3ο Φεστιβάλ Λυκαβηττού: Η τέχνη καταλαμβάνει τον λόφο

Μετά από προσκλήσεις, συναντήσεις, συνεννοήσεις, παρανοήσεις και όλα όσα συμβαίνουν γύρω από μια συλλογική προσπάθεια, το φετινό Φεστιβάλ Λυκαβηττού, το τρίτο κατά σειράν, είναι έτοιμο, όχι να σηκώσει αυλαία, αφού κάτι τέτοιο στα δρομάκια και τις φυλλωσιές του λόφου δεν υπάρχει, αλλά να δώσει το ραντεβού του με το κοινό και τους φίλους του.

Έτσι, από την Παρασκευή 6 έως και την Κυριακή 8 Μαΐου, δεκατρείς δημιουργικές ομάδες απευθύνονται στους κατοίκους της πόλης, δίνοντας ένα στίγμα της εξέλιξης του έργου τους. Φόρμες επινοημένες για τον δημόσιο χώρο, διάρκειες μη «εμπορεύσιμες», είδη μη «συμβατά» για τις κλειστές αίθουσες, 13 καλλιτεχνικές προτάσεις παίρνουν ζωή εκεί που κανένας θεσμικός κανόνας δεν μπορεί να επιβληθεί, ούτε στο περιεχόμενο ούτε στο κοινό τους.

Ξεκινώντας από διαφορετικούς ορίζοντες και εκτεινόμενα σε ποικίλα καλλιτεχνικά είδη και φόρμες, 13 καλλιτεχνικά έργα βάζουν για μια ακόμη χρονιά το στοίχημα να δώσουν ξανά πολιτιστική ζωή στο λόφο – τοπόσημο της πόλης.

«Η γιορτή έχει αρχίσει. Ελάτε!» μας προτρέπει η συντονιστική ομάδα της διοργάνωσης, επισημαίνοντας ότι το Φεστιβάλ Λυκαβηττού «είναι ένα συνεχές πείραμα επαναπροσδιορισμού του τρόπου με τον οποίο γίνονται τα φεστιβάλ» και «μια στιγμή ανάκτησης του δημόσιου: του δημόσιου χώρου του Λυκαβηττού, της τέχνης ως δημόσιου αγαθού».

• Τα έργα που θα παρουσιαστούν συνθέτουν μία ή περισσότερες διαδρομές στον χώρο του Λυκαβηττού. Ο θεατής μπορεί να φτιάξει τη δική του διαδρομή ή να ακολουθήσει αυτές που Θα του υποδείξουν επιτόπου οι καλλιτέχνες.
• Το πρόγραμμα της κάθε μέρας είναι φτιαγμένο έτσι ώστε ο θεατής να μπορεί, αν θέλει, να παρευρεθεί σε όλες τις παραστάσεις.
• Στα περιπατητικά δρώμενα (διαδρομές) υποδεικνύεται μόνο ο τόπος εκκίνησης. Ο τόπος κατάληξής τους συνδέεται συστηματικά με τον τόπο εκκίνησης του επόμενου δρώμενου.
• Οι θεατές παρακαλούνται να προσέλθουν ακριβώς στην προσδιορισμένη ώρα εκκίνησης των έργων: όλα θα ξεκινήσουν στην ώρα τους, για να μπορέσει να τηρηθεί η προγραμματισμένη αλληλουχία.
• Τα σήματα κινητής τηλεφωνίας είναι συχνά ασθενή στον λόφο του Λυκαβηττού. Προετοιμάστε τις διαδρομές σας πριν χαθεί το σήμα!
• Η χρηματική συνεισφορά στο Φεστιβάλ είναι ελεύθερη: Βρείτε τα χρωματιστά μπαλόνια! Τα χρήματα θα μοιραστούν ισόποσα στις καλλιτεχνικές ομάδες.

Ώρα: 19.00
Διάρκεια: 30 λεπτά
Τόπος: Είσοδος Θεάτρου Λυκαβηττού, στο πάρκινγκ

Ο λόφος του Λυκαβηττού, περικυκλωμένος ασφυκτικά από τον αστικό ιστό, έχει καταφέρει να επιβιώσει προσφέροντας μια ανάσα πρασίνου στους κατοίκους. Τρεις γυναίκες συναντιούνται στον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Εξαρχείων, Κολωνακίου και Αμπελοκήπων. Λόγος, κίνηση και αντικείμενα μπλέκονται και συνθέτουν ένα παράδοξο κόσμο δίπλα σε ένα μπλε κάδο ανακύκλωσης. Οι χαρακτήρες, ενσαρκώνοντας συνεντεύξεις των κατοίκων πέριξ του λόφου, αποκαλύπτουν συγκρούσεις και ασυνέχειες, τόσο των ιδίων όσο και της πραγματικότητας. Η περφόρμανς σχολιάζει την υποκριτική τάση της εποχής μας, θίγει το περιβαλλοντικό ζήτημα, την κλιματική κρίση, την υποβάθμιση του πρασίνου μέσα στην πόλη, ζητήματα που διχάζουν σε σχέση με την εξουσία, τη δύναμη και την εκμετάλλευση των πόρων.
Συντελεστές: Ιδέα, χορογραφία- σκηνοθεσία, εκτέλεση: Πένυ Ελευθεριάδου, Άννα Απέργη, Κατερίνα Αλέξη. Ήχος: The Singinghead.

Ώρα: 19.30
Διάρκεια: 50 λεπτά
Τόπος: Στο «τραπέζι», πάνω από την 9η στάση Λυκαβηττού

Η Ντάρια μας καλεί για άλλη μια φορά στη μουσικοθεατρική της παράσταση στο λόφο του Λυκαβηττού! Η Ντάρια είναι ένας σκύλος που μυρίζει, ακούει και αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά… Η Ντάρια θέλει να μας πείσει να αλλάξουμε τον κόσμο και είναι απόλυτα προετοιμασμένη γι’ αυτό τον σκοπό! Όμως αυτή τη φορά μια γάτα θα σταθεί εμπόδιο στα σχέδιά της.
Συντελεστές: Κείμενο: Ειρήνη Γαντερί, Μαρία Παπουτσή. Σκηνοθεσία: Ειρήνη Γαντερί. Ερμηνεία: Ανδριανή Κυλάφη, Βίνα Σέργη. Μουσική επί σκηνής: Πέτρος Καραμανλάκης. Τραγούδια: Ειρήνη Γαντερί, Μαρία Παπουτσή.

Ώρα: 20.30
Διάρκεια: Όσο πάει
Τόπος: Στο «τραπέζι», πάνω από την 9η στάση Λυκαβηττού

Τι ιστορίες για τη σημερινή εποχή; Σε μια στιγμή τρομακτικής επιτάχυνσης της Ιστορίας και με την πραγματικότητα να έχει γίνει παράσταση, τι ιστορίες ζητάνε να ειπωθούν; Η συντονιστική ομάδα του Φεστιβάλ Λυκαβηττού προτείνει μια κουβέντα και κερνάει κρασί. Για να γνωριστούμε και να μιλήσουμε για (κάποια από) αυτά που μας απασχολούν.

Ώρα: 16.30
Διάρκεια: 40 λεπτά
Τόπος: Στο φαράγγι με τις χαρουπιές

Το πασίγνωστο παραμύθι τοποθετείται στο σήμερα, σε μία παράσταση με μουσική, θέατρο και κουκλοθέατρο. Μια σύγχρονη οικογένεια ζει στην άκρη της πόλης, κοντά στο δάσος. Οι γονείς δουλεύουν όλο και πιο πολύ, για να μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους μια καλύτερη ποιότητα ζωής, η οποία φαντάζει όλο και πιο δύσκολη και ακριβή. Τα δυο αδέρφια αγαπούν την εξερεύνηση και το παιχνίδι. Έτσι, στις σχολικές διακοπές, μπλέκουν σε μια περιπέτεια όπου θα ανακαλύψουν την πραγματική αξία των υλικών αγαθών και των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά και ότι καμιά φορά η ζωή δεν χρειάζεται «έξτρα ζάχαρη».
Συντελεστές: Σύλληψη: PolkadotProductions. Κείμενο: MarkMullender, Έλλη Κατσιναβάκη. Σκηνοθεσία: Έλλη Κατσιναβάκη. Μουσική: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος. Διδασκαλία και κατασκευή κούκλας: Ερατώ Σιωροπούλου. Σκηνικά/Κοστούμια: Ερατώ Σιωροπούλου, PolkadotProductions. Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δήμος Μαμαλούδης, Νεφέλη Παπαδερού, Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος, Έλλη Κατσιναβάκη.

Ώρα: 17.30
Διάρκεια: 30 λεπτά
Τόπος: Εγκαταλελειμμένο καφέ στο πίσω μέρος του λόφου

«Ήταν τέλη Δεκεμβρίου του 1936. Οι αναρχικοί είχαν ακόμα τον ουσιαστικό έλεγχο της Καταλονίας και η επανάσταση βρισκόταν ακόμη σε πλήρη εξέλιξη», Βαρκελώνη, 1937 (Μαρτυρία 1). «Σαν μυρμηγκάκια έχουμε συγκεντρώσει περισσότερες από ένα εκατομμύριο υπογραφές. Εάν οι βουλευτές επιμένουν να αγνοούν την τόσο σαφή και σθεναρή βούληση του πολίτη, θα πάμε ένα βήμα παραπέρα…», Ισπανικό Κογκρέσο, 2013 (Μαρτυρία 2). «…ήταν μια περίοδος το ’13, στον απόηχο των κινημάτων των πλατειών του ’11, που έθεσε αυτή τη συζήτηση για αυτοοργάνωση σε τοπικό επίπεδο και συμμετοχή στις γειτονιές, δηλαδή από τις πλατείες», Θεσσαλονίκη, 2022 (Μαρτυρία 3). Αστικά κενά – Αστικά κοινά. Πώς χτίζεται η συμμετοχική δημοκρατία;
Συντελεστές: Σύλληψη-σκηνοθεσία: Horizon-lines. Ερμηνεύουν: Βασιλική Νομίδου, Άντζελα Δεληχάτσιου. Εικαστική επιμέλεια: Μάγδα Κρυσταλλινού. Παραγωγή: OpenNature ΑΜΚΕ.

Ώρα: 18.10
Διάρκεια: 50 λεπτά
Τόπος: https://goo.gl/maps/zXLoPdjU8cfTo6216

Τώρα που ο καιρός ανοίγει και ο ήλιος μας χαρίζει κάποιες βόλτες στα κλεφτά, τι καλύτερο από ένα πάρτυ στην ύπαιθρο; Ξέρω τι σκέφτεσαι: «Τι να φορέσω, θα λερωθώ;» ή «Α! έχω μεγαλώσει πιαγι’ αυτά, πού να τρέχω;». Σε αυτό πάρτυ χωράνε όλοι και όλες. Δώσε μια ευκαιρία σε εμάς και στον εαυτό σου να ανακαλύψεις τον Λυκαβηττό αλλιώς! Γιατί τι άλλο είναι ένα πάρτυ από τον χώρο και τον κόσμο που το περιβάλλει; Μη βιάζεσαι όμως, γιατί οι οικοδεσπότες μας είναι… από άλλο πλανήτη. Πάρε μια βαθιά ανάσα και ετοιμάσου για μια γιορτή που θα σου ταράξει τα νερά.
Συντελεστές: Από την ομάδα Katarakta. Συγγραφέας: Εύη Αγγελακοπούλου. Σκηνοθεσία: Γεωργία Βαρβέρη. Σκηνογραφία : Στέλλα Κελεπούρη. Ενδυματολογία: ΣτέβηΠαχή. Πρωτότυπη μουσική: ThinkPositive. Ερμηνεύουν: Αργυρώ Θεοδωράκη, Πάνος Αργυρόπουλος, Θωμάς Σιέκας.

Ώρα: 19.15
Διάρκεια: 55 λεπτά
Τόπος: Πράσινη Τέντα (η διαδρομή καταλήγει στο πάρκινγκ)

Το «Takeashit ή οι δρόμοι θα ’ναι πάντοτε δικοί μας» είναι μια καλλιτεχνική περφόρμανς επικεντρωμένη στον αγαπημένο λόφο της Αθήνας. Η διάλεξη περιλαμβάνει μια περιπατητική διαδρομή στον Λυκαβηττό, με λογοτεχνικές επιρροές από το Μαρκοβάλντο του Ι. Καλβίνο, μια καλλιτεχνική διάλεξη γύρω από την ιστορική εξέλιξη της έννοιας του δημόσιου χώρου στην Αθήνα, καθώς και διαδράσεις μεταξύ κοινού και περφόρμερς με αφετηρία την παραδοχή ότι οι δημόσιοι χώροι συνδέονται με την πραγμάτωση βασικών ελευθεριών (κίνησης και αυτοκαθορισμού, έκφρασης, συνέρχεσθαι). Στο επίκεντρο της περφόρμανς τίθενται ζητήματα οικειοποίησης του αστικού τοπίου, ενώ μέσα από αλληγορίες και συμβολισμούς μοιράζονται μνήμες και προσωπικές ιστορίες των ανθρώπων της πόλης μας, καθώς και ζητήματα σχετικά με τον ρόλο των σωμάτων στη διαμόρφωση της κοινωνικής εμπειρίας.
Συντελεστές: Cantina of Contemporary Αrt: Σοφία Κυριακίδου, Περσεφόνη Λαλιώτη, ΒάλιαΛουφαρδάκη, Θεοδώρα Μόσχου, Δήμητρα Νικολοπούλου, Βασιλική Πουγκακιώτη.

Ώρα: 20.15
Διάρκεια: 50 λεπτά
Τόπος: Πάρκινγκ Λυκαβηττού

Διαλυμένα αυτοκίνητα, εγκλωβισμένοι πολίτες, πολύωρη ταλαιπωρία με φόντο ένα θολό τοπίο. Μια γυναίκα άφησε μόλις την τελευταία της πνοή. Ντόμινο εκτροχιασμών σημειώθηκε στο πάρκινγκ του Λυκαβηττού. Οι διαδοχικές συγκρούσεις προκάλεσαν ένα σκηνικό χάους, με τα εμπλεκόμενα οχήματα να συνθέτουν μια ουρά χιλιομέτρων. Ανεξιχνίαστες παραμένουν ακόμη οι αιτίες, με τους «ενοίκους» των ΙΧ αυτοκινήτων να προσπαθούν να αποδείξουν, να καταλάβουν, να δικαιωθούν. Εν αναμονή της Express Service και της τροχαίας, ο θάνατος, η μοναξιά και η τρέλα οδηγούν τους «γείτονες» σε σφοδρές παρεξηγήσεις, ανεξήγητες δηλώσεις και κατηγορίες, μπροστά στα βλέμματα των υπολοίπων «γειτόνων – ανυποψίαστων περαστικών».
Συντελεστές: Σκηνοθεσία – Δραματουργία: Οδυσσέας Ζήκας. Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Κάπτεν Σταύρος. Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Λώλης. Βοηθός σκηνοθέτη: Αρετή Πολυμενίδη. Επί σκηνής: Μαργαρίτα Αλεξιάδη, Αναστάσης Γεωργούλας, Μέγκυ Σούλι, Γιάννης Τσουμαράκης, Δημήτρης Λώλης, Οδυσσέας Ζήκας, Αρετή Πολυμενίδη.

Ώρα: 15.15 στη στάση / 15.30στο «τραπέζι»
Διάρκεια: 45 λεπτά
Τόπος: 9η στάση Λυκαβηττού επί της Σαραντάπηχουαπ’ όπου, στη συνέχεια, το κοινό θα οδηγηθεί στο «τραπέζι».

Μια θεατρική αναπαράσταση μιας τελετής μνήμης και λήθης. Πού να τοποθετήσουμε μέσα μας, κάτι, κάποια, κάποιον που χάνεται; Σας προσκαλούμε να μοιραστούμε κάποια από τα περασμένα. Για να τα θυμηθούμε ή για να τα αφήσουμε να περάσουν ή και για τα δύο. Ο «Μετρονόμος» μετράει τον χρόνο κι εμείς διαβάζουμε τις μνήμες, στιγμές, ανθρώπους, σκυλιά, ουρακοτάγκους, γεγονότα, συλλογικά μα και προσωπικά. Από κείμενα άλλων, δικά μας και δικά σας, αν το επιθυμείτε. Εσείς τι θέλετε να κρατήσετε στη μνήμη και τι να αφήσετε να περάσει;
Συντελεστές: Σύλληψη, σκηνοθεσία: Ειρήνη Ρουμελιωτάκη. Ηθοποιοί: Λία Αγλαΐα Καράμπελα, Ειρήνη Ρουμελιωτάκη, Λήδα Τουλουμάκου

Ώρα:16.30
Διάρκεια: 60 λεπτά
Τόπος: Πάρκινγκ (η διαδρομή καταλήγει στην εκκλησία του Αγίου Γεώργιου)

Το καρότο που με τραβάει στο δρόμο μου, κάπου θα τελειώσει… Όμως οι τσίχλες που κολλάνε στο πάτωμα θα παραμείνουν. Μια χορευτική,θεατρική και μουσική διαδρομή, που μας υπενθυμίζει ότι, από τη στιγμή που σηκωθήκαμε για να περπατήσουμε, είμαστε άνθρωποι. Ένα ταξίδι μαζί με το κοινό και όποιον βρίσκεται εδώ, μεταξύ έργου και αυτοσχεδιασμού, σαν μια αλληγορία της αληθινής ζωής.
Συντελεστές: Χορογραφική ιδέα και ρυθμιστής εργαλείων: JustineGoussot. Εκτελεστές: Ίρις Φουστέρη, Ινώ Ρήγα, Ειρήνη Σγουρίδου, Γιώργος Γουδουσάκης, Παναγιώτης Αθανασόπουλος, JustineGoussot.

Ώρα: 17.30
Διάρκεια: 45 λεπτά
Τόπος: Προαύλιο Αγίου Γεωργίου

Η περφόρμανς«WeneedtotalkaboutFather» είναι μια «συνάντηση» με τον πατέρα, είτε εν ζωή είτε απόντα. Αναζητούμε ερμηνείες -μέσα από την προφορική ιστορία και τον χορό- για το τι συνθέτει το σώμα του σύγχρονου πατέρα. Μια επιτόπια χορογραφία για καθένα από το κοινό που θέλει να συμμετέχει στη συζήτηση. Πώς μπορώ να «συναντήσω» τον πατέρα μέσα από μια περφόρμανς που γίνεται με βάση τη δική μου ανάμνηση-ανάγνωση; Έλα να μιλήσεις για τον μπαμπά σου, να (τον) θυμηθείς, να (τον) αναρωτηθείς.
Συντελεστές: Άγγελος Παπαδόπουλος, Δάφνη Πανταζοπούλου.

Ώρα: 18.30
Διάρκεια: 25 λεπτά
Τόπος: Πάνω από το Φαράγγι με τις Χαρουπιές

Μια «σύγχρονη κοκκινοσκουφίτσα» περιδιαβαίνει το μουντό αστικό τοπίο ψάχνοντας τον προορισμό της. Ένα ανήλικο προσφυγόπουλο περιπλανιέται μόνο του στο αφιλόξενο αστικό «δάσος», αναζητώντας μια αχτίδα ελπιδοφόρου μέλλοντος, κόντρα στο ζοφερό παρόν του. Η περφόρμανς «abandoned, μια φορά κι έναν καιρό», μέρος της τριλογίας «RED Routesproject», είναι εμπνευσμένη από το κλασικό παραμύθι. Δανειζόμενη ένα σώμα, μέσα από ηχητικά τοπία, αλληγορίες και συμβολισμούς, αφηγείται το ταξίδι του κάθε πρόσφυγα, και δη ενός ασυνόδευτου ανήλικου, προς τη γερασμένη αλλά πολλά υποσχόμενη γιαγιά Ευρώπη, αντιμέτωπο με τον κακό λύκο που ξεγελάει και αποπροσανατολίζει, κι αναζητώντας έναν καλό κυνηγό που να επέμβει, έστω την ύστατη στιγμή. Ένα ταξίδι προς την πρόωρη ενηλικίωση, ένα παραμύθι για τη χαμένη αθωότητα.
Συντελεστές: Σύλληψη, συγγραφή και σύνθεση κειμένων, περφόρμερ: Νατάσα Νταϊλιάνη. Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Δρακοπούλου. Μουσική, ηχητική δημιουργία: VagoTedosio. Ενδυματολόγος: Μαργαρίτα Δοσούλα. Εκτέλεση παραγωγής: gARTen ΑΜΚΕ

Ώρα: 19.00
Διάρκεια: 30 λεπτά
Τόπος: Σιδερένια σκάλα

Μια site-specificperformance στη σιδερένια σκάλα που οδηγεί στη σειρήνα του πολέμου στο Λυκαβηττό. Μια απόπειρα συνομιλίας του φυσικού τοπίου με το σώμα της περφόρμερ και το ομώνυμο διήγημα της Λιλής Ζωγράφου. Ένα έργο για τον έρωτα, τον πόλεμο, τη φθορά· για το ιδανικό, το ανυπέρβλητο, το ανέφικτο· για την ουτοπία που δεν μπορεί να αντέξει την πραγματικότητα που δεν μπορεί παρά να παραμείνει ουτοπία.
Συντελεστές: Σύλληψη-Εκτέλεση: Ράνια Καπετανάκη. Καλλιτεχνική συνεργάτης: Μαριλένα Ρασιδάκη. Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Γεβετζή. Σχεδιασμός – υλοποίηση κοστουμιού: Δάφνη Αηδόνη. Μουσική σύνθεση-κοντραμπάσο: Λουκάς Γιαννακίτσας. Ηχοληψία-ηχητικός σχεδιασμός: Γιάννης Σκανδάμης.

Ώρα: 19.40
Διάρκεια: 60 λεπτά
Τόπος: https://goo.gl/maps/VmCxu9rT1WdANuef7

Πώς ανοίγει ένα θέατρο; Ποιος το έκλεισε; Γίνεται να είναι κλειστό ένα ανοιχτό θέατρο; Ποιος και πότε μπορεί να το ανοίξει; Και γιατί; Ξεκινώντας από την σκουριασμένη πύλη του κλειστού Ανοιχτού Θεάτρου του Λυκαβηττού, η παράσταση κυκλώνει τον χώρο του, κυριολεκτικά και μεταφορικά, και συζητά την ιστορία του, την αναγκαιότητα που το γέννησε, τις κατασκευαστικές και τεχνικές του προδιαγραφές, τις πολιτικές και τις αμέλειες που οδήγησαν στο κλείσιμό του και πιθανώς στο εκ νέου άνοιγμά του.

Συντελεστές: Σκηνοθεσία-δραματουργία: Δημήτρης Μπαμπίλης. Επιστημονικός συνεργάτης: Βασίλης Λεμονής. Επεξεργασία και σχεδιασμός ψηφιακού υλικού: ΧριστόφιληΚοντολέφα. Συμμετέχουν: Μαρία Ντίνου, Θανάσης Κριτσάκης, Δημήτρης Καινός κ.ά. Παραγωγή: ΕΦΑΜΙΜΟΝ ΑΜΚΕ.