Ο Ντον Ζουάν του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Διαμαντή επιστρέφει στο Θέατρο Σημείο
Ο Ντον Ζουάν του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Διαμαντή επιστρέφει με αφορμή τα 400 χρόνια από τη γέννηση του εμβληματικού Γάλλου δραματουργού και ηθοποιού.
Ο Ντον Ζουάν, το κορυφαίο έργο του Μολιέρου, επιστρέφει στη θεατρική σκηνή. Θα ανεβεί σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Διαμαντή με τρεις βιρτουόζους ηθοποιούς. Τον Όμηρο Πουλάκη, τη Μάνια Παπαδημητρίου και τη Δανάη Παπουτσή να ερμηνεύουν όλους τους ρόλους του κειμένου. Το κείμενο αποτελεί μετάφραση του Παντελή Πρεβελάκη.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Φτάνει στις ακτές της Σικελίας συνοδευόμενος από τον υπηρέτη του, Σγκαναρέλ. Πρόκειται για ένα δίδυμο παρόμοιο του Δον Κιχώτη με τον Σάντσο Πάντσα. Εκεί τους προλαβαίνει η Ντόνια Ελβίρα, η γυναίκα που ο Ντον Ζουάν ερωτεύτηκε. Την έκλεψε από το μοναστήρι που βρισκόταν και την εγκατέλειψε στη συνέχεια όταν το πάθος του είχε πια σβήσει. Η Ελβίρα τυχαίνει ψυχρής υποδοχής. Πληγωμένη και ορκίζεται εκδίκηση.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Ο ίδιος αδιαφορώντας προχωρά με ακατάβλητο θάρρος σε νέες περιπέτειες. Μπλέκει σ’ έρωτες και σε καυγάδες και ζει τη ζωή στο έπακρο αφού κηρύσσει ταυτόχρονα επικίνδυνες ιδέες. Δεν υπάρχει ούτε Θεός ούτε διάβολος αλλά υπάρχει μόνο ο κόσμος που βλέπουμε και ο ορθός λόγος. Ζούμε μια ζωή και ας τη ζήσουμε λοιπόν καλά, υπόλογοι μόνο στον εαυτό μας. Αδιαφορώντας για τη θεία ή την ανθρώπινη δικαιοσύνη.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Ο Ντον Ζουάν λοιπόν μέσα από μια σειρά επεισοδίων, τόσο κωμικών όσο και δραματικών, έρχεται αντιμέτωπος με όλες τις όψεις της ανθρώπινης ζωής. Επιμένοντας με ζήλο στις απόψεις του και προκαλώντας τον έρωτα των γυναικών, την οργή των αντρών και το διαρκή σκανδαλισμό του Σγκαναρέλ, προσωποποίησης αυτού που λέμε «μέσο άνθρωπο», ρόλου που στο πρώτο ανέβασμα του έργου ερμηνεύτηκε από τον ίδιο το Μολιέρο. Η Ελβίρα επανέρχεται αυτή τη φορά και ικετεύει τον Ντον Ζουάν να μεταμεληθεί, να σταματήσει να προκαλεί τη μοίρα του και να αλλάξει ζωή. Εκείνος όμως παραμένει αμετανόητος.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Περισσότερα για την παράσταση
Ο Ντον Ζουάν κάποτε φτάνει, σε μια από τις πιο γνωστές σκηνές ύβρεως στο παγκόσμιο ρεπερτόριο. Καλεί σε δείπνο το ταφικό άγαλμα του Ταξίαρχου, ενός έντιμου κι ευγενούς ανθρώπου που δολοφόνησε ο ίδιος. Το άγαλμα ζωντανεύει και δέχεται την πρόσκληση δηλαδή να συναντηθεί με τον Ντον Ζουάν. Όταν αυτός αρνείται για ακόμα μια φορά ν’ αποκηρύξει τη ζωή, τις απόψεις και τις πράξεις του, αυτό, ενεργώντας ως εκπρόσωπος του Θεού, τον καταδικάζει σ’ αιώνια τιμωρία.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Ο Ντον Ζουάν, ο Άμλετ και ο Φάουστ, ο Οδυσσέας, ο Οιδίπους και η Μήδεια, η συλλογή Σι Τζινγκ, οι Χίλιες και μία νύχτες, ο μύθος του Κουετζαλκοάτλ και η Μαχαμπαράτα μαζί με ορισμένες ακόμα παραδόσεις, ιστορίες και μορφές, συγκροτούν την παγκόσμια κοινή μνήμη. Σε δύσκολους καιρούς, όπως σήμερα, οι μύθοι αυτοί λειτουργούν ως Κιβωτός. Διατηρώντας και προχωρώντας το ανθρώπινο πνεύμα και επιβεβαιώνοντας πως δεν χάθηκαν τα πάντα. Έχει ακόμα την ελπίδα πως θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εκ νέου όλα όσα χάσαμε. Αυτή είναι και η αξία των μεγάλων κειμένων, η παρηγοριά τους και γι’ αυτό είναι καλό να επανερχόμαστε σ’ αυτά κάθε τόσο.
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
Credits: Σταύρος Χαμπάκης
