Βασίλισσα Φρειδερίκη: Η ζωή και τα σκάνδαλα μίας μισητής βασίλισσας

Στις 18 Απριλίου του 1917 γεννήθηκε στο Μπλάνκενμπουργκ της Γερμανίας η Φρειδερίκη, η οποία λίγα χρόνια αργότερα θα γινόταν βασίλισσα της Ελλάδας, όμως όχι από τις πιο αγαπητές του λαού.

Η Φρειδερίκη είχε γεννηθεί ως Πριγκίπισσα του Ανόβερο, της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας, Δούκισσα του Μπρούνσβικ και του Λούνενμπεργκ. Εκτός από Φρειδερική, ονομαζόταν και Λουίζα, Θηρεσία, Βικτωρία, Μαργαρίτα, Σοφία, Όλγα, Καικιλία Ελισάβετ και Χριστίνα. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπρούνσβικ, Ερνέστου – Αυγούστου και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσσίας, της μοναδικής κόρης του Γερμανού Αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β΄.

Τα παιδικά της χρόνια είναι γνωστά για μία ακόμα σκοτεινή σελίδα της ζωής της, καθώς η Φρειδερίκη ήταν μέλος της γερμανικής ναζιστικής νεολαίας. Η μετέπειτα βασίλισσα της Ελλάδας ήταν ένθερμη οπαδός των δυνάμεων του Άξονα, όπως ακριβώς και ο μέλλοντας άνδρας της. Αυτή τους η κοινή πεποίθηση άλλωστε ήταν αυτή που τους ένωσε.

Το 1936, η Φρειδερίκη βρέθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, οι οποίοι τελέστηκαν επί Χίτλερ. Εκεί γνώρισε τον γοητευτικό πρίγκιπα της Ελλάδας, Παύλο και η γνωριμία τους μετατράπηκε σε έναν λαμπερό γάμο, 2 χρόνια αργότερα. Η Φρειδερίκη και ο διάδοχος του ελληνικού θρόνου παντρεύτηκαν τον Ιανουάριο του 1938 σε μία πλούσια τελετή στην Αθήνα.

Ο γάμος της Φρειδερίκης και του Παύλου έγινε στις 9 Ιανουαρίου 1938 στη Μητρόπολη Αθηνών.

Οι διάδοχοι του ελληνικού θρόνου απέκτησαν τρία παιδιά, τη Βασίλισσα Σοφία της Ισπανίας το 1938, τον Βασιλιά Κωνσταντίνο Β΄ των Ελλήνων το 1940 και την πριγκίπισσα Ειρήνη της Ελλάδας το 1942. Λίγο πριν την γέννηση του τρίτου τους παιδιού όμως, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε εμφανιστεί στο κατώφλι της Ελλάδας.

Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανικές ναζιστικές δυνάμεις εισέβαλαν στην Ελλάδα και η βασιλική οικογένεια αναγκάστηκε να διαφύγει στην Κρήτη. Όμως ούτε εκεί βρήκαν το καταφύγιο που ζητούσαν και μόλις ξέσπασε η μάχη της Κρήτης κατέφυγαν στην Αίγυπτο.

Το πριγκιπικό ζεύγος παρέμεινε στη Νότια Αφρική καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου υπό τη κηδεμονία του στρατάρχη Γιαν Σματς, αφοσιωμένου συνεργάτη του βρετανού πρωθυπουργού. Η συγκεκριμένη κοντινή σχέση με τον στρατάρχη ήταν που άρχισε να σπιλώνει το όνομα της Φρειδερίκης, καθώς ο Σματς ήταν γνωστός για τις έντονες ρατσιστικές του πεποιθήσεις.

Την 1^η Απριλίου του 1947, ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, αφήνοντας το βασιλικό αξίωμα στον γιο του Παύλο. Έτσι, η Φρειδερίκη έγινε βασίλισσα, δεν φρόντισε όμως λεπτό την υστεροφημία της.

Όλοι την χαρακτήριζαν ως σπάταλη, επιπόλαια και αδιάφορη για τα προβλήματα του λαού της. Το πιο γνωστό περιστατικό επιβάρυνσης των δημοσίων ταμείων για προσωπική ευχαρίστηση ήταν μία κρουαζιέρα που είχε οργανώσει το 1954. Πλήθος διεθνών προσωπικοτήτων ήταν προσκεκλημένο στην πολυτελέστατη κρουαζιέρα διάρκειας 10 ημερών, η οποία κόστισε ένα υπέρογκο ποσό στο ελληνικό κράτος.

Παρόλο που η κρουαζιέρα αυτή ήταν αρκετά σημαντική στην ανάδειξη της Ελλάδας ως κορυφαίου ταξιδιωτικού προορισμού, το γεγονός πως όλα τα έξοδα ήταν δημοσία δαπάνη είχε εξοργίσει τους πολίτες. Η σταγόνα αυτή στο βουνό των σπαταλών της βασίλισσας ήταν αυτό που περίμενε ο λαός για να φτάσει στα όρια του και να μιλάει πλέον για τη βασίλισσα «Φρίκη».

Εκτός από σπάταλη, η Φρειδερίκη είχε κατηγορηθεί και για τα λεγόμενα παιδομαζώματα που διοργάνωνε, στο όνομα πάντα του εθνικού σωφρονισμού της νεολαίας. Σύμφωνα με την ίδια, οι «Παιδουπόλεις» που είχε δημιουργήσει, ένα δίκτυο 53 ιδρυμάτων στην Ελλάδα που «φιλοξενούσαν» παιδιά από την επαρχία, είχαν ως στόχο να «σώσουν τα παιδιά των βορείων επαρχιών από την απαγωγή πέρα από τα σύνορα και τη διαπαιδαγώγησή τους σε εχθρούς της πατρίδας».

Λίγα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1962, είχε έρθει η ώρα του γάμου της πριγκίπισσας Σοφίας με τον πρίγκιπα της Ισπανίας. Η βασίλισσα Φρειδερίκη τότε, πίεσε την Κυβέρνηση Καραμανλή για να προικοδοτήσει με 9 εκατομμύρια δραχμές από τον κρατικό προϋπολογισμό της Ελλάδας την πριγκίπισσα Σοφία. Ο λαός, όταν το έμαθε εξοργίστηκε και έκανε για μέρες διαμαρτυρία, φωνάζοντας το σύνθημα «Προίκα στην Παιδεία, όχι στη Σοφία.»

Η πιο μελανή σελίδα της ζωής της όμως δεν ήταν αυτή, αλλά η ανάμειξή της στη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Το 1964, και ενώ η βασίλισσα Φρειδερίκη βρισκόταν στο Λονδίνο, έγινε δέκτης μίας έντονης αποδοκιμασίας προς το πρόσωπό της. Αφορμή της αποδοκιμασίας αυτής, ήταν ένα ερώτημα που της είχε θέσει ο βουλευτής Γρηγόρης Λαμπράκης. Λίγο μετά, ο Λαμπράκης δέχτηκε μία δολοφονική επίθεση και ήταν πλέον νεκρός. Όπως μαθεύτηκε νωρίτερα, η δολοφονία ήταν πιθανώς παρακινημένη από το παλάτι και τη CIA, με τη βασίλισσα Φρειδερίκη να φαίνεται πως ζητούσε να την απαλλάξουν επιτέλους από αυτόν τον άνθρωπο.

Το 1964, ο βασιλιάς Παύλος έφυγε από τη ζωή, και η Φρειδερίκη έγινε βασιλομήτωρ. Τρία χρόνια αργότερα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος έκανε ένα αποτυχημένο αντικίνημα, το οποίο στοίχισε την υπόληψη της βασιλικής οικογένειας απέναντι στον ελληνικό λαό. Έτσι, τον Δεκέμβριο του 1967, η Φρειδερίκη αναγκάστηκε να εγκατασταθεί στην Ιταλία μαζί με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια.

Το 1981 η Φρειδερίκη βρέθηκε στην Ισπανία, στα ανάκτορα της Ζαρθουέλας. Το Φεβρουάριο εκείνου του έτους υποβλήθηκε σε μία χειρουργική επέμβαση ρουτίνας για καταρράκτη, η οποία τελικά της στοίχισε τη ζωή. Στις 7 Φεβρουαρίου του 1981, η Φρειδερίκη είχε φύγει από τη ζωή, αφήνοντας πίσω της μία όχι και τόσο θετική υστεροφημία. Η κηδεία μίας από τις «πιο μισητές βασίλισσες του λαού» έγινε στις 12 Φεβρουαρίου στο βασιλικό κοιμητήριο του Τατοΐου, ύστερα από ειδική άδεια που δόθηκε από την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλλη.