Πολυχώρος VAULT: Γιορτή της Μητέρας με 3 παραστάσεις αφιερωμένες στην Ελληνίδα μάνα

Οι «Γυναικείες Ιστορίες», βασίζονται στο ομώνυμο βιβλίο του Γιώργη Μασσαβέτα που περιλαμβάνει 16 βιογραφικά διηγήματα και μεταφέρθηκε στο θέατρο σε μια ενιαία παράσταση τη σεζόν 2021-22, σε θεατρική διασκευή – σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά στον Πολυχώρο VAULT.  Θα παρουσιαστεί για μία τελευταία παράσταση την Κυριακή 8 Μαίου στις 18:15.

Ο μονόλογος του Κοραή Δαμάτη «Χαρίκλεια Καβάφη», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Κωνσταντίνου Καβάφη, σε σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, με την Ασπασία Κράλλη στον ομώνυμο  ρόλο, παρουσιάζεται στον Πολυχώρο VAULT κάθε Σάββατο στις 18:00 και Κυριακή στις 21:00, μέχρι την Κυριακή 29 Μαίου

Ο μονόλογος της Σοφίας Καψούρου «Καραϊσκάκενα, o Θρύλος», βασισμένος στη ζωή της μητέρας του Γεώργιου Καραϊσκάκη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά με τη Σοφία Καψούρου στον ρόλο της Ζωής Διαμάντως Διμισκή, παρουσιάζεται στον Πολυχώρο VAULT κάθε Σάββατο στις 21:15 και Κυριακή στις 21:15, μέχρι την Κυριακή 29 Μαίου.

Γυναικείες Ιστορίες

Ένα ασβεστωμένο πεζούλι μιας φτωχογειτονιάς στην Κοκκινιά είναι το σημείο συνάντησης μιας γυναικοπαρέας. Εκεί, η Αννέτα η Βλάχα, η «Αγία» Ασήμω, η καφετζού η Μαριγώ και η πρώην ελευθέρων ηθών Κατινάρα, για 30 χρόνια, από το 1944 έως το 1974, μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες τους. Αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες αλλά και των άλλων γυναικών της γειτονιάς, άλλοτε χαμηλόφωνα και συνομοτικά κι άλλοτε με γέλια και τραγούδια. Πότε με σκληράδα και πότε με τρυφερότητα. Πάντα όμως με πάθος, χιούμορ κι αυτοσαρκασμό.

Αστείες και συγκινητικές «Γυναικείες Ιστορίες» που κρυφάκουγε ένας πιτσιρικάς από τις γυναίκες της γειτονιάς του, που συναστρέφονταν καθημερινά σε ένα πεζούλι στην Κοκκινιά και τις οποίες κατέγραψε, χρόνια μετά, σε 16 βιογραφικά διηγήματα.

Οι «Γυναικείες Ιστορίες» είναι ένας ύμνος στη γυναικεία φιλία. Στη Γυναίκα. Στην Ελληνίδα Μάνα. Στη μητρότητα. Στη γυναίκα όπου το τετριμμένο ρητό “του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου”, παίρνει σάρκα και οστά στα λόγια και στις πράξεις μια αγράμματης Αρβανίτισσας γριάς, που δεν την άφησε η μητέρα της να πάει σχολείο και να μάθει γράμματα, για να μην μάθει να κάνει ραβασάκια και να πιάσει αγαπητικούς!

Μια παράσταση φόρος τιμής στα παιδικά μας χρόνια. Στις μανάδες και γιαγιάδες μας, που με τόσο μόχθο, κόπο και στερήσεις, αλλά πάνω από όλα αγάπη, μεγάλωσαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

Παίζουν (αλφαβητικά): Μαρία Γράμψα, Δημήτρης Καρατζιάς, Κική Μαυρίδου, Φανή Παλιούρα, Χριστίνα Σαμπανίκου.

Χαρίκλεια Καβάφη

Η Χαρίκλεια Φωτιάδη γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1834. Το 1848 παντρεύεται τον Πέτρο Καβάφη και αποκτά εννέα παιδιά. Δεν έζησαν όλα. Δύο πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Η ζωή της ήταν μοιρασμένη σε ταξίδια. Ταξιδεύει και ζει στο Λονδίνο και στο Λίβερπουλ, στην Αλεξάνδρεια, ξανά στην Αγγλία, ύστερα στην Κωνσταντινούπολη και πάλι στην πολυπολιτισμική Αλεξάνδρεια όπου έζησε μέχρι το θάνατό της το 1899.

Αυτά τα ιστορικά γνωρίζουμε για την Χαρίκλεια, ελάχιστες κουβέντες και γράμματα του Ποιητή που μιλάει για την μητέρα του κι ακόμα, έφτασε σε μάς ένας μικρός θησαυρός, ένα τετραδιάκι ντυμένο με μαύρη κόλα χαρτί με σαράντα Πολίτικες συνταγές μαγειρικής γραμμένες απ’ την ίδια.

Ο θεατρικός μονόλογος που έγραψα για την μητέρα του Ποιητή, στηρίχτηκε στα προαναφερθέντα, αλλά και, ως επί των πλείστον, στην μυθοπλασία. Και έτσι, αυθαίρετα θα έλεγε κανείς, δημιουργήθηκε μια ισχυρή προσωπικότητα, δυναμική, αρκετά μπροστά απ’ την εποχή της, με ΄΄παλαιά΄΄ γνώση για τη ζωή, το πένθος και τον θάνατο, με ξεκάθαρες σκέψεις και αντιλήψεις για τις όποιες ερωτικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τρυφερή και με έγνοια μεγάλη για τον άντρα της Πέτρο Καβάφη, για όλα της τα παιδιά, αλλά περισσότερο για τον μικρότερό της, που του είχε και μεγάλη αδυναμία, Κωνσταντίνο Καβάφη… Κοραής Δαμάτης.

Καραϊσκάκενα, o Θρύλος

Ένα αντιπολεμικό έργο σε καιρό πολέμου. Ένα έργο ύμνος στη γυναίκα και την ελευθερία της. Φόρος τιμής στο ποδόσφαιρο και την ομορφιά του. Η Καραϊσκάκενα, Μάνα του ήρωα Καραϊσκάκη, δεν γέννησε μόνο την Επανάσταση, η Καραϊσκάκενα είναι η Επανάσταση.

Το έργο ξεκινάει με την απόλυτη ανατροπή: Η Καραϊσκάκενα η Καλόγρια, στο κελί της, παρακολουθεί έναν ποδοσφαιρικό αγώνα ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τη Φενέρμπαχτσε. Ένθερμη οπαδός του Ολυμπιακού, της ομάδας που έδρα της είναι το στάδιο που φέρει το όνομα του Γιου της, του σπουδαίου αρχιστράτηγου της Επανάστασης, άριστη γνώστρια της ιστορίας της ομάδας, αιώνια θαυμάστρια του αείμνηστου Θανάση Μπέμπη και της ντρίμπλας του, αφηγείται τη ζωή της, τις δυσκολίες που συνάντησε για να αναθρέψει τον μικρό Γιώργη και ξαναζεί τη γέννηση του Γιου της αλλά και τον θάνατό του. Ο αγώνας τελειώνει με τους Έλληνες νικητές. Ο Ολυμπιακός βάζει γκολ. Ο αθλητισμός είναι ο μεγάλος νικητής.

Η Μάνα που δεν έγινε ποτέ σύζυγος. «Μ’ όποιον θέλω τον έκανα. Με τον Θεό τον έκανα», απαντάει περήφανη στην Ιστορία. Η Καραϊσκάκενα κάθε Κυριακή πάει στο Φάληρο, στο Γήπεδο Καραϊσκάκη να μυρίσει το γρασίδι, να μυρίσει το παιδί της. Να τιμήσει τον γιο της. Τον Γιώργη της. Τον Αϊ-Γιώργη των Ελλήνων.

Πώς γεννιούνται οι ήρωες; Πώς πεθαίνουν; Πώς τους θυμόμαστε;

Το πιο σημαντικό για τον άνθρωπο είναι η μήτρα. Από πού έρχεται, ποιος είναι, πού πάει. Ποιον πολεμάει. Τη ρίζα του ή τη σκιά του. Μέσα από τις θεατρικές συντεταγμένες χαρτογραφείται το τοπίο της Επανάστασης, αποκαλύπτονται οι αντιφάσεις της εποχής, η θέση της γυναίκας τότε. Όλα τόσο επίκαιρα, γιατί… ό,τι ήταν όμορφο μία φορά, είναι για πάντα. Ό,τι ήταν άσχημο μία φορά, θα ’ναι για πάντα..

Λόγος «έφιππος» όπως η εικόνα του Καραϊσκάκη. Γλώσσα εξομολογητική, παραστατική, ποιητική, με ακαριαίες και ακραίες εναλλαγές χιούμορ και συγκίνησης. Σκηνοθεσία ανθρωποκεντρική, αντισυμβατική, με ευαισθησία, σκηνική ειλικρίνεια, αμεσότητα. Μουσική πρωτότυπη, εξωκοσμική, με αναφορά στους βυζαντινούς ψαλμούς και σύγχρονο μυστικιστικό ήχο. Σκηνικά εμπνευσμένα από τον εσωστρεφή μοναστηριακό βίο. Ενδυματολογικός κώδικας με συμβολικές άχρονες λεπτομέρειες.

Η Ζωή είναι αγώνας. Η Μάνα του Καραϊσκάκη, η Καραϊσκάκενα, ερυθρόλευκη στην ψυχή και στο πάθος, αυθόρμητη και αθυρόστομη, αιχμηρή και ανυπόταχτη, ερωτική και αιρετική, ανορθόδοξη πιστή της ορθοδοξίας, μια «ροκ» προσωπικότητα σε εξορία, θα γίνει ένα με όλους.