KINO Athens: Αφιέρωμα στον Ανεξάρτητο Αμερικανικό Κινηματογράφο στο BIOS

Το KINO Athens σε συνεργασία με το Bios, διοργανώνουν κάθε Πέμπτη προβολές στον χώρο του Bios Cinémathèque. Οι προβολές πλαισιώνονται με online – live Q&As από τους δημιουργούς τους, ενώ οι ταινίες προβάλλονται με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους. Επιπλέον, οι προβολές θα συνοδεύονται από το γευστικό Burger Μenu του Chez Bios, συνδυάζοντας την κινηματογραφική εμπειρία με την απόλαυση του αγαπημένου comfort food!

To KINO Athens, μέλος του Athens Culture Net (ACN) του Δήμου Αθηναίων, είναι μιας διεθνής πλατφόρμα διοργάνωσης προβολών, που γεφυρώνουν το σινεμά με τις εικαστικές τέχνες, μέσω του ήχου και της κινούμενης εικόνας, προ(σ)καλώντας τους θεατές να επαναπροσδιορίσουν τα όσα ήξεραν μέχρι τώρα για τις οπτικές τέχνες. To KINO Athens εμπνέεται από τη μακροχρόνια ιστορία των εναλλακτικών art spaces της Νέας Υόρκης και εξερευνά συνεχώς νέους τρόπους αναπαράστασης, συνδυάζοντας τα διάφορα είδη τέχνης με το πειραματικό σινεμά και το ντοκιμαντέρ.

Πιστό στον στόχο του, ώστε να αποτελέσει ένα ζωντανό film society, με την προβολή σύγχρονων έργων που ενθαρρύνουν τον διάλογο και τη συλλογικότητα, το KINO Athens διοργανώνει για τον Μάιο ένα αφιέρωμα σε ανεξάρτητους Αμερικανούς σκηνοθέτες, με τις τρεις από τις τέσσερις ταινίες του αφιερώματος να προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, προσκεκλημένοι του κινηματογραφικού χώρου θα βρεθούν στον χώρο του Bios Cinémathèque για να μιλήσουν τις ταινίες και να συντονίσουν τα online Q&A μετά από κάθε προβολή.

Focus: American Independents

Αμφιλεγόμενο, απρόσμενο, αντισυμβατικό και συχνά ενοχλητικό, το ανεξάρτητο σινεμά μας έχει χαρίσει μερικές από τις πιο καινοτόμες και σημαντικές στιγμές του κινηματογράφου. Αυτή η επιλογή ταινιών, εκτός από την ανεξαρτησία στην παραγωγή, τον χαμηλό προϋπολογισμό και τον αυτοσχεδιασμό, σχετίζεται με τη νιότη, το ταξίδι και τους οικογενειακούς δεσμούς. Τα ταξίδια, με σκοπό να σε κάνουν να συμφιλιωθείς με το παρελθόν σου, να βρεις παρηγοριά ή απλώς το να περιφέρεσαι άσκοπα, είναι το κοινό μοτίβο σε αυτές τις ταινίες.

Το “Bummer Summer” παρατηρεί τις συναισθηματικές διακυμάνσεις δύο αδελφών, που ξεκινούν ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο κατά μήκος της ακτής της Ουάσιγκτον. Αποτελεί μία από τις πρώτες ταινίες που γυρίστηκαν με φωτογραφική μηχανή DSLR, δημιουργώντας ένα μοναδικό οπτικό αποτέλεσμα σε μία ταινία βασισμένη σχεδόν εξ ολοκλήρου στους αυτοσχεδιασμούς του καστ των ηθοποιών.

Στο “Putty Hill”, ένας νεαρός άνδρας πεθαίνει από υπερβολική δόση κι εμείς παρατηρούμε τις διακυμάνσεις των σχέσεων της οικογένειάς του και των φίλων του. Γυρισμένη σε μια εργατική συνοικία της Βαλτιμόρης, ο Porterfield απεικονίζει νέους ανθρώπους που παλεύουν με διαλυμένες οικογένειες. Ο Porterfield διευρύνει κι εμβαθύνει την οπτική του στην τοπική κοινωνία, από την οποία προέρχεται ο ίδιος, αφηγούμενος την ιστορία φίλων και συγγενών, πλαισιωμένη από την απώλεια. Μια ιστορία ενηλικίωσης που διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αναπαριστά το πορτρέτο μιας κοινότητας που ακροβατεί και λοξοδρομεί εξαιτίας της φτώχειας, σε μια προσπάθεια αναζήτησης ενός νέου αμερικανικού ονείρου.

Στο “Gabi on the Roof in July”, μία σύγχρονη αντιπαλότητα μεταξύ αδελφών διαδραματίζεται ένα καλοκαίρι στο Μπρούκλιν. Πρόκειται για το πορτρέτο μιας νεανικής Νέας Υόρκης και των περιπλανώμενων ονειροπόλων της πόλης, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν εκεί, αλλά το κάνουν ούτως ή άλλως. Φτιαγμένη με εξαιρετικά χαμηλό προϋπολογισμό, η ταινία αποτελεί ένα έξυπνο μείγμα χαλαρότητας και δομής, που προσθέτει μία εκπληκτική δυναμική και ταυτόχρονα επιτρέπει στους χαρακτήρες να διατηρήσουν την αμφιθυμία τους, ακροβατώντας μεταξύ ιδιορρυθμίας και ρεαλισμού.

Στο “The Color Wheel” ο όρος “αδελφική αντιπαλότητα”, που συναντάμε πρώτα στο “Gabi on the Roof in July”, ανάγεται σε νέα επίπεδα, με ασταμάτητη τοξικότητα και λεκτική βία. Άβολη κι ενοχλητική, αλλά ποτέ βαρετή, πρόκειται για μια ταινία που καταργεί αναρίθμητους κανόνες, αποτελώντας ένα χαμηλού προϋπολογισμού road movie, όπου αγάπη και μίσος εξισώνονται. (Νίνα Βελιγράδη)

Bummer Summer by Zach Weintraub

ελληνική πρεμιέρα
Η.Π.Α., 2010, 79’, ασπρόμαυρο | Γλώσσα: αγγλικά | Υπότιτλοι: ελληνικά

Εισαγωγή και Q&A με τον σκηνοθέτη μετά την προβολή (online), από τον κριτικό κινηματογράφου Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο.

Η ταινία γυρίστηκε με Canon EOS 5D, μια μηχανή που χρησιμοποιείται συνήθως για φωτογραφία και η ταινία κόστισε συνολικά 7.000 δολάρια.

Σύνοψη: Μπορεί το καλοκαίρι να πάει στραβά; Όχι για αυτήν την παρέα κολεγιόπαιδων, φίλων που συναντήθηκαν τυχαία και συνέχισαν να κάνουν παρέα, απολαμβάνοντας την αρχή των καλοκαιρινών τους διακοπών. Ο Άιζακ χωρίζει με τη Μάγια, ενώ συνδέεται με τον μεγαλύτερο αδερφό του Μπεν και την πρώην κοπέλα του Λίλα, βιώνοντας τις πρώτες χαρές ενός χαλαρού ταξιδιού. Γοητευτικό ημι-οδικό ταξίδι σε chiaroscuro, που μοιάζει οπτικά με τα πρώτα έργα του Jim Jarmusch, με κυρίως αυτοσχέδιες ερμηνείες από νέους ηθοποιούς. Κομψή απλότητα και ανεπιτήδευτη φρεσκάδα, με νοσταλγικό τρόπο φέρνουν στο μυαλό μας όλη τη γεύση των καλοκαιριών των παιδικών μας χρόνων.

Ο σκηνοθέτης Zach Weintraub

Zach Weintraub (1977, Η.Π.Α.)
Συγκλονισμένος από τον παράξενο κόσμο της σχολής κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ο Ζακ αποφάσισε να αποφοιτήσει ένα εξάμηνο νωρίτερα και να περάσει το δεύτερο μισό του τελευταίου έτους κάνοντας μια ταινία μεγάλου μήκους. Σέρνοντας μαζί τον ανυποψίαστο φίλο και συνεργάτη του Nandan Rao, επέστρεψαν στη γενέτειρά του, την Olympia, όπου θα ήταν ελεύθεροι να εργαστούν σύμφωνα με τις κοινές τους αξίες γύρω από την κινηματογραφική δημιουργία: στενή συνεργασία, μικρό και σφιχτοδεμένο συνεργείο, μαζί με την τήρηση ενός συγκεκριμένου στόχου: να ενθαρρύνουν τον αυθορμητισμό.

Η.Π.Α., 2010, 87’, έγχρωμο | Γλώσσα: αγγλικά | Υπότιτλοι: ελληνικά

Εισαγωγή και Q&A με τον σκηνοθέτη μετά την προβολή (online), από τη συγγραφέα και σεναριογράφο Κάλλια Παπαδάκη.

Σύνοψη: Ο Κόρι πεθαίνει από υπερβολική δόση ηρωίνης σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στη Βαλτιμόρη. Την παραμονή της κηδείας του, συγκεντρώνονται οικογένεια και φίλοι για να τον τιμήσουν. Οι κοινές τους αναμνήσεις συνθέτουν το πορτρέτο μιας κοινότητας που αιωρείται, παραμορφωμένη από τη φτώχεια, τη ζωή στην πόλη και το χάσμα των γενεών, με μόνο κοινό την επιδίωξή τους για ένα νέο αμερικανικό όνειρο.

Ο σκηνοθέτης Matt Porterfield

Matt Porterfield (1977, Η.Π.Α.)
Ο Ματ σπούδασε κινηματογράφο στο Tisch School of the Arts του NYU, ενώ διδάσκει σενάριο και παραγωγή στο Πρόγραμμα Σπουδών Κινηματογράφου & Μέσων του Johns Hopkins University. Η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο “Hamilton”, κυκλοφόρησε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2006. Το “Metal Gods”, το δεύτερο μεγάλου μήκους σενάριό του, επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στο Emerging Narrative Program στην
Εβδομάδα Ανεξάρτητου Κινηματογράφου του IFP, όπου κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο Panasonic Digital Filmmaking. Το “Putty Hill” είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

ελληνική πρεμιέρα
Η.Π.Α., 2010, 101’, έγχρωμο | Γλώσσα: αγγλικά | Υπότιτλοι: ελληνικά

Q&A μετά την προβολή (online) με τον σκηνοθέτη Lawrence Michael Levine και τη Sophia Takal, πρωταγωνίστρια και μοντέζ της ταινίας.

Σύνοψη: Πορτρέτο της Νέας Υόρκης και των περιπλανώμενων ελπιδοφόρων, που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν εκεί, αλλά το κάνουν ούτως ή άλλως. Το “Gabi on the Roof in July” είναι μια κωμωδία για πρώην φίλες, ανταγωνισμό μεταξύ αδελφών και σαντιγί, σε μια πόλη που βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση. Η Γκάμπι, μια αχαλίνωτη προπτυχιακή στο Όμπερλιν, πηγαίνει στη  Νέα Υόρκη για να περάσει το καλοκαίρι με τον μεγαλύτερο αδερφό της, τον Σαμ, αναζητώντας λίγη αλληλεγγύη μετά το διαζύγιο των γονιών τους. Όταν φτάνει, βρίσκει τον Σαμ απασχολημένο με το κυνήγι κοριτσιών και ενοχλημένο από τις προκλητικές εξυπνάδες της αδερφής του. Σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή του Σαμ, η Γκάμπι σαγηνεύει τον κολλητό του.

Ο σκηνοθέτης Lawrence Michael Levine

Lawrence Michael Levine (1976, Η.Π.Α.)
Ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης, γνωστός για το σενάριο και τη σκηνοθεσία των ταινιών “Gabi on the Roof in July” (στην οποία πρωταγωνιστεί), “Wild Canaries” και “Black Bear”. Το 2009, ο Lawrence ήταν παραγωγός των Jess Weixler (“Teeth”) και Jesse L. Martin (“Rent”, “Law & Order”). Σπούδασε δημιουργική γραφή στο Skidmore College και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στις Καλές Τέχνες και τον Κινηματογράφο από το Πανεπιστήμιο Columbia.

The Color Wheel by Alex Ross Perry

ελληνική πρεμιέρα
Η.Π.Α., 2012, 83’, ασπρόμαυρο | Γλώσσα: αγγλικά | Υπότιτλοι: ελληνικά

Εισαγωγή και Q&aA με τον σκηνοθέτη μετά την προβολή (online), από τον Ιδρυτή και Διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου Jacob Moe.

Σύνοψη: Το “The Color Wheel” είναι η ιστορία της JR (Carlen Altman), μιας παρουσιάστριας ειδήσεων. Η JR αναγκάζει τον μικρότερο αδερφό της Colin (Alex Ross Perry) να ξεκινήσουν ένα ταξίδι με το αυτοκίνητο, προκειμένου να πάρει τα πράγματά της από το διαμέρισμα του καθηγητή και εραστή της (Bob Byington). Ταξιδεύοντας μέσα από τους ομιχλώδεις αυτοκινητόδρομους της Νέας Αγγλίας, συναντώντας παλιούς συμμαθητές τους, ξαναβλέποντας την κοινή οικογενειακή ιστορία, από την οποία έχουν εδώ και καιρό αποκλίνει, το χάος και η καταστροφή δεν απέχουν πολύ από το ταλαιπωρημένο Honda Accord. Είναι θέμα χρόνου να καταλήξουν η JR και ο Colin στις πιο περίεργες και ανησυχητικές αποφάσεις και να θέσουν τέλος σε εχθρότητες.

Ο σκηνοθέτης Alex Ross Perry

Alex Ross Perry (1984, Πενσυλβάνια, Η.Π.Α.)
Αποφοίτησε από το κινηματογραφικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης το 2006. Ενώ σπούδαζε, άρχισε να εργάζεται σε ένα βίντεο κλαμπ στο East Village, όπου γνώρισε πολλά από τα μελλοντικά μέλη του καστ και του συνεργείου του. Έκανε ντεμπούτο με το “Impolex” (2009) που γυρίστηκε χωρίς προϋπολογισμό. Οι επόμενες δύο ταινίες του, “The Color Wheel” (2011) και “Listen Up Philip” (2014), έκαναν πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Το “Queen of Earth” (2015), έκανε πρεμιέρα στην ενότητα Forum στη Berlinale σε παραγωγή Faliro House Productions.