Οι Placebo τραγουδούν σαν να μην υπάρχει αύριο, ακόμα και με… λαρυγγίτιδα
Οι Placebo μάς χάρισαν μία μοναδική εμφάνιση, καταφέρνοντας να ξεσηκώσουν όσους είχαμε την τύχη να βρεθούμε στην συναυλία τους στην Τεχνόπολη.
Εχθές Πέμπτη 21 Ιουλίου, πραγματοποιήθηκε η συναυλία που όλοι περιμέναμε – για την οποία κάποιοι, μάλιστα, είχαμε κλείσει εισιτήρια μπορεί και δύο χρόνια πριν! Αυτή η συναυλία ήταν να γίνει αρχικά το 2020, στο πλαίσιο του Rockwave Festival, στην Μαλακάσα. Ωστόσο, λόγω των συνθηκών που όλοι γνωρίζουμε, κατέληξε, όπως και τα άλλα φεστιβάλ, να αναβληθεί. Κατάφερε, όμως, να επανέλθει φέτος, στο πλαίσιο των Rockwave Nights στην Τεχνόπολη. Εκεί, λοιπόν, δόθηκε το πολυαναμενόμενο ραντεβού των Placebo με το ελληνικό κοινό, μετά από 5 χρόνια…
Ήμασταν όλοι προετοιμασμένοι, έτοιμοι να ακούσουμε ένα από τα πιο διάσημα συγκροτήματα της μουσικής σκηνής. Πριν ανέβουν στην σκηνή, και όσο εμείς από κάτω περιμέναμε με ανυπομονησία, παρέα μάς κρατούσε ο DJ Γιώργος Φακίνος, που έπαιζε από David Bowie, μέχρι Nine Inch Nails. Μέχρι που ήρθε η μεγάλη στιγμή. Στην οθόνη της σκηνής απλώθηκε ένα μήνυμα. Οι Placebo μάς ζητούσαν να μην βιντεοσκοπήσουμε τη συναυλία, να ζήσουμε τη στιγμή μαζί να γίνουμε «ένα». Με αυτό το μήνυμα, κάτι σαν μια μουσική υπόσχεση ανάμεσά μας, ξεκίνησε το σόου…
Και με αυτό το ευχάριστο συναίσθημα, όπου μουσική και άνθρωπος ενώνονται με έναν μαγικό τρόπο, ανέβηκαν πάνω στην σκηνή ο Brian και ο Stephan, έτοιμοι να τα δώσουν όλα. Με υπέροχα edits στη γιγαντοοθόνη από πίσω τους, οι Placebo έδιναν πραγματικά τον καλύτερό τους εαυτό. Ξεκινούν με το Forever Chemicals, από το καινούργιο τους άλμπουμ, Never Let Me Go. Τότε εμείς – σχεδόν αυτόματα – ξεκινάμε να χορεύουμε στον ρυθμό, χειροκροτώντας, τραγουδώντας μαζί τους και απολαμβάνοντας!
Και η συναυλία εξελισσόταν ομαλά, με τον κόσμο να τραγουδά και να χορεύει, καθώς ο Brian και ο Stephan, έδιναν τον παλμό, ερμηνεύοντας από το Happy Birthday in the Sky, με ολόκληρο το κοινό να συμμετέχει, μέχρι και το Bionic, ένα τραγούδι από τον πρώτο τους δίσκο, Placebo. Όμως μετά το Bionic, o Brian σταματά ξαφνικά το σόου, ζητώντας από έναν άνδρα στο κοινό να σταματήσει να τσακώνεται με τους ανθρώπους της ασφάλειας και να σεβαστεί πως ο ίδιος ενώ ταλαιπωρείται από λαρυγγίτιδα, το μόνο που θέλει είναι να συγκεντρωθεί στο κοινό του και στη μουσική.
Ευτυχώς για εμάς δεν υπήρχαν άλλα απρόοπτα και ο Brian φαινόταν να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε για να καταφέρει να τραγουδήσει σωστά για εμάς, έχοντας κατεβάσει τονικότητα στα περισσότερα τραγούδια, έτσι ώστε να μην πιέζει πάρα πολύ την φωνή του. Μετά το Surrounded by Spies, o Brian είπε πως έχει έρθει η ώρα για Dance Rock and Roll, κατά το οποίο εκείνοι παίζουν Rock and Roll και το κοινό χορεύει. Και έτσι έγινε! Ο ένας δίπλα στον άλλο ξεκινάμε να χορεύουμε ανεμπόδιστα στον ήχο του Sad White Reggae.
Ο μεγάλος ενθουσιασμός έρχεται όταν φτάνει η ώρα για το Too Many Friends, και πλέον δεν ακούει κανείς μας τον Brian, αφού με τις φωνές μας τον καλύπτουμε τραγουδώντας δυνατά τους στίχους! Κι αυτό συνεχίζεται και μετά, στο For What It’s Worth, που όλοι χειροκροτάμε συγκινημένοι.
Η συναυλία έληξε με το The Bitter End και το Infra-red. Εμείς από κάτω δεν σταματάμε ποτέ να ακουγόμαστε. Όταν οι Placebo κατεβαίνουν τελικά από την σκηνή εμείς συνεχίζαμε φωνάζοντας δυνατά «we want more» και φυσικά οι Placebo δεν μάς χάλασαν χατίρι. Ανέβηκαν ξανά στη σκηνή για να μάς χαρίσουν ένα ακόμη τραγούδι τους, το cover τους στο πολυαγαπημένο τραγούδι της Kate Bush, Running Up That Hill – ένα cover που έχει αγαπηθεί πολύ και πλέον έχει αποκτήσει ακόμη περισσότερους fans μετά τη νέα σεζόν του Stranger Things, στην οποία ακούγεται επανειλημμένα. Και με αυτό τον ήχο οι Placebo αποχαιρέτισαν το ελληνικό κοινό κι εμείς ευχόμαστε κάπου, κάποτε να τους ξανά συναντήσουμε…
Είναι καλό να σημειωθεί πως η συναυλία τους στην Θεσσαλονίκη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, και μάλιστα ακυρώθηκε μόλις 4 ώρες πριν την έναρξη της συναυλίας. Με πολλούς fan να έρχονται από πολλά μέρη της Μακεδονίας, δεν ήταν μία κίνηση που είχε θετικό αντίκτυπο. Ακόμα είναι σωστό να πούμε πως το set list της συναυλίας δεν ήταν προσαρμοσμένο για κάθε fan, αφού δεν αποτελούσε μία μίξη του νέου με τα παλιά άλμπουμ. Αυτό δεν είναι ιδανικό, γιατί ένα συγκρότημα χαρακτηρίζεται από όλα τα άλμπουμ του, και κάθε άνθρωπος ακούει περισσότερο ή λιγότερο κάτι διαφορετικό. Η set list έπρεπε μέσα να περιλαμβάνει περισσότερα τραγούδια του παρελθόντος, για να μπορεί και ο μέσος ακροατής να διασκεδάσει. Θεωρώ αυτή την σημείωση απαραίτητη. Κάτι όμως που σίγουρα μας απέδειξαν οι Placebo είναι πως είναι ασταμάτητοι και δεν πρόκειται ποτέ να περιοριστούν.
