Όταν οι Arrested Development έφεραν τα πάνω-κάτω στο αμερικανικό hip-hop

Τριάντα χρόνια μετά το πρωτοποριακό ντεμπούτο τους, οι Arrested Development αποδεικνύουν ότι υπάρχει ακόμη χώρος για συνειδητοποιημένο hip-hop, κοινωνικά ευαισθητοποιημένες ρίμες και αυθεντικά 90s vibes.

Η χρονιά ήταν 1992 και το hip hop ήταν στα καλύτερα του. Οι NWA είχαν πάρει χωριστούς δρόμους, με τον Dr. Dre να σαρώνει με το εμβληματικό “The Chronic” και τον Ice Cube να κυκλοφορεί το κλασικό πλέον “The Predator”, όσο ο 2pac έγραφε ιστορία με “2Pacalypse Now”. Το gangsta rap κέρδιζε έδαφος, κάνοντας τις συνθήκες ιδανικές για τη διαμάχη που θα ξεσπούσε ανάμεσα σε Ανατολική και Δυτική Ακτή, που τελικά θα κορυφωνόταν μερικά χρόνια αργότερα με τις δολοφονίες των Biggie και 2pac.

Σε αυτό το συχνά “πολεμικό” κλίμα έκανε την εμφάνισή του ένα ραπ συγκρότημα διαφορετικό από τα άλλα, μία κολεκτίβα που έβλεπε στο hip-hop τη δύναμη να ενώνει -και όχι να διχάζει. Αυτοί ήταν οι Arrested Development.

Το συγκρότημα είχε ιδρυθεί το 1988 από τον rapper και παραγωγό Speech και τον DJ Headliner, ενώ πολύ σύντομα ο Speech γνώρισε στο πανεπιστήμιο του Wisconsin–Milwaukee τον 57χρονο τότε Baba Oje, τον θρυλικό μουσικό που θα γινόταν τελικά ο “πνευματικός” οδηγητής του συγκροτήματος, μέχρι και τον θάνατό του το 2018.

3 Years, 5 Months and 2 Days in the Life Of…

Έτσι, χωρίς καμία διάθεση “επίθεσης” και διαμάχης με τους εκπροσώπους του gangsta rap (οι παραπάνω καλλιτέχνες είναι και θα είναι εμβληματικοί “σταθμοί” στην ιστορία της μουσικής), οι Arrested Development αποφάσισαν να συστήσουν στο κοινό ένα hip-hop, πιο “θετικό”, πιο αφροκεντρικό και σίγουρα λιγότερο ματεριαλιστικό. Εξάλλου ο Speech έχει αναφέρει ότι δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα υποτίμησης των συναδέλφων τους. Απλά ήθελαν να δείξουν ότι υπήρχε χώρος για μία διαφορετική προσέγγιση. Και αυτό έκαναν με το ντεμπούτο τους “3 Years, 5 Months and 2 Days in the Life Of…”, το 1992.

3 χρόνια, 5 μήνες και 2 ημέρες ακριβώς τους πήρε για να υπογράψουν σε δισκογραφική και να γνωρίσουν για πρώτη φορά τεράστια επιτυχία. Αυτός ο πρώτος δίσκος, που περιλάμβανε τα εμβληματικά κομμάτια “Tennessee” και “People Everyday”, ήταν που θα τους καθιέρωνε, βάζοντας το όνομά τους μια για πάντα στο πάνθεον του hip-hop.

Έτσι, σε μια εποχή που οι περισσότεροι ράπερς μιλούσαν πιο πολύ για χρυσές αλυσίδες και ναρκωτικά, οι Arrested Development θέλησαν να κάνουν μουσική που θα έχει πραγματικά θετικό αντίκτυπο στον κόσμο. Ακόμα κι όταν ο δίσκος τους είχε πουλήσει πάνω από 6 εκατομμύρια αντίγραφα, ακόμα κι όταν κέρδιζαν το ένα βραβείο μετά το άλλο (δύο Grammy, δύο MTV Awards, ένα NAACP Image Award, ένα βραβείο στο Soul Train μεταξύ άλλων), ανέβαιναν στη σκηνή μοιάζοντας περισσότερο με κολεκτίβα, παρά με επιτυχημένο συγκρότημα.

Την ίδια χρονιά, το Rolling Stone τούς ονόμασε “Συγκρότημα της χρονιάς”, ενώ το VH1 τούς συμπεριέλαβε στη λίστα με τους κορυφαίους καλλιτέχνες hip-hop όλων των εποχών. Το Rock and Roll Hall of Fame, μάλιστα, ονόμασε το “Tennessee” ένα από τα κομμάτια που διαμόρφωσαν το Rock and Roll.

Με 30 χρόνια πείρας, έχοντας ζήσει την απόλυτη δόξα, αλλά και απογοητεύσεις, οι Arrested Development είναι πιο ώριμοι και συνειδητοποιημένοι από ποτέ. Και αυτό “βγαίνει προς τα έξω” στον νέο τους δίσκο, με τίτλο “For the FKN Love”.

Η κολεκτίβα που κάποτε είχε συνταράξει συθέμελα όλα όσα ξέραμε για το hip-hop και τον τρόπο που μπορεί να επηρεάσει (θετικά) μία κοινότητα, διαισθάνθηκε την ανάγκη για μία ακόμη φορά να κάνει τη δική της εναλλακτική πρόταση.

Τι κι αν η mainstream trap παραμένει το πιο δημοφιλές είδος μουσικής σε όλο τον κόσμο -συμπεριλαμβανομένου και της χώρας μας; Οι Arrested Development αποδεικνύουν ότι υπάρχει χώρος για πιο συνειδητοποιημένο hip-hop, κοινωνικά ευαισθητοποιημένες ρίμες και αυθεντικά 90s vibes, που τόσο μας έχουν λείψει -και φέτος κάνουν σταθερά την εμφάνισή τους, τόσο στη μόδα όσο και στη μουσική.

Εμείς ετοιμαζόμαστε να τους υποδεχτούμε τη Παρασκευή 15 Ιουλίου στο Ξέφωτο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, για μία ιστορική συναυλία -όπως αρμόζει σε ένα συγκρότημα με τόσο πλούσια κληρονομιά.