Άλφρεντ Χίτσκοκ: 10 πράγματα που δεν ξέρατε για τον θρυλικό σκηνοθέτη

Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ ή αλλιώς «Μάστερ του Σασπένς», θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες-σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου, καθώς με τις καινοτόμες τεχνικές και το πρωτοποριακό σκηνοθετικό του μάτι, δημιούργησε μια εκπληκτική γκάμα ταινιών θρίλερ και θρίλερ περιπέτειας που ανήκουν στις πιο μεγάλες αριστουργηματικές ταινίες της έβδομης τέχνης. Μερικές από αυτές που ξεχώρισαν είναι οι εξής: Τα 39 σκαλοπάτια (1935), Ρεβέκκα (1940), Σιωπηλός Μάρτυς (1954), Ο Άνθρωπος που Γνώριζε Πολλά (1956), Δεσμώτης του Ιλίγγου ( 1958), Ψυχώ (1960), Τα Πουλιά (1963) κλπ.

Ο Χίτσκοκ υπήρξε αυθεντία στην τέχνη του cameo, καθώς εμφανίστηκε σε 39 από τις ταινίες του. Το πιο “πονηρό” του cameo, βρίσκεται στην ταινία Lifeboat, όπου εμφανίζεται σε μια διαφήμιση για απώλεια βάρους στο εξώφυλλο μιας εφημερίδα που διάβαζε ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας.

Ο Βρετανός σκηνοθέτης, παρότι θεωρούνταν ένας από τους σπουδαιότερους της εποχής του με 16 από τις ταινίες του να είναι υποψήφιες για Όσκαρ, ανάμεσα στις οποίες βρίσκονταν οι ταινίες Ρεβέκα, Ψυχώ, Lifeboat, Spellbound και Rear Window, τελικά δεν κέρδισε καμία από αυτές .

Στην ταινία Rear Window, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ χρησιμοποίησε μια πρωτοφανή τεχνική με σκοπό να προσδώσει μια αυθεντικότητα στο σκηνικό. Όλοι οι ήχοι της ταινίας, εκτός της ορχήστρας, ήταν φυσικοί ήχοι από την περιοχή στην οποία γυριζόταν η ταινία. Ο Χίτσκοκ ήταν ο πρώτος που ακολούθησε αυτή τη μέθοδο, η οποία δεν χρησιμοποιήθηκε για τουλάχιστον 20 χρόνια.

Μεταξύ 1961 και 1983, οι ταινίες Δεσμώτης του ιλίγγου, Rear Window, Rope, The Trouble with Harry και The man who knew too much, ήταν σκόπιμα μη διαθέσιμες στο γενικό κοινό. Αυτό συνέβη διότι ο Βρετανός σκηνοθέτης είχε συνάψει συμφωνία με την εταιρεία Paramount Picture το 1953, εξασφαλίζοντας τα πνευματικά δικαιώματα των συγκεκριμένων ταινιών. Το 1980, μετά το θάνατό του, η εταιρεία Universal Pictures απέκτησε τα πνευματικά δικαιώματα και των πέντε ταινιών και κατάφεραν να προβληθούν.

Όταν ο σκηνοθέτης προσέγγισε την Paramount Pictures για να χρηματοδοτήσει τα γυρίσματα της ταινίας Ψυχώ, το στούντιο αρχικά δίστασε εξαιτίας του ηδυπαθούς σεναρίου της. Έτσι, ο Χίτσκοκ αποφάσισε να την χρηματοδοτήσει ο ίδιος, αρνούμενος τον καθιερωμένο μισθό του με αντάλλαγμα το 60% των πνευματικών δικαιωμάτων της ταινίας. Η Paramount δέχτηκε τη συμφωνία και για να μην έχει περισσότερα έξοδα, ο Χίτσκοκ χρησιμοποίησε το πιο φθηνό ασπρόμαυρο φιλμ που κυκλοφορούσε τότε. Τελικά, ο ίδιος κέρδισε έξι εκατομμύρια δολάρια από την ταινία.

Η σύζυγος του Χίτσκοκ, Άλμα Ρεβίλ, υπήρξε πολύ παραγωγική σεναριογράφος και πρωτοπόρος στην τότε ανδροκρατούμενη εποχή του Χόλυγουντ. Η Άλμα βοήθησε στα σενάρια των ταινιών Τα 39 σκαλοπάτια, The Lady Vanishes και Shadow of a Doubt.

Η ταινία του Χίτσκοκ με τίτλο Τα πουλιά, είναι η μόνη ταινία που δεν γράφει “Τέλος” στους τίτλους τέλους της. Ο σκηνοθέτης χρησιμοποίησε αυτό το τέχνασμα με σκοπό να δημιουργήσει ένα διφορούμενο τέλος, αφήνοντας στο κοινό μια ατελείωτη αίσθηση φόβου.

Ο Χίτσκοκ παρόλο που λάτρευε να δημιουργεί ταινίες θρίλερ, του ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τις παρακολουθήσει, καθώς όπως είχε ομολογήσει ο ίδιος τις…φοβόταν! Αναρωτιόταν, μάλιστα, πώς ήταν δυνατόν οι άνθρωποι να μπορούν να παρακολουθούν τις ταινίες του χωρίς να τρομάζουν.

Ο σκηνοθέτης αγαπούσε να κάνει φάρσες στους συνεργάτες του. Πολλές από τις πλάκες του ήταν ακίνδυνες, όμως μερικές φορές υπερέβαιναν το απλό “πείραγμα”.

Αυτό είναι μάλλον το πιο σκοτεινό γεγονός για το παρελθόν του σκηνοθέτη, το οποίο πράγματι πολλοί δεν γνωρίζουν. Υπήρξαν αρκετές κατηγορίες για τον Άλφρεντ Χίτσκοκ πίσω στο 1960. Η πιο γνωστή κατηγορία προέρχεται από την πρωταγωνίστρια της ταινίας Τα Πουλιά, Τίπι Χέντρεν, η οποία ομολόγησε πως ο σκηνοθέτης την παρενοχλούσε εν ώρα γυρισμάτων και την απειλούσε όταν εκείνη αρνούνταν το φλερτ του.