησης (έως 3 μήνες από τη διάγνωση).

Για την ταυτοποίηση στοιχείων, θα χρειαστεί να έχετε μαζί σας ταυτότητα ή διαβατήριo. Ο έλεγχος των πιστοποιητικών πραγματοποιείται από ειδικά εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπο με σάρωση του σχετικού κωδικού QR, μέσα από την ειδική ηλεκτρονική εφαρμογή “CovidFreeGr”. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Στη Στέγη, προτεραιότητά είναι η ασφάλεια όλων.