Η νέα 3D Gallery του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης προσφέρει στους επισκέπτες μία ξεχωριστή εμπειρία πλήρους ξενάγησης στην έκθεση και απεριόριστου χρόνου με τα έργα.
H πλατφόρμα τέχνης του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης δίνει τη δυνατότητα σε ζωγράφους, εικαστικούς, φωτογράφους, γλύπτες να εκθέσουν τα έργα τους και να έρθουν σε επαφή με κοινό, επιμελητές, λάτρεις – συλλέκτες και φυσικά άλλους καλλιτέχνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, μέσα από ένα νέο κόσμο 3D.
Το νέο αυτό εγχείρημα του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης ξεκινάει με την πολυσυζητημένη και μεγάλης επισκεψιμότητας έκθεση με τα έργα του εικαστικού Μιχάλη Μιχαήλ, ενός από τους πιο σημαντικούς δημιουργούς κόμικς της δεκαετίας του ’80, που φιλοξενήθηκαν στους εκθεσιακούς χώρους του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης από 4 Μαρτίου έως 7 Απριλίου 2022. Τριάντα πέντε χρόνια μετά την αποχώρησή του, το Ίδρυμα Κακογιάννη επανασυστήνει στο κοινό αυτόν τον πολυεκφραστικό καλλιτέχνη που δια στόματος Στηβ Μπρίζα μάς κλείνει το μάτι λέγοντας Την τελευταία στιγμή μωρό μου θα υπάρχει πάντα ένας ήρωας… και σε 3D.
Ο Μιχάλης Μιχαήλ ζώντας, δρώντας και δημιουργώντας μοναχικά μέσα στο πλήθος εξέφρασε με αφοπλιστική ειλικρίνεια τόσο προσωπικά συναισθήματα ώστε ο κάθε θεατής ή αναγνώστης να συναντά τον εαυτό του μέσα στα έργα του. Αυτός ο τόσο τρυφερός, σχεδόν ρομαντικός, αλλά δομικά (αυτό)-σαρκαστικός δημιουργός εξέφρασε μοναδικά τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα της μεταπολιτευτικής περιόδου στην άγρια δεκαετία του 1980. Ως ευαίσθητος δέκτης και ισχυρός πομπός. Όπως όταν ο εμβληματικός ήρωας των κόμικς του Στηβ Μπρίζας συναντά τον Spider–man του Ross Andru (1927-1993) και ο δεύτερος του αποκαλύπτει ότι η ζωή δεν είναι πάντα χαρούμενη…
Ο Μιχάλης Μιχαήλ μάς πήγε βόλτα στη ηλεκτρική σύγχρονη πόλη χρησιμοποιώντας ακόμα και το χρώμα για να δείξει τα σκοτάδια της. Μάς σύστησε τους ήρωες και τους αντιήρωες των δρόμων, τους θύτες και τα θύματα, τους οποίους σεβόταν και αντιμετώπιζε με ακριβώς το ίδιο αξιακό μέτρο. Μας συστήθηκε μέσω του «διπολικού» ήρωά του Στηβ Μπρίζα. Ενός σύγχρονου χάρτινου ήρωα, ενός spider-man που χρησιμοποιούσε ως ιστό του την ηλεκτρική καλωδίωση της πόλης. Ενός μοναχικού ήρωα που ήθελε να συνδεθεί με όλους και γι’ αυτό έμπαινε στην μπρίζα.
Στη φαρέτρα του είχε μαζί με το σπάνιο ταλέντο του την επιστημονική γνώση για τη διαφήμιση, την επικοινωνία και γενικότερα για την pop culture και τα εκφραστικά της μέσα, κυρίως τα εικονοφραστικά, μπορούσε εκ των έσω να αποδώσει αλλά και να αποδομήσει, να αντιπολιτευθεί την πλαστή, πλαστική, γυαλιστερή αναπαράσταση μιας καταναλωτικής ευφορίας που στοίχειωνε τη γενιά του (και τον ίδιο) ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Έδωσε σάρκα και οστά στα φαντάσματα της τεχνοκρατούμενης, της αποστερημένης ιδεολογίας της εποχής του και όχι μόνο. Κατέγραψε τα μυστήρια της επιλέγοντας να αφήσει όλα τα ερωτήματα αναπάντητα. Και κάνοντας το δικό του «υπαρξηκόπημα» (λέξη-δάνειο από τα graffiti που τόσο αγαπούσε, στη γειτονιά των Εξαρχείων) μάς άφησε μόνους με το έργο στα τριάντα του χρόνια.
Επιμέλεια έκθεσης: Ντόρα Βυζοβίτου, Έλενα Παπαδημητρίου
Είσοδος ελεύθερη για το κοινό, με ένα κλικ στο www.mcf.gr.
