Εικαστικός περίπλους στα ελληνικά νησιά

Παρά θιν’ αλός μετακομίζει σταδιακά η εκθεσιακή δραστηριότητα, καθώς το θέρος κορυφώνεται και οι αδειούχοι του Ιουλίου, όσοι τουλάχιστον μπορούν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες τιμές ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, διαμονής και διατροφής, αρχίζουν να προσανατολίζονται προς νησιωτικούς προορισμούς.

Για όσους θέλουν κάτι περισσότερο από τα γνωστά τρία «S» (Sea, Sand, Sex) από τις διακοπές τους, προτείνουμε έναν νοητό περίπλου στα νησιά που φιλοξενούν εικαστικές εκθέσεις. Αν το δικό σας πλοίο πιάνει κάπου εκεί, μην τις χάσετε…

Camille Blatrix, In the attic. Credits: Paris Tavitian

Λίγο πριν το λιμάνι και την πολυπόθητη επιβίβαση στο πλοίο για κάποιο κοντινό ή μακρινό νησί, στην οδό Πολυδεύκους 37α βρίσκεται ο χώρος τέχνης The Intermission (Πολυδεύκους 37A, Πειραιάς), όπου ο γάλλος καλλιτέχνης Camille Blatrix παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα δουλειά του. Στην ατομική έκθεση με τίτλο «In the attic», που διοργανώνεται σε συνεργασία με τη γαλλική γκαλερί Balice Hertling, ο καλλιτέχνης εμπνεύστηκε από την αρχιτεκτονική του χώρου και δημιούργησε τη δική του ονειρική σοφίτα, γεμάτη ιδέες, έργα, μνήμες, συναισθήματα… όλα όσα μπορεί κάποιος να κρατάει φυλαγμένα. [Έως 6 Αυγούστου]

Πορτραίτο, Πάνος Χαραλάμπους. Credits: Θάνος Δεσποτόπουλος

Έργα καλλιτεχνών από τρεις ηπείρους, Ευρώπη, Αφρική και Αμερική, φιλοξενεί φέτος η γκαλερί Citronne, στην παραλία του Πόρου. Η έκθεση, με τίτλο «Εγγύτητες και αποστάσεις», επιδιώκει να προβάλει μια πολλαπλή ανάγνωση του κόσμου, στους αντίποδες μιας ισοπεδωτικής παγκοσμιοποιητικής οπτικής. Τα έργα κινούνται σε μια ευρύτατη κλίμακα, που χαρακτηρίζεται από μια «τοπική» οπτική, σε μια προσπάθεια διατήρησης παραδόσεων, ταυτοτήτων, αξιών. Οι επιλεκτικές παραστάσεις των καλλιτεχνών, είτε αφορούν ένα επαναλαμβανόμενο προσωποπαγές θέμα είτε την αφαιρετική προσέγγιση της Ιστορίας και την ερμηνεία της, εμφανίζουν τις μνήμες του «τόπου», νοούμενου είτε ως καταγωγή και μακρινή αναφορά είτε ως συνεχές βίωμα. Στην έκθεση, που επιμελείται η Λελλέ Δεμερτζή, συμμετέχουν οι: Αντώνης Βολανάκης, Chiderah Bosah, Λελλέ Δεμερτζή, Courage Hunke, Cédric Kouamé, Αλέκος Κυραρίνης, Ebenezer Nana Bruce, Νικόλ Οικονομίδου, Dessislava Terzieva, Πάνος Φαμέλης, Πάνος Χαραλάμπους, Kwaku Yaro. [Έως 18 Ιουλίου]

Credits: Θάνος Δεσποτόπουλος

Λίγο παραπέρα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου, φιλοξενείται η έκθεση του Πάνου Χαραλάμπους «Επιγραφόμενα», στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη Διεθνή Ημέρα Μουσείων, σε συνεργασία με την Citronne Gallery. Πρόκειται για μια σπουδή στην επιγραφή, που χρησιμοποιεί φύλλα καπνού ως χαρακτικές επιφάνειες. Η εύθραυστη αυτή πρωτογενής ύλη, σε αντίθεση με το ανθεκτικό υλικό της αρχαιότητας, καθιστά την επιγραφή ρευστή, παροδική, αλλοιώσιμη, χωρίς βάθος χρόνου. Αντιστικτικά, ο καλλιτέχνης υπενθυμίζει και τη συνέχεια, την αντοχή στον χρόνο, παραπέμποντας στην παραδοσιακή καλλιέργεια και στα προϊόντα του καπνού, ένα βίωμα το οποίο σηματοδότησε πολιτισμικά τη μεσογειακή καθημερινότητα. [Έως 31 Οκτωβρίου]

Jeff Koons, Απόλλων

Ο «Απόλλων», η έκθεση του διάσημου Αμερικανού καλλιτέχνη Jeff Koons στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ στην Ύδρα, στα Παλαιά Σφαγεία, αποτελεί το γεγονός του καλοκαιριού, ανεξαρτήτως του πώς κρίνει κανείς την καλλιτεχνική της αξία. Είτε τρελαίνεστε για το έργο του Jeff Koons είτε το σιχαίνεστε, αν βρεθείτε στο νησί θα επισκεφθείτε το «άδυτο» που έστησε ο Αμερικανός εικαστικός προκειμένου να φιλοξενήσει το άγαλμα του κιθαρωδού θεού, το έργο «Apollo Kithara» (2019-2022), ένα πολύχρωμο γλυπτό με ύψος πάνω από 2,3 μέτρα. Γύρω του οι τοίχοι έχουν μεταμορφωθεί, ακολουθώντας ως πρότυπο τις τοιχογραφίες που σώθηκαν στην Πομπηία. Στην οροφή του κτιρίου υψώνεται ένας ανεμοδείκτης με μορφή ήλιου, το «Apollo Wind Spinner» (2020-2022), που υποδέχεται πλοία και επισκέπτες. [Έως 31 Οκτωβρίου]

Φώτης Κόντογλου, Ο Άγιος Βασίλειος

Στο πλαίσιο της εκατονταετηρίδας της Μικρασιατικής Καταστροφής, το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας φιλοξενεί μια αφιερωματική έκθεση με τίτλο «1922-2022, Ιστορίες μνήμης και τέχνης: αναστοχασμοί στη θρησκευτική ζωγραφική των Σ. Παπαλουκά, Φ. Κόντογλου, Σ. Βασιλείου». Μέσα από τα έργα των τριών σπουδαίων νεοελλήνων ζωγράφων, που εμφορούνται από το πνεύμα του μοντερνισμού, αναδεικνύεται ο προσωπικός και συνάμα πρωτοπόρος εικαστικός τρόπος με τον οποίο διαμορφώνουν διαφορετικές ο καθένας δυναμικές μορφοπλαστικές εκφάνσεις της εκκλησιαστικής ζωγραφικής, δείχνοντας ότι η πρόσληψη και η γόνιμη μετουσίωση των αισθητικών αξιών της βυζαντινής, μεταβυζαντινής και λαϊκής ζωγραφικής στο έργο τους υπηρετεί την ώσμωση της παράδοσης με τα νεωτερικά καλλιτεχνικά ρεύματα. [Έως 27 Ιουλίου]

Λητώ Κάττου, Les Sirènes étaient des femmes oiseaux!

Δύο καλλιτέχνιδες, η γαλλίδα video artist Anne-Charlotte Finel και η κύπρια γλύπτρια Λητώ Κάττου είναι οι φετινές φιλοξενούμενες του συλλόγου Hydra for Artists of the Mediterranean, στο παράρτημα της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Ύδρα, στην Οικία Τομπάζη. Στην έκθεση με τίτλο «Les Sirènes étaient des femmes oiseaux!», τα υβριδικά πλάσματα της Λητώς Κάττου, που συνδυάζουν το ανθρώπινο, το θεϊκό, την πανίδα και τη χλωρίδα, ενσαρκώνουν τη ζωτική ανάγκη προσαρμογής στις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις χάρη στη μετάλλαξη. Σε διάλογο με τα επίπεδα γλυπτά της κύπριας καλλιτέχνιδας, τα βίντεο της Anne-Charlotte Finel υπογραμμίζουν τους ενδιάμεσους χώρους, τα διάκενα, τους απάτητους ενδιάμεσους χωροχρόνους όπου όλες οι μεταμορφώσεις είναι πιθανές. [Από 9 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου]

Robert McCabe, Η Ύδρα του Robert McCabe, 1950s-1960s

Ύδρα – Οικία Κουντουριώτη

Την Ύδρα μιας άλλης εποχής, των δεκαετιών του 1950 και του 1960 αποτυπώνει ο γνωστός Αμερικανός φωτογράφος Robert McCabe, που φτάνει για πρώτη φορά στο νησί το 1954, νεαρός φοιτητής τότε, για να παρακολουθήσει, μέσα στα χρόνια, τη διαδικασία μετασχηματισμού  μιας παραδοσιακής νησιωτικής κοινωνίας που επιβίωνε λιτοδίαιτα σε ένα κοσμοπολίτικο κέντρο όπου φιλοξενείται ένας ιδιότυπος μικρόκοσμος από καλλιτέχνες, διανοούμενους και συγγραφείς, που θα πυροδοτήσουν την τουριστική της ανάπτυξη. Στις φωτογραφίες του, που παρουσιάζονται στην έκθεση «Η Ύδρα του Robert McCabe, 1950s-1960s», στην Οικία Λάζαρου Κουντουριώτη, από την Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, διακρίνεται το γνήσιο ενδιαφέρον για έναν τόπο παρθένο και αυθεντικό, η λαχτάρα του ταξιδιώτη για ανακάλυψη, ο θαυμασμός για τους σκληραγωγημένους και λιτοδίαιτους κατοίκους, καθώς και η αγάπη του ανθρώπου με κλασική παιδεία και αισθητική για την Ελλάδα. [Έως 31 Οκτωβρίου]

Αλεξάνδρα Αθανασιάδη, Πλάθοντας το άυλο

Αναδρομική έκθεση αφιερωμένη στην Αλεξάνδρα Αθανασιάδη, με τίτλο «Πλάθοντας το άυλο», παρουσιάζει φέτος το καλοκαίρι το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Άνδρου. Η έκθεση καλύπτει σχεδόν πέντε δεκαετίες δημιουργίας, χωρίς να ακολουθεί χρονολογική σειρά, σε μια ενιαία εικαστική εγκατάσταση, με τις ενότητες να διαχέονται η μία μέσα στην άλλη: από το εργαστήριο της καλλιτέχνιδας, όπου δημιουργεί εδώ και τριάντα χρόνια, στις ακροθαλασσιές όπου βρίσκει τα περισσότερα υλικά για τις δημιουργίες της· από τον πρωταρχικό ρόλο της αφαίρεσης στα τέλη της δεκαετίας του 1980, με έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά, σε μια ενότητα αφιερωμένη στον Κωνσταντίνο Καβάφη, για να ολοκληρωθεί με τον κεντρικό άξονα της τέχνης της: το ανθρώπινο σώμα, γυναικείες και ανδρικές φιγούρες, από ξύλο, μέταλλο και χαρτί. [Έως 2 Οκτωβρίου]

Κότιος Βλάσσης

Για 28η χρονιά ανοίγουν τα πανιά τους, στο Ίδρυμα Π. & Μ. Κυδωνιέως, στη Χώρα της Άνδρου, οι «Πλόες», η ετήσια έκθεση εικαστικών, που φέτος είναι αφιερωμένη στη μνήμη του τέως προέδρου του ιδρύματος, Νίκου Σιγάλα. Ο μικρασιατικός και ο ποντιακός ελληνισμός βρίσκονται στο επίκεντρο της φετινής διοργάνωσης, που επιμελείται η ιστορικός τέχνης Αθηνά Σχινά, η οποία πραγματοποιείται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μέσα από τα έργα τους, από το χώρο της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της χαρακτικής, της κεραμικής, των «εγκαταστάσεων» και του ψηφιδωτού, οι είκοσι σύγχρονοι έλληνες εικαστικοί που συμμετέχουν διερευνούν τα εμφανή ή αδιαφανή σημάδια που άφησαν στη ζωή και στη σκέψη μας τα χρόνια που μεσολάβησαν από το 1922, τον πολιτισμικό εμβολιασμό που δεχθήκαμε και γόνιμα μετουσιώσαμε, μέσα από τα βιώματα και τις εμπειρίες των προσφύγων. [Από 30 Ιουλίου έως 2 Οκτωβρίου]

Θαλασσογραφίες, Κωνσταντίνος Βολανάκης, Ακρογιαλιά με ψαράδικη βάρκα, 1888-1889

Στην Πινακοθήκη Κυκλάδων της Ερμούπολης παρουσιάζονται 51 θαλασσογραφίες από τη Συλλογή της Τράπεζας της Ελλάδος, στις οποίες αποτυπώνονται η θάλασσα και το μεγαλείο της φύσης, το παράκτιο τοπίο και η ανθρώπινη δραστηριότητα, ιστορικά γεγονότα και πολεμικές σκηνές, η ζωή της ελληνικής ναυτοσύνης και των ψαράδων, αλλά και η ζωτική ευχαρίστηση της θαλασσινής εμπειρίας. Σημαντικοί θαλασσογράφοι του 19ου αιώνα, όπως οι Ιωάννης Αλταμούρας, Κωνσταντίνος Βολανάκης, Αιμίλιος Προσαλέντης, Βασίλειος Χατζής, που φέρουν στο προσωπικό τους ιδίωμα την επίδραση της ευρωπαϊκής παράδοσης της θαλασσογραφίας, καθώς και καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, που προσλαμβάνουν την ατμόσφαιρα της ελληνικής θάλασσας και τα ευμετάβλητα τοπία της ως ελκυστικό εικαστικό ερέθισμα, ανοιχτό σε αναπαραστάσεις και ερμηνείες, παρουσιάζονται στην έκθεση που επιμελείται η Χάρις Κανελλοπούλου. [Από 17 Ιουλίου έως 10 Σεπτεμβρίου]

Πανδώρα Μουρίκη, Ταπισερί

Στην ομαδική εικαστική εκθεσιακή εγκατάσταση Ταπισερί, ο ιστορικός Πύργος Μπαζαίου και ο εξέχουσας ομορφιάς περιβάλλων εξωτερικός χώρος με το ξερικό τοπίο και τους διατηρητέους ερειπιώνες, ενεργοποιούνται ταυτόχρονα, υποδεχόμενοι δώδεκα ετερόκλητες νησίδες ύφανσης. Οι σύγχρονοι υφαντικοί τόποι των εικαστικών που συμμετέχουν συνομιλούν με την ελληνική υφαντική παράδοση, ορίζοντας άλλους τρόπους, αναζητώντας νέα υλικά, επινοώντας αυτοδίδακτες μεθόδους χειρωναξίας και προτείνοντας νεωτερικά υφασμένα τοπία.  Στην έκθεση, που επιμελείται η Ίρις Κρητικού, συμμετέχουν οι Μανόλης Ζαχαριουδάκης, Μαρία Κώτσου, Μαίρη Γαλάνη Κρητικού, Ειρήνη Γκόνου, Ιωάννα Τερλίδου, Μάρω Κορνηλάκη, Μαρία Γρηγορίου και Γιάννης Παπαδόπουλος, Πανδώρα Μουρίκη, Σοφία Πάσχου, Ισμήνη Σαμανίδου, Ζωή Γαΐτανίδου, Νίκος Κόνιαρης [Έως 2 Οκτωβρίου]

Ηλίας Παπαηλιάκης, Η ώρα του μάγου

Με μια σειρά νέων έργων ο Ηλίας Παπαηλιάκης εγκαθίσταται στο Πολιτιστικό Κέντρο στην πρώην Σχολή Ουρσουλινών, στο Κάστρο της Νάξου, παρουσιάζοντας την έκθεση με τίτλο «Η ώρα του μάγου», στην οποία ο εικαστικός δοκιμάζει τις δυνατότητες ενός νέου ιδιώματος στη ζωγραφική του. Η σχέση του παιχνιδιού και του εαυτού με το ζώο, η συντροφικότητα, η συμπόρευση και η συναίνεση, είναι μερικές από τις έννοιες που ο ζωγράφος επιχειρεί να αποδώσει στα νέα του έργα, έργα-συστήματα που αποτελούν, ταυτόχρονα, μελέτες ισορροπίας, μεγεθών και ποσοτήτων. Η έκθεση, που διοργανώνει ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και επιμελείται ο ιστορικός τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος, σηματοδοτεί τη μετάβαση σε μια καινούργια κλίμακα, αφού ο καλλιτέχνης παρουσιάζει τον μεγαλύτερο πίνακα που έχει ζωγραφίσει μέχρι σήμερα, το μνημειακό «Εργαστήριο παιχνιδιών» (2021), που πλαισιώνεται από έξι μικρότερα έργα. Στο έργο που δίνει τον τίτλο στην έκθεση ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει έναν πολεμιστή που συνοδεύεται από το πλοίο του, ένα υδάτινο χαλί που θα μπορούσε να είναι και ψάρι ή ένα πλεούμενο, ενώ, τέλος, παρουσιάζει το γλυπτό «Έξι μελέτες για το κυκλαδικό στερεό», που συνδέεται με τα κυκλαδικά ειδώλια που είχε την ευκαιρία να μελετήσει στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου. [Από 18 Ιουλίου έως 18 Σεπτεμβρίου]

Δημήτρης Δάλλας, Surface Gravity

Έργα εμπνευσμένα από την αισθητική της street art, με έντονα αστικά στοιχεία, παρουσιάζει ο Δημήτρης Δάλλας στην έκθεση με τίτλο «Surface Gravity», που φιλοξενείται στην γκαλερί Kapopoulos Fine Arts, στη Νάουσα της Πάρου. Στη δουλειά του Δάλλα κυριαρχούν τα έντονα χρώματα και οι εκρηκτικοί συνδυασμοί τους, ενώ σε μέρος των έργων του χρησιμοποιεί την τεχνική του dripping αφήνοντας τα χρώματα να ρέουν στους πίνακες. Επίσης παρουσιάζει εντυπωσιακές σβούρες σε δυναμικούς σχηματισμούς, παιγνιώδη ρομποτάκια, καθώς και γλυπτά αυτοκίνητα στα οποία επίσης έχει εφαρμόσει την τεχνική του dripping. Ο καλλιτέχνης εμπνέεται από την καθημερινή ζωή, ενώ δουλεύει με σπρέι, ακρυλικά, μαρκαδόρους και σπάτουλες, αυτοσχεδιάζοντας πάνω στους χαρακτήρες και τους συμβολισμούς, με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα να κωδικοποιούν τα συναισθήματά του. [Από 9-17 Ιουλίου]

Βάσω Κατράκη: Βίωμα και Ιστορία

Την περιδιάβαση στο έργο μιας από τις σημαντικότερες ελληνίδες γλύπτριες και χαράκτριες προτείνει η αναδρομική έκθεση «Βάσω Κατράκη: Βίωμα και Ιστορία», που διοργανώνεται από την Πινακοθήκη Δήμου Κεντρικής Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Γιάννη Μπόλη. Η έκθεση διατρέχει τη δημιουργία της χαράκτριας από τα χρόνια της μαθητείας της στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, τη δεκαετία του 1930, έως τα τελευταία έργα της τη δεκαετία του 1980. Η χαρακτική της Κατράκη αποτελεί μια από τις πιο ολοκληρωμένες και τις πιο γόνιμες προτάσεις της ελληνικής τέχνης του 20ού αιώνα. [Έως 28 Αυγούστου]

Σταδιακά, η πόλη των Χανίων μετατρέπεται σε πρωτεύουσα του πολιτισμού στον Νότο. Ναυαρχίδα της, στο χώρο των εικαστικών, η Δημοτική Πινακοθήκη της πόλης, που φιλοξενεί 104 έργα παραστατικής ζωγραφικής 64 σύγχρονων ελλήνων καλλιτεχνών, από τη Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, με τίτλο «Πάθος του ορατού». Την έκθεση, που απλώνεται στους τρεις ορόφους της Πινακοθήκης, επιμελήθηκε η Ελισάβετ Πλέσσα και σε αυτήν παρουσιάζονται έργα ανθρωποκεντρικής παραστατικής ζωγραφικής των καλλιτεχνών εκείνων που ανήκουν στη «γενιά του 1980» και μετέπειτα. Προσφέρει έτσι στον επισκέπτη της ένα πολύπτυχο πανόραμα των τελευταίων σαράντα χρόνων της ελληνικής παραστατικής ζωγραφικής. [Έως 22 Σεπτεμβρίου]

ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ’21

Η χειροτεχνία, κάποτε αναπόσπαστο μέρος της καλλιτεχνικής πρακτικής, επανέρχεται στο προσκήνιο. Μεγάλο μέρος των σημερινών καλλιτεχνικών πρακτικών και εκθεσιακών προσεγγίσεων που διερευνούν τη χειροτεχνία εστιάζουν στην υλικότητα, στη μορφή ή στη λαογραφική διάσταση της παράδοσης. Ωστόσο, η έκθεση «Handmade: Οι κοινωνικές διαστάσεις της χειροτεχνίας», που με επιμέλεια της Κατερίνας Γρέγου παρουσιάζεται στο Art Space Pythagorion από το Ίδρυμα Schwarz, θα επικεντρωθεί σε έργα που διαθέτουν μια υποκείμενη κοινωνική και πολιτική διάσταση, εξετάζοντας τις οικονομίες, τα πλαίσια και τα δίκτυα σχέσεων που βρίσκονται στον πυρήνα των χειροτεχνικών πρακτικών και παραδόσεων. Επιπλέον, θα περιλαμβάνει έργα καλλιτεχνών που αναβαθμίζουν την πρακτική της χειροτεχνίας και αφηγούνται ιστορίες με κοινωνικό ή πολιτικό περιεχόμενο. Θα εξεταστούν επίσης τεχνικές που βασίζονται στη χειροτεχνία και αναπτύχθηκαν στη Σάμο και τις γύρω περιοχές, πολλές από τις οποίες έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και σταδιακά φθίνουν. Στην έκθεση συμμετέχουν Έλληνες και διεθνείς καλλιτέχνες, καθώς και μια επιλογή έργων από τη συλλογή του ΕΜΣΤ. [Από τις 4 Αυγούστου]

Σε 20 περίπου λιμάνια θα «δέσει» η πλωτή έκθεση του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου «ΕΠΑΝΑCYΣΤΑΣΗ ’21», που φιλοξενείται στο ιστιοφόρο εκπαιδευτικό σκάφος «Μάνια» του Ναυτικού Λυκείου του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος». Η έκθεση φιλοδοξεί να αναδείξει τον ναυτικό Αγώνα του 1821, τόσο με κειμήλια από τις Συλλογές του Μουσείου (π.χ. ο σταυρός από το πλοίο του Μιαούλη, η αρπάγη από το πυρπολικό του Κανάρη, ναυτικά όπλα, φιλελληνικά αντικείμενα αφιερωμένα στον ναυτικό Αγώνα κ.ά.) όσο και με ψηφιακές εφαρμογές (όπως βίντεο, ψηφιακές αναπαραστάσεις ναυμαχιών, ηχητικά αποσπάσματα από ιστορικές πηγές, γραφιστικές αναπαραστάσεις κ.ά.). Ανάμεσα στους ναυτότοπους που θα επισκεφθεί η έκθεση συγκαταλέγονται η Χίος, οι Οινούσσες, τα Ψαρά, η Λέσβος, η Λήμνος, η Σαμοθράκη, ο Άγιος Ευστράτιος, η Σκύρος, η Άνδρος, η Σύρος, οι Σπέτσες, η Ύδρα, ο Πόρος, η Αίγινα, με κατάληξη στον Πειραιά. [Έως 31 Ιουλίου]