Αφού δοκιμάστηκε με επιτυχία το 2019, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ off-off Athens στο Επί Κολωνώ, η θεατρική ομάδα Sickoφάντες είναι έτοιμη για έναν δεύτερο κύκλο παραστάσεων του έργου του Τειρεσία Λυγερού: «Το Ημερολόγιο ενός Αποτυχημένου Συγγραφέα». Πρόκειται για ένα κείμενο με πολλούς συμβολισμούς γύρω από το νόημα της ζωής και τις προκλήσεις που καλείται ν’ αντιμετωπίσει ο σύγχρονος άνθρωπος.
ΠλοκήΈνας συγγραφέας προσπαθεί, μάταια, να ολοκληρώσει το αστυνομικό του μυθιστόρημα. Έγκλειστος και φυλακισμένος σε μια επαναλαμβανόμενη καθημερινότητα, βιώνει αλλεπάλληλα ψυχικά σκαμπανεβάσματα, σαν μια προσωπικότητα που ζει σε πολλαπλές πραγματικότητες. Ψευδαίσθηση ή αλήθεια, η διαδρομή του σε ένα σκληρό και άδικο κόσμο τον οδηγεί σε μαρτυρικό αδιέξοδο. Η «Ανάστασή» του, η έμπνευση και η δημιουργικότητα παραμένουν ζητούμενα σ’ αυτό τον σύγχρονο κύκλο των παθών.
Ο συγγραφέας αντιμετωπίζει με χιούμορ και κυνισμό όλα τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά του- εξωτερικά, αλλά και αυτά που ο ίδιος θέτει στον εαυτό του, στην προσπάθεια να ολοκληρώσει το έργο του. Κάνει μια βαθιά ανασκόπηση της ζωής του και την ίδια στιγμή μια κοινωνική κριτική, με δόσεις αυτοσαρκασμού, στην κοινωνία που τον ταλαιπωρεί και τον βασανίζει.
Τελικά, πού ξεκινά και πού τελειώνει η κάθε μας αποτυχία και πώς αυτή συνδέεται με μια ολόκληρη κοινωνία, στην ζοφερή εποχή που καλούμαστε να ζήσουμε;
Ο συγγραφέας καταθέτει ένα εμφανώς αυτοαναφορικό κείμενο που ανατέμνει τα προβλήματα του πνευματικού ανθρώπου του 21ου αιώνα. Η σκηνική παρουσίαση του κειμένου συνιστά μια καλλιτεχνική πρόκληση, αφού ο σκηνοθέτης καλείται να απαντήσει σε συγκεκριμένα ερωτήματα: Πώς εικονογραφείται ο πόνος; Πώς το αφήγημα της αποτυχίας του ενός γίνεται θέμα αναφοράς για όλους; Πώς η βία και η σκληρότητα αλώνει τις ψυχές των ανθρώπων; Πώς η ματαίωση των ονείρων οδηγεί στην καταρράκωση; Καθημερινά ανεχόμαστε μια ανυπόφορη κατάσταση για να μην συντριβούμε.
Ο ήρωας της παράστασης αρνείται. Ο εσωτερικός του κόσμος καρκινοβατεί ανάμεσα στην τρέλα και την απελπισία. Ωστόσο, σε αυτό το χάος δηλώνει την άρνησή του να υποκύψει στο βόλεμα της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων. Η μοναδική αχτίδα λογικής στο σκοτάδι είναι η αντίστασή του στο ψέμα. Αγκαλιάζει τη συντριβή του ηδονικά και στο τέλος δικαιώνεται. Αυτό αφορά στον κάθε σύγχρονο άνθρωπο που συνθλίβεται από τα γρανάζια της εξουσίας, της διαφθοράς, του νεποτισμού, της πώρωσης και του αμοραλισμού. Χωρίς καμιά διάθεση διδακτισμού η παράσταση θέλει να προβληματίσει παρουσιάζοντας ένα «θέατρο στα μούτρα» (in your face).
