6 επιδραστικές γυναίκες που άλλαξαν τη λογοτεχνία

Δυστυχώς δεν είναι λίγες οι φορές που οι γυναίκες συγγραφείς έχουν βιώσει την διάκριση λόγω του φύλου τους. Από την Μαίρη Ανν Έβανς, που έγραφε με το ανδρικό ψευδώνυμο Τζορτζ Έλιοτ για να μπορέσει να κοινοποιήσει το έργο της, μέχρι και την J.K Rowling η οποία επέλεξε ένα ουδέτερο ψευδώνυμο για να υπογράφει τα βιβλία της, οι γυναίκες συγγραφείς έχουν βρεθεί αρκετές φορές στο περιθώριο και έχουν συναντήσει δυσκολίες, μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες.

Ευτυχώς για εμάς τους αναγνώστες και γενικότερα για την λογοτεχνία και την κοινωνία, πολλές ήταν οι γυναίκες που δεν το έβαλαν ποτέ κάτω και πάλεψαν με τον τρόπο τους, ώστε να αλλάξει το λογοτεχνικό τοπίο και να γίνει πιο φιλόξενο για τις γυναίκες. Όλες τους αυτές οι συγγραφείς δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα μεγάλα ανδρικά ονόματα της λογοτεχνίας και τα βιβλία τους στέκονται αγέρωχα μαζί με το όνομά τους μέχρι και σήμερα, για να μας θυμίζουν τον δυναμισμό και την αφοσίωση που οδηγεί σε σημαντικές αλλαγές.

Από την Τζέιν Όστεν που τόλμησε να γίνει η πρώτη γυναίκα συγγραφέας που μίλησε ανοικτά για τις ασφυκτικές κοινωνικές νόρμες, μέχρι και την Μάγια Αγγέλου που αφιέρωσε τη ζωή της στον ακτιβισμό και την κατάρριψη των φυλετικών προκαταλήψεων, αυτές είναι οι πιο επιδραστικές γυναίκες συγγραφείς που τόλμησαν με το έργο τους να φέρουν την αλλαγή, κόντρα σε όλα τα εμπόδια.

Τζέιν Όστεν

Η Τζέιν Όστεν είναι αναμφισβήτητα μία πιο δημοφιλείς γυναίκες μυθιστοριογράφους, τα μυθιστορήματα της οποίας εξέτασαν την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των γυναικών στην εποχή της. Η Όστεν εξέφρασε μέσα από τα κλασικά πλέον έργα της, “Περηφάνια και Προκατάληψη” και “Λογική και Ευαισθησία”, τις απόψεις της άφοβα και με πάθος, χωρίς να διστάζει στιγμή να παρουσιάσει την πραγματική εικόνα των γυναικών, προσπαθώντας ταυτόχρονα να σκιαγραφήσει την στάση των ανδρών απέναντι τους.

Ο σατυρικός της τόνος είναι αυτός που κάνει τα έργα της ανάλαφρα, παρόλο που το περιεχόμενο τους είναι αρκετά σοβαρό. Η δυναμική αυτή συγγραφέας, ήταν πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από την συντηρητική εποχή της και τόνιζε πως και οι γυναίκες μπορούν και πρέπει να ακολουθήσουν τα όνειρά τους, όποια και αν ήταν αυτά. Άνοιξε το δρόμο για τις γυναίκες συγγραφείς παγκοσμίως και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη λογοτεχνική αξία των βιβλίων της, τα οποία διαβάζονται μέχρι και σήμερα.

Μαίρη Σέλλεϋ

Η Μαίρη Σέλλεϋ, γεννημένη σε ένα κατεξοχήν ριζοσπαστικό και φιλελεύθερο περιβάλλον, από νωρίς ήξερε πως ήθελε να αλλάξει τον κόσμο. Μιας και αυτό θα ήταν αρκετά δύσκολο, αποφάσισε να αλλάξει έναν μικρότερο κόσμο, αυτόν της λογοτεχνίας τρόμου, και το κατάφερε. Η Σέλλεϋ μπορεί να είναι κυρίως γνωστή για το γοτθικό μυθιστόρημά τρόμου της, το “Φρανκεστάιν”, αλλά στην πραγματικότητα ήταν πολλά παραπάνω από συγγραφέας της μίας επιτυχίας.

Ήταν η γυναίκα που άνοιξε τον δρόμο σε όλες τις γνωστές και αγαπημένες συγγραφείς τρόμου και κατάφερε να ξεφύγει από τα όρια της εποχής της, που ήθελαν τις γυναίκες συγγραφείς να γράφουν μόνο γλυκανάλατα και χαμηλής λογοτεχνικής αξίας μυθιστορήματα. Χρησιμοποίησε το ευρύτερο έργο της ως μέσο για να ασκήσει κριτική στα ιδανικά του Διαφωτισμού και να αμφισβητήσει τις παραδοσιακές σχέσεις των φύλων, του 19^ου αιώνα και θεωρείται μέχρι και σήμερα από τις πιο επιδραστικές συγγραφείς των τελευταίων αιώνων.

Βιρτζίνια Γουλφ

Η Βιρτζίνια Γουλφ ήταν αναμφισβήτητα μια λογοτεχνική ιδιοφυΐα και μία από τις ιδρυτικές προσωπικότητες του μοντερνιστικού κινήματος, της οποίας η γραφή είχε τεράστιο αντίκτυπο στη λογοτεχνική σκηνή. Ήταν γνωστή για την πειραματική της πεζογραφία καθώς και για τα επιδραστικά δοκίμιά της, οι θεματικές ανησυχίες των οποίων αφορούσαν κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα, αλλά κυρίως τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και τους περιορισμούς που έθετε η εποχή της στη σεξουαλικότητα.

Η Γουλφ με την γραφή και το έργο της έφερε τις γυναίκες στο φως και υποστήριξε έναν αγώνα που δυστυχώς μοιάζει άνισος ακόμα και σήμερα, αυτόν των δικαιωμάτων της γυναίκας. Ήταν από τις πρώτες γυναίκες της εποχής της που μίλησαν ανοικτά για την ανάγκη απομάκρυνσης των απαρχαιωμένων ρόλων των φύλων και με την επιρροή που άσκησε κατάφερε να δώσει θάρρος και κουράγιο σε αρκετές γυναίκες, αφήνοντας μέχρι και σήμερα αρκετά λογοτεχνικά διαμάντια ως παρακαταθήκη. Το κορυφαίο λογοτέχνημά της, το “Ορλάντο”, έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κείμενα, μίας συγγραφέως που δεν φοβήθηκε να θίξει έννοιες-ταμπού της εποχής της.

Σιμόν ντε Μποβουάρ

Μαθαίνοντας μας πως «γυναίκα δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι», η Σιμόν ντε Μποβουάρ έβαλε το λιθαράκι της στην εξάπλωση του φεμινιστικού κινήματος. Το επαναστατικό πνεύμα της κορυφαίας φιλοσόφου του 20^ου αιώνα, οδήγησε στην δημιουργία του φεμινιστικού μανιφέστου, «Το Δεύτερο Φύλο», το οποίο απεικόνιζε τον σεξισμό που κυριαρχεί στην κοινωνία και έχει καθιερωθεί ανά τους αιώνες.

Η Σιμόν ντε Μποβουάρ κατάφερε να αλλάξει την θέση της γυναίκας στην κοινωνία αλλά και να μας μάθει πως χωρίς αγώνα η αλλαγή δεν θα έρθει, χωρίς αντίσταση τα κοινωνικά πρότυπα δεν θα αλλάξουν και χωρίς προσωπική ενδοσκόπηση δεν θα γίνει τίποτα απολύτως. Η σπουδαία φιλόσοφος συνεχίζει να ασκεί τεράστια επιρροή μέσα από το έργο της, έχοντας καταφέρει να αλλάξει τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία.

Μάγια Αγγέλου

Αναμφισβήτητα η πιο διάσημη αφροαμερικανίδα συγγραφέας στην ιστορία είναι η Μάγια Αγγέλου. Ήταν ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα, ποιήτρια και βραβευμένη συγγραφέας, η οποία δυστυχώς δεν γλίτωσε από τις φυλετικές προκαταλήψεις και βίωσε τον έντονα ρατσισμό, εμπειρίες που την ώθησαν να εναντιωθεί στην καταπίεση και να μιλήσει ανοικτά για αυτή.

Η διάσημη συγγραφέας κατάφερε να αλλάξει το τοπίο της λογοτεχνίας, όταν έγραψε τους επτά αυτοβιογραφικούς της τόμους σε μια μη παραδοσιακή δομή, η οποία έμελλε να έχει τεράστιο αντίκτυπο και να αλλάξει αυτό το είδος. Πέρα από αυτή της την πρωτοπορία, η Αγγέλου αναδείχτηκε σε μία από τις πιο επιδραστικές και δυναμικές φωνές της σύγχρονης λογοτεχνίας, η οποία κατάφερε να καταρρίψει τα όρια μεταξύ των ανθρώπινων φυλών και να προτάσσει συνεχώς την ειλικρίνεια της, προτρέποντας και άλλες γυναίκες λογοτέχνες να την ακολουθούσουν. Η πρώτη της αυτοβιογραφία που εκδόθηκε το 1969, “Ξέρω γιατί κελαηδάει το πουλί στο κλουβί”, ήταν μία γροθιά στο στομάχι που μας έμαθε πως οι άνθρωποι μεταξύ μας είμαστε πιο πολύ ίδιοι, παρά διαφορετικοί.

Τόνι Μόρισον

Η Τόνι Μόρισον ήταν μία από τις πιο σημαντικές Αφροαμερικανίδες συγγραφείς, που έβρισκε πάντα αφορμές να μιλά και να γράφει για την ζωή και τις κακουχίες της «Μαύρης Αμερικής». Η βραβευμένη με Νόμπελ και Πούλιτζερ συγγραφέας έχει χαρίσει στο λογοτεχνικό κοινό αγαπημένα και must read βιβλία, όπως το «Αγαπημένη», το «Τραγούδι του Σόλομον» και το «Γαλάζια Μάτια».

Όλα τους περιγράφουν τη ζωή των αφροαμερικανών και μας φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στα βιώματα των ανθρώπων που έπρεπε να παλέψουν για τα αυτονόητα δικαιώματά τους. Για την σπουδαία συνεισφορά της στην λογοτεχνία, και όχι μόνο, το 2012 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας.