Star εμφανίσεις; Highlights; Top events; Όπως και να τα ονομάσεις είναι οι προτεραιότητες του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου τόσο γιατί υπηρετούν τον φεστιβαλικό χαρακτήρα της διοργάνωσης, όσο και γιατί τα περισσότερα από αυτά θα φλερτάρουν με το sold out.
Αλιεύοντας από το θέατρο, το χορό, την περφόρμανς, την τυπική αλλά και πολυμεσική συναυλία, ανάμεσα σε ξένους (στην πλειονότητα) αλλά και ΄Ελληνες καλλιτέχνες, συγκεντρώνουμε 16 παραγωγές του φεστιβαλικού καλοκαιριού που θα κάνουν την προπώληση να δουλέψει με γρήγορους ρυθμούς.
«Ταρτούφος ή Ο Υποκριτής» από την Comedie FrancaiseH τελευταία επίσκεψη του ιστορικότερου γαλλικού θεάτρου υπό την σκηνοθετική μπαγκέτα του Ιβο Βαν Χόβε σε μια απόδοση στην «Ηλέκτρα/Ορέστης» είχε ενθουσιάσει το κοινό της Επιδαύρου. Τρία χρόνια μετά, το ίδιο σχήμα επιστρέφει στην Ελλάδα, αυτή τη φορά με αφορμή την επέτειο 400 χρόνων από τη γέννηση του Μολιέρου. Βασισμένος στο ανέκδοτο κείμενο της απαγορευμένης, πρώτης εκδοχής του Ταρτούφου και αμέσως μετά το ανέβασμά της στο Παρίσι, ο Βέλγος σκηνοθέτης φέρνει την κωμωδία στο σήμερα, φωτίζοντάς την καυστικά ως κοινωνικό δράμα, σαν μια ολομέτωπη επίθεση στους παντός είδους υποκριτές. Extra credit της παράστασης, ο διπλά βραβευμένος με Όσκαρ για τη μουσική του Αλεξάντερ Ντεσπλά που συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της.
Πειραιώς 260, 16, 17 και 18 Ιουνίου
Ένα χρόνο μετά, την κωμικά παράδοξη παράσταση «Ένα, δυο, τρία» ο διακεκριμένος Ελβετός χορογράφος επιστρέφει στην Πειραιώς, με την ίδια έφεση στο αστείο. Σε ένα σκηνικό που παραπέμπει σε εγκαταλελειμμένο σκουπιδότοπο, τρεις κωμικοτραγικοί χαρακτήρες, απόκληροι της κοινωνίας, προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους. Μια παράξενη φιγούρα αιωρείται, ωστόσο, πάνω από αυτή την ευάλωτη κοινότητα χαρακτήρων: Πρόκειται για τη μορφή του Θανάτου, τον οποίον υποδύεται ο ίδιος ο Ζίμμερμαν.
Πειραιώς 260, 21 και 22 Ιουνίου
Έξι χρόνια μετά την τελευταία της εμφάνιση στην Αθήνα στην best of εμφάνιση στο Πειραιώς Academy και σχεδόν δέκα χρόνια μετά την πρώτη της εμφάνιση στο Ηρώδειο, η ιέρεια της Νεοϋρκέζικης Πανκ ξαναφτάνει στην πόλη.
Η Πάττι Σμιθ με το σπουδαίο ακτιβιστικό έργο και την βαθιά σχέση με την κοινωνία και την πολιτική σκέψη, είναι η μόνη που μπορεί να μας πείσει σ’ έναν άδικο κόσμο πως «οι άνθρωποι έχουν τη δύναμη».
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 25 Ιουνίου
Συχνός επισκέπτης στην χώρα μας μεν, αλλά κι ένας από τους πλέον διακεκριμένους συνθέτες της ευρωπαϊκής νεοκλασικής παραγωγής, ο Μαξ Ρίχτερ στρέφει πάντα τα φώτα πάνω του, όταν βρίσκεται στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά, θα παρουσιάσει δύο δισκογραφικές δουλειές του, το «Infra » (2010) και το «The Blue Notebooks» (2004), έργα που έχουν χαρακτηριστεί ως «instant classic» έργα των τελευταίων είκοσι ετών. Ειδικά, το δεύτερο παίρνει μια άλλη βαρύτητα καθώς ο Ρίχτερ το έχει περιγράψει ως στοχασμό πάνω στη βία του πολέμου ‒ γράφτηκε το 2003 με αφορμή την εισβολή στο Ιράκ.
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 29 Ιουνίου
Η Βραζιλιάνα σκηνοθέτιδα και αγαπημένη της γαλλικής σκηνής την τελευταία δεκαετία – άρτι βραβευμένη και με τον Χρυσό Λέοντα του Θεάτρου της Βενετίας – επιστρέφει στην Αθήνα. Τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο της στη Στέγη, η Ζαταϊ καταπιάνεται με το θέμα του ρατσισμού, αντλώντας έμπνευση από το Dogville του Λαρς φον Τρίερ. Ηρωίδα της, η νεαρή Γκράσα εγκαταλείπει, μια Βραζιλιάνα βρίσκει καταφύγιο σε μια κοινότητα καλλιτεχνών του θεάτρου, που ερευνούν στο πόσο ανεκτική είναι η κοινωνία μας απέναντι στον Άλλο.
Πειραιώς 260, 27 – 28 Ιουλίου
Η σύνδεση της με το ελληνικό κοινό είναι παλιά και ρομαντική ιστορία. Κι έτσι η διάσημη τραγουδίστρια και πιανίστρια της jazz από τον Καναδά φροντίζει να συσφίγγει τις σχέσεις της μαζί του. Με τον θεατρικό χαρακτήρα των ερμηνειών της, παρακινημένη και από το σύζυγο της, ‘Ελβις Κοστέλο, η 57χρονη Νταϊάνα Κραλ παραμένει πάντα μια γοητευτική ερμηνεύτρια της τζαζ, δικαιολογώντας τις πρώτες θέσεις σε εκατομμύρια πωλήσεις που έχουν εξασφαλίσει οι δίσκοι της.
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 30 Ιουνίου
Μετά το ενθουσιώδες ντεμπούτο της στο Φεστιβάλ Αθηνών προ τετραετίας και τη βράβευση της από την Μπιενάλε Βενετίας, η διοργάνωση ανοίγει ξανά τις πόρτες στον διονυσιασμό των παραστάσεων της. Η Πορτογαλίδα χορογράφος Μαρλέν Φρέιτας παρουσιάζει το νέο της έργο όπου κυριαρχούν το δαιμονικό στοιχείο, η μεταμόρφωση, ο σουρεαλισμός, αλλά και το άφθονο χιούμορ. Η ομάδα των περφόρμερς της σε ρόλο χορωδίας εξερευνά το Κακό ως συνθήκη έκστασης.
Πειραιώς 260, 30 Ιουνίου και 1 Ιουλίου
Ένα από πιο πειραματικά σχήματα που έχουν βρεθεί στο επιδαύριο κοίλον ανοίγει το φετινό αργολικό φεστιβάλ και μαζί εγκαινιάζει ένα πείραμα: Πόση Πειραιώς αντέχει η Επίδαυρος; Ο ιδρυτής του διάσημου Theater Hollandia (1985) και από τους πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής θεατρικής πρωτοπορίας, ο Ολλανδός Γιόχαν Σίμονς έρχεται να δώσει την απάντηση. Είκοσι χρόνια μετά το ντεμπούτο του στο ελληνικό φεστιβάλ – πάλι με αρχαίο δράμα – κάνει μια ανάγνωση στην «’Αλκηστη»: Μια γυναίκα θυσιάζει τη ζωή της για να σώσει τη ζωή του ετοιμοθάνατου άντρα της. Γνωστός για την μουσική προσέγγισή του στα κείμενα και την μινιμαλιστική αισθητική του, ο Σίμονς προσεγγίζει την τραγωδία του Ευριπίδη με όχημα τη μουσική της ομώνυμης όπερας του Γκλουκ τοποθετώντας τέσσερις τραγουδιστές και ένα εκκλησιαστικό όργανο στη θέση του Χορού.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 1-2 Ιουλίου
Είναι από τους σπουδαιότερους διεθνείς Έλληνες και οι συναυλίες του πάντα σηματοδοτούν ένα καλλιτεχνικό γεγονός. Η τελευταία του συνεργασία με το Φεστιβάλ τον είχε τοποθετήσει στο κέντρο της ορχήστρας της Επιδαύρου, το καλοκαίρι του 2020, σε μια μυσταγωγική βραδιά. Και τώρα, ο Λεωνίδας Καβάκος εμφανίζεται στο Ηρώδειο για παρουσιάσει κονσέρτα για βιολί του Μπαχ με την συνοδεία ενός εξαμελούς μουσικού σχήματος.
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 6 Ιουλίου
Είναι αλήθεια πως ο ποιητικός ρεαλισμός της «Σαϊγκόν», της πρώτης παράστασης που ανέβασε στην Πειραιώς το 2019 μας είχε συνεπάρει. Τώρα, η Γαλλοβιετναμέζα σκηνοθέτις επιστρέφει με ένα παραμύθι επιστημονικής φαντασίας καθοδηγώντας σε αυτό ένα πληθωρικό σύνολο επαγγελματιών και ερασιτεχνών ηθοποιών , που αναδεικνύει τον πιο πολύτιμο πόρο για το μέλλον του πλανήτη μας : την έννοια της Αδελφοσύνης. Σ’ ένα όχι και πολύ μακρινό μέλλον, οι εναπομείναντες κάτοικοι της γης καταφεύγουν σε “κέντρα φροντίδας” απ ‘όπου μπορούν να στείλουν σύντομα μηνύματα στους αγνοούμενους οικείους τους. Μια κοινότητα συναισθηματικά “ακρωτηριασμένων” ανθρώπων συσπειρώνεται γύρω από τα κέντρα φροντίδας, που μετατρέπονται έτσι σε πολύ σημαντικούς χώρους που προσφέρονται για περισυλλογή και επούλωση.
Πειραιώς 260, 6-7 Ιουλίου
Η μυθολογία της ενισχύθηκε ως σύντροφος του Λου Ριντ αλλά η Λόρι ΄Αντερσον ήταν διαχρονικά ένα αυτόφωτο αστέρι της νεοϋρκέζικης avante garde: Περφόρμερ, ποιήτρια, τραγουδίστρια, μουσικός – με κάθε τρόπο ανατρεπτική – παραμένει ταυτισμένη με την εισαγωγή των πολυμέσων στη σκηνή. Αντλώντας από μια πλούσια σκηνή με επιδραστικούς καλλιτέχνες – Γουόρχολ, Γκλας, Μπάροουζ – αναζητά την ελευθερία στην τέχνη, χωρίς να αψηφά τον κοινωνικό και ονειρικό της ρόλο. Στα 74 της χρόνια αποδεικνύει πως η multimedia κουλτούρα της χρωστάει πολλά.
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 10 Ιουλίου
Οι ριζοσπαστικές, υπνωτικές εικόνες του Φίλιπ Κεν, που αντλούν από την καθημερινή ζωή και μας εκτοξεύουν στην φαντασία μας συστήθηκαν κατ΄ επανάληψη στη σκηνή της Στέγης. Ο τρομερός Γάλλος με την έντονη εικαστική ματιά και τις ξεκάθαρες οικολογικές ανησυχίες στέφει ήρωες του πέντε σκιάχτρα: ΄Εχοντας μείνει χωρίς δουλειά λόγω της κλιματικής αλλαγής αποφασίζουν να συγκροτήσουν μια νέα κοινότητα. Καταγράφουν μεθοδικά τους ήχους της ετοιμοθάνατης φύσης για τις επόμενες γενιές, ετοιμάζουν πανό και σλόγκαν για διαδηλώσεις, παίζουν ποπ μουσική στον πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό τους, συζητάνε για την εξαφάνιση των εντόμων και τα φυτοφάρμακα, σκιαγραφώντας το δυστοπικό μας μέλλον.
Πειραιώς 260, 10-11 Ιουλίου
Δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από την βραδιά στην Πλατεία Νερού και το γερμανικό supergroup της ηλεκτρονικής σκηνής επιστρέφει. Πέντε χρόνια μετά την εμφάνιση τους στο Release Athens, οι Moderat κάνουν το ντεμπούτο τους στο Ηρώδειο. Το μνημείο αναμένεται να δώσει άλλη διάσταση στο εντυπωσιακό οπτικοακουστικό τους show που, φέτος, τροφοδοτείται από το νέο τους άλμπουμ «More D4ta».
Ωδείο Ηρώδου Αττικού, 16 Ιουλίου
Η Λία Ροντρίγκες, γνήσιο τέκνο της Μαγκύ Μαρέν – καθώς ξεκίνησε από την ομάδα της – ζει εδώ και χρόνια στη Βραζιλία. Εκεί έχει ιδρύσει μια σχολή χορού για νέους χορευτές μέσα στη μεγαλύτερη φαβέλα του Ρίο ντε Τζανέιρο. Τα έργα της κινούνται στα όρια μεταξύ περφόρμανς, πλαστικών τεχνών και χορού σε μια σκηνική γλώσσα που ρέπει προς το μανιφέστο. Κάπως έτσι την γνωρίσαμε με το «Pindorama» (Στέγη, 2014)· με τον ίδιο τρόπο επιστρέφει σε μια χορογραφία ακριβείας, όπου ο σύγχρονος χορός συναντά τη βραζιλιάνικη παράδοση και αναδεικνύουν το σώμα σε κατάσταση μανίας.
Πειραιώς 260, 20 – 21 Ιουλίου
Η δεύτερη απόπειρα στο ίδιο επιδαύριο καλοκαίρι για μια αποτύπωση ξένων ερευνητικών θιάσων πάνω στο αρχαίο δράμα, έρχεται από τη Γερμανία. Ο ανερχόμενος Ούλριχ Ράσε, διακεκριμένος για την ασυνήθιστη σκηνική του γλώσσα, καταπιάνεται με το πρώτο και φτωχό ενδιαφέροντος, κεφάλαιο της αισχύλειας τριλογίας, τον Αγαμέμνονα. Οι ηθοποιοί του εξωθούνται σε μια υπαρξιακή όσο και «μανική» ερμηνεία, με εργαλεία το κείμενο, την κίνηση και τον ρυθμό που εκτελείται πάνω σε μηχανοκίνητες περιστρεφόμενες σκηνές με ζωντανή μουσική υπόκρουση.
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, 22 – 23 Ιουλίου
Η αποθέωση άργησε ένα χρόνο. Ο ταχύτατα ανερχόμενος παγκοσμίως Ευριπίδης Λασκαρίδης παρουσιάζει σε παγκόσμια πρώτη το νέο του έργο, όπου ανασύρει μνήμες, εικόνες και συναισθήματα από την κουλτούρα των θερινών θεατρικών περιοδειών και τις αλλοπρόσαλλες ιστορίες που αφηγούνται οι ηθοποιοί για την αρχαιότητα. Και τις παρουσιάζει με τον μαγικό του τρόπο σε μια σκηνική χειρονομία μεταξύ χορού, θεάτρου και εικαστικών τεχνών, ετοιμάζει ένα έργο για τη Μικρή Επίδαυρο, με το οποίο εξερευνά πτυχές της περιπέτειας και της τέχνης του θεάτρου και από εκεί της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας.
Μικρό Θέατρο Επιδαύρου, 29-30 Ιουλίου