Hot or Not #4: Όσα μας άρεσαν και όσα μας “χάλασαν” αυτή την εβδομάδα

Άλλη μια εβδομάδα πέρασε, που οι συζητήσεις στο γραφείο περιστρέφονταν σχεδόν αποκλειστικά γύρω από τα νέα bar, εστιατόρια και χώρους τέχνης που ανακαλύψαμε στην πόλη, τις καλύτερες (και χειρότερες) ταινίες που είδαμε στο σινεμά, τις θεατρικές παραστάσεις που μάς ενθουσίασαν και άλλες που μάς απογοήτευσαν, τις σειρές που είδαμε στην τηλεόραση και γενικότερα τις καλύτερες (και χειρότερες) εμπειρίες μάς στην πόλη – ή και εκτός.

Έτσι, αποφασίσαμε να κάνουμε έναν απολογισμό της εβδομάδας που μόλις πέρασε και να συγκεντρώσουμε όλα όσα μάς τράβηξαν το ενδιαφέρον – είτε με καλό, είτε με κακό τρόπο.

©pavlosfysakis

Από την πρώτη συζήτηση που οργάνωσε πέρυσι το Νοέμβριο η Στέγη για τα έμφυλα δικαιώματα έγινα follower. Δεν ήταν μόνο ότι λειτούργησε ως θρυαλλίδα για να ξεκινήσει με θυελλώδη – όπως αποδείχθηκε – τρόπο, η δημόσια συζήτηση πάνω σε ένα τεράστιο κοινωνικό ζήτημα. Ήταν η διεισδυτικότητα και η σοβαρότητα με την οποία το αντιμετώπισε. Μεσολάβησαν κι άλλες, πολύ καίριες θεματικές – όπως οι μετανάστες δεύτερης γενιάς. Απλώς μετά, ήρθε η προχθεσινή προβολή για την έμφυλη βία, για τις γυναίκες – θύματα κακοποίησης και τις γυναικοκτονίες. Με τεκμηριωμένη, σε βάθος συζήτηση, με συμπεράσματα και συνταρακτικές μαρτυρίες από επιζώσες. Και τύφλωσε την ελληνική ερευνητική δημοσιογραφία που, στην πλειονότητα της, καταναλώνει την επιφάνεια ενός εδραιωμένου προβλήματος. Η συζήτηση έχει ανέβει στο κανάλι της Στέγης στο YouTube. Είναι must see – αν και δεν είναι trend.
Στέλλα Χαραμή

©️Φωτεινή Νικολίτσα

Εάν σε αυτή τη στήλη δημιουργώ μια προσωπική παράδοση να γράφω για πράγματα στα οποία πήγα καθυστερημένα, τότε αυτή είναι η κορύφωση. Επισκέφτηκα – επιτέλους! – την καινούργια Εθνική Πινακοθήκη και, έχοντας πάει πριν κάποια χρόνια στην παλιά, ήξερα πως θα έχω δει αρκετά έργα αλλά σίγουρα και καινούργια. Τα καινούργια βέβαια ήταν πολύ περισσότερα τελικά απ’ όσα νόμιζα. Το κτίριο είναι τεράστιο με τρεις ορόφους για τις μόνιμες συλλογές. Στον 1ο βρίσκει κανείς έργα του 19ου και του 20ού αιώνα, στον 2ο έργα του 20ού αιώνα και στον 3ο όροφο σύγχρονα έργα του 21ου αιώνα. Φυσικά, είναι στα γούστα του καθενός αλλά εμένα με κέρδισαν οι δύο τελευταίοι όροφοι. Αν και με μεγαλύτερη αγάπη σε έργα του Γιάννη Μόραλη, του Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα και του Κωνσταντίνου Παρθένη που συνάντησα στον 2ο όροφο, τα σύγχρονα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών στον 3ο με εντυπωσίασαν ιδιαιτέρως. Είναι ένα εξαιρετικό εγχείρημα να συγκεντρωθούν νέοι καλλιτέχνες με μοντέρνα διάθεση και οφείλει να είναι αναπόσπαστο κομμάτι από την Εθνική Πινακοθήκη. Απευθυνόμενη κυρίως σε όσους δεν έχουν κάνει ήδη μια βόλτα, μη το καθυστερείτε άλλο, όπως έκανα εγώ. Πραγματικά, θα σας ανταμείψει!
Φωτεινή Νικολίτσα

©️Amandine’s Bagels

Περπατώντας στο κέντρο της Aθήνας κάπου ανάμεσα στα δεκάδες πανέμορφα μικρά μαγαζάκια που έχουν ανοίξει κάτω από τη βουλή στο Σύνταγμα, αρχισα να ψάχνω ένα μέρος να τσιμπίσω κάτι. Κάπως έτσι, έπεσα πάνω στο πιο αξιαγάπητο μπεγκελάδικο που μπορείς να φανταστείς, στην οδό Νίκης. Το Amandine’s Bagels είναι ένα μικρό, σχετικά καινούργιο μπραντσάδικο που συγκεκριμένα πουλάει τα bagels, τα διάσημα γεμιστά κουλούρια που τρώνε όλοι στη Νέα Υόρκη. Συστήνω ανεπιφύλακτα να το επισκεφτείτε και να δοκιμάστε το Montecarlo, το μπέιγκελ που είναι γεμιστό με καπνιστό σολομό και αβοκάντο.
Aσημακοπούλου Νικολέτα

Από τον τίτλο της παράστασης και μόνο, ήξερα πως αυτό που θα δω ίσως με βάλει σε σκέψεις και με κάνει να αναθεωρήσω κάποια πράγματα. Και είχα δίκιο, καθώς «Ο Κήπος με τις Αλήθειες» του Σταμάτη Φασουλή είναι μία απίθανη μικρογραφία ενός νοικοκυριού, που, μεταξύ μας, δεν έχει σημασία αν θα το ονομάσουμε για παράδειγμα ελληνικό, αμερικανικό ή σουηδικό, γιατί λίγο πολύ οι ανθρώπινες σχέσεις είναι παρόμοιες και εξίσου περίπλοκες, ανεξαρτήτως περιοχής. Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, ο Σταμάτης Φασουλής, η Βίκυ Διαμαντοπούλου, η Ματίνα Νικολάου, ο Ιωάννης Αθανασόπουλος και ο Παναγιώτης Γαβρέλας έπαιζαν άριστα τον ρόλο τους, ιδανικά για να «ξυπνήσουν» στο κοινό ακριβώς τα συναισθήματα που έπρεπε και να το κάνουν να ταυτιστεί με τις ιστορίες τους – που ίσως τελικά να μην βρίσκονται τόσο μακριά από την ελληνική πραγματικότητα. Για το τέλος φυσικά, θα σας πρότεινα να έχετε μαζί σας μερικά χαρτομάντιλα, γιατί εμένα πολύ με συγκίνησε. Παραπάνω δεν θα πω, για να μην κάνω κάποιο spoiler, αλλά σπεύστε να τη δείτε!
Ειρήνη Μωραΐτη

Επιτέλους, μετά από καιρό (αυτός ο Covid πια!), βρέθηκα ξανά στο θέατρο, αυτή τη φορά για να δω τους «Άθικτους» στον Νέο Ακάδημο, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη. Πρόκειται για το βραβευμένο αριστούργημα «The Intouchables» των Olivier Nakache και Éric Toledano, που έχει παρουσιαστεί πολύ επιτυχημένα στη μεγάλη οθόνη. Είχα, λοιπόν, καιρό την περιέργεια – και μιας και αγαπώ την ταινία – να δω πώς αυτή η ιστορία μεταφέρθηκε στο θέατρο. Η θεατρική διασκευή του Αντώνη Γαλέου βασίζεται στο κινηματογραφικό σενάριο των Nakache και Toledano, αλλά και στις αυτοβιογραφίες των δύο πραγματικών προσώπων, επομένως είδαμε επί σκηνής αρκετά στιγμιότυπα από την ζωή των δύο πρωταγωνιστών, Φιλίπ και Αμπντέλ, που δεν υπάρχουν στην ταινία. Όσοι έχετε δει την ταινία ξέρετε… Δύο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται και γεννιέται μια αληθινή και δυνατή φιλία με πολλές κωμικές αλλά και συγκινητικές στιγμές. Μία feelgood παράσταση που καταφέρνει να μάς μεταδώσει το μήνυμά της – τη σημασία που πρέπει να δίνουμε οι άνθρωποι σε όσα μάς ενώνουν και όχι όσα μάς χωρίζουν και πως τίποτα δεν είναι δεδομένο!
Ευδοκία Βαζούκη

Εάν ζεις στην πόλη και δεν σου αρκεί μια εκδρομή για να δεις «πράσινο» κι εάν η ίδια η λέξη «λίγο» μπροστά από το πράσινο σε ενοχλεί… εάν σε κάθε επίσκεψη παρατηρείς τα φυτά του οικοδεσπότη τόσο επίμονα που κάποιοι πιστεύουν ότι θα συνομιλήσεις μαζί τους… εάν ονειρεύεσαι να κάνεις το σπίτι σου ζούγκλα, αλλά δυσκολεύεσαι να τα βγάλεις πέρα οικονομικά με τις τιμές στα φυτώρια και τα ανθοπωλεία της γειτονιάς σου, σου έχω τη λύση! Μια βόλτα από το φυτώριο της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών στον Βοτανικό. Το εργαστήριο της σχολής είναι ανοιχτό για επισκέψεις και αγορές και μπορείς να προμηθευτείς ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι από εκεί. Θα βρεις μια τεράστια ποικιλία από φυτά εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, σε χαμηλές τιμές και μπορείς να μάθεις από τους υπεύθυνους όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και tips για τα φυτά σου. Πρέπει να σου πω ότι τα φυτά του Γεωπονικού είναι τα πιο ανθεκτικά, αφού έχουν μεγαλώσει στα καλύτερα χέρια. Είναι καλή ιδέα να πας με αυτοκίνητο (μην ξεχάσεις να βάλεις μια μεγάλη σακούλα στο πορτ μπαγκάζ, ώστε να μπορείς να μεταφέρεις άνετα τα νέα σου φυτά μέχρι το σπίτι). Εάν δεν έχεις αυτοκίνητο, μη στεναχωριέσαι. Πάρε μαζί σου ένα μεγάλο σιδερένιο καρότσι λαϊκής. Με αυτόν τον τρόπο έχω μεταφέρει αναπτυγμένο αναρριχώμενο (1,5 m) και γιούκα, με το μετρό! (Φυσικά δεν θα είσαι κανένα συχνό θέαμα…)
Εύη Μακαριάδου

Τη βροχερή Κυριακή που μάς πέρασε, επισκέφθηκα το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, έχοντας την εντύπωση ότι θα παρακολουθήσω μια θεατρική παράσταση του έργου «Ο Πατέρας» του Αυγούστου Στρίντμπεργκ. Προς μεγάλη μου – και ευχάριστη τελικά – έκπληξη, όταν κάθισα στην καρέκλα του θεατή, συνειδητοποίησα ότι τελικά θα παρακολουθήσω μια σκηνική ανάγνωση του θεατρικού έργου. Η επόμενη ώρα που ακολούθησε ήταν μια συναρπαστική και πρωτόγνωρη εμπειρία, καθώς δεν είχα παρευρεθεί ποτέ ξανά σε τέτοιου είδους θεατρική εκδήλωση. Οι ηθοποιοί, καθισμένοι στις καρέκλες τους, «χρωμάτιζαν» την φωνή τους με τέτοιο τρόπο, που δεν αντιλήφθηκα ούτε μια στιγμή την έλλειψη σκηνοθεσίας και σκηνογραφίας. Αντίθετα, οφείλω να ομολογήσω ότι η δραματικότητα του κειμένου στάθηκε ακόμα πιο έντονη και οι χαρακτήρες της ιστορίας διαγράφηκαν και αναδείχθηκαν χωρίς καμία δυσκολία, μέσα από το στόμφο και την ένταση στη φωνή των ηθοποιών. Εξαιρετικές και αποστομωτικές οι ερμηνείες του Γιώργου Γάλλου, της Βίκυς Κατσίκα, της Σύρμως Κεκέ, της Μαρίας Μαγκανάρη, του Αλέξανδρου Μαυρόπουλου και του Δημήτρη Ντάσκα.
Αγγελική Κατσίκα

Sean Saifa Wall – Returning the Gaze, φωτογραφία: Τατιάνα Γεωργακοπούλου

Δύο μέρες της εβδομάδας που μάς πέρασε, τις πέρασα στο Βερολίνο. Και μπορεί να ήταν μόνο δύο ημέρες, φρόντισα όμως να δω όσα περισσότερα πράγματα γινόταν και κυρίως να επισκεφτώ όσα περισσότερα μουσεία και μνημεία μπορούσα! Όλα τα μουσεία που πρόλαβα να επισκεφτώ ήταν καταπληκτικά (κυρίως το Pergamon και το DDR Museum), αυτό που ξεχώρισα όμως ήταν το Schwules Museum, που στα ελληνικά οι χάρτες της Google το μεταφράζουν (πολύ ελεύθερα) Μουσείο Ομοφυλοφιλίας. Αυτό λοιπόν δεν είναι ένα κλασικό μουσείο τέχνης, ούτε ένα κλασικό μουσείο ιστορίας. Είναι ένα μουσείο που δίνει βήμα σε queer και non binary καλλιτέχνες να πουν την ιστορία τους, να μοιραστούν τα βιώματα και την τέχνη τους. Εμείς είχαμε την ευκαιρία να δούμε τις εκθέσεις “Mercury Rising – Inter* Hermstory[ies] Now and Then” για το intersex κίνημα και μια έκθεση φωτογραφίας για τον queer θεατρικό συγγραφέα Stephen Varble. Μακάρι να υπήρχε και στην Ελλάδα ένας χώρος που να έδινε τόσο μαζικό βήμα σε καλλιτέχνες της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας -το πιο κοντινό που έχουμε είναι το AMOQA (Athenian museum of queer arts), που συνεχίζει ακόμη τις δράσεις του, αν δεν απατώμαι όμως δεν έχει πια χώρο.
Τατιάνα Γεωργακοπούλου

Την προηγούμενη εβδομάδα λόγω του τσουχτερού κρύου αποφάσισα να παραμείνω μέσα καταφέρνοντας να ξεκλέψω λίγο χρόνο για τη δεύτερη σεζόν της επιτυχημένης σειράς εποχής «The Great», διαθέσιμης στην on demand υπηρεσία της Cosmote TV. Με δημιουργό τον υποψήφιο για Όσκαρ συνσεναριογράφο της «Ευνοούμενης» Τόνι ΜακΝάμαρα η σατιρική αυτή δραματική κομεντί, με τους πνευματώδεις διαλόγους, τα εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια, το εξαιρετικό καστ και τις μοντέρνες ανησυχίες, επανεφευρίσκει την ιστορία της ανόδου της Μεγάλης Αικατερίνης στην εξουσία σε μια ανατρεπτική «μυθοπλαστική» παρουσίαση. Στην απολαυστική δεύτερη σεζόν η Αικατερίνη (Ελ Φάνινγκ) έχει πραγματοποιήσει ένα επιτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του συζύγου της, Πέτρου του Γ’ (Νίκολας Χουλτ), με τη βοήθεια ενός γραφειοκράτη και ενός έμπειρου στρατηγού. Έτσι βρέθηκα να παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον την προσπάθεια μιας νεαρής γυναίκας με όραμα και μεγαλεπήβολα σχέδια να επιβληθεί σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο ερχόμενη αντιμέτωπη με την πολιτική και τις μηχανορραφίες της αυλής, τα διάφορα αντιδραστικά στοιχεία, καθώς και τις προβληματικές σχέσεις της με φίλους και εχθρούς. Κερασάκι στην τούρτα για εμένα η συναρπαστική guest εμφάνιση της Τζίλιαν Άντερσον.
*Η 2η σεζόν της σειράς The Great είναι διαθέσιμη στο Cosmote TV Plus.
Αριστούλα Ζαχαρίου