Κατ’ οίκον περιορισμός
Η ταινία Κατ’ Οίκον Περιορισμός αποτελεί την έκτη μεγάλου μήκους του Ρώσου σκηνοθέτη Αλεξέι Γκέρμαν Τζούνιορ.
Ένας καθηγητής πανεπιστημίου κριτικάρει τη δημοτική αρχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όμως, αντί να προκαλέσει έρευνα ενάντια στον διεφθαρμένο Δήμαρχο, βρίσκεται να κατηγορείται ο ίδιος για διασπάθιση δημόσιου χρήματος και σε κατ’ οίκον περιορισμό. Παρά την ενοχλητική αστυνομική επιτήρηση και τους εκβιασμούς, την προδοσία γνωστών του και το αυξανόμενο ενδιαφέρον των ΜΜΕ, εκείνος παραμένει σταθερός στις απόψεις του και αρνείται να ζητήσει συγνώμη. Καθώς η ημερομηνία της δίκης του πλησιάζει, έχει άραγε πιθανότητες να κερδίσει σε αυτή τη μάχη μεταξύ Δαυίδ και Γολιάθ;
Ο Γκέρμαν χτίζει μεθοδικά μια καφκική, μαύρη σάτιρα γύρω από τις επιλογές των σκεπτόμενων ανθρώπων που βρίσκονται παγιδευμένοι στα δίχτυα ενός παντοδύναμου ανελεύθερου καθεστώτος, απηχώντας σε ένα μεγάλο βαθμό τη δική του θέση καθώς και την τραγική μοίρα του σπουδαίου πατέρα του Αλεξέι Γκέρμαν το έργο του οποίου λογοκρίθηκε βάναυσα από το Σοβιετικό καθεστώς, μια ιστορία που φαίνεται να επαναλαμβάνεται πανομοιότυπα και με τον πιο απάνθρωπο τρόπο στο σημερινό απολυταρχικό καθεστώς.
Η πολιτική και ιστορική διαδρομή της Ρωσίας είναι πανταχού παρούσα στους εκπληκτικούς πνευματώδεις διαλόγους ενώ, παράλληλα ο Γκέρμαν διανθίζει καταλυτικά την ταινία με διάσπαρτες, καθοριστικές, εκλεκτικές παραπομπές όπως ένα απόσπασμα από τις αριστουργηματικές «Μύγες» του Ζαν-Πολ Σαρτρ (ένα έργο που κεντρικό θέμα του είναι η ελευθερία της ανθρώπινης βούλησης), την αναφορά στην σπουδαία ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα και ακόμη περισσότερο τον καθοριστικό φόρο τιμής στο έργο του, σύγχρονού της, λιγότερου γνωστού, Ρώσου ποιητή Όσιπ Μαντελστάμ, ο οποίος αντιστάθηκε στις επιλογές του Στάλιν και κατέληξε να πεθάνει λησμονημένος σε στρατόπεδο εργασίας κοντά στο Βλαδιβοστόκ.