Elvis
Βιογραφία για τον βασιλιά Elvis μέσα από τον οπερετικό και παραμορφωτικό φακό του ασυγκράτητου Μπαζ Λούρμαν.
Υπόθεση
Η ανακάλυψη του Πρίσλεϊ από τον «Συνταγματάρχη Πάρκερ» έναν αετονύχη και καταφερτζή άνθρωπο του θεάματος και η επεισοδιακή κοινή πορεία τους που κράτησε σχεδόν 20 χρόνια.
«Το μεγαλύτερο θέαμα στη Γη»
Την πρώτη φορά που ο Πάρκερ είδε από κοντά τον Πρίσλεϊ έμεινε άφωνος. Ήταν «το μεγαλύτερο θέαμα» που είχε δει μέχρι τότε στην πλούσια και περιπετειώδη ζωή του. Και αποφάσισε να τα παρατήσει όλα για να αφοσιωθεί στην περίπτωση του νεαρού τραγουδιστή που μοίραζε αμέτρητα εγκεφαλικά, οργασμούς κλπ σε όσους τον έβλεπαν από κοντά. Ειδικά το ερωτικό λίκνισμα του ήταν αρκετό για να ισοπεδώσει τις στιβαρές λίθους ηθικής της πουριτανικής αμερικανικής κοινωνίας και η ανοιχτή λατρεία του για την μαύρη μουσική και τον Μπι Μπι Κινγκ ικανή να προκαλέσει γενική επιστράτευση στην Κου Κλουξ Κλαν!
Ο Λούρμαν είναι ολοφάνερο ότι λατρεύει τον μουσικό μύθο Έλβις, τον πρώτο rock ‘n roll star αλλά δεν έχει και σε τόση εκτίμηση τον θνητό Πρίσλεϊ που γίνεται πειθήνιο όργανο του παμπόνηρου ατζέντη του και της θρησκόληπτης μητέρας του. Στις μουσικές σκηνές, το θέαμα είναι όπως σε κάθε δημιουργία του Λούρμαν εκθαμβωτικό, απαράμιλλο, ακραίο: ειδικά στη σκηνή που ο νεαρός Έλβις λαμβάνει το θείο χάρισμα της περίφημης σέξι κίνησης του στη διάρκεια μιας θρησκευτικής ιεροτελεστίας, η σκηνοθετική γραφή του Λούρμαν είναι καταιγιστική.
Αντίθετα στις σκηνές όπου η μουσική και ο χορός περισσεύουν, ο σκηνοθέτης των φαντεζί μιούζικαλ «Moulin Rouge», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και «Ο Υπέροχος Γκάτσμπι» μοιάζει να πλήττει αφόρητα αρκούμενος σε χλιαρά πολιτικά σχόλια ή σε μια επιφανειακή ειρωνική ματιά πάνω στην σόου μπιζ και την απατηλή λάμψη του αμερικανικού ονείρου!