Social Distortion στο Rockwave: Ένα συναυλιακό όνειρο

Κάπου στα άγρια συναυλιακά σου όνειρα το είχες φανταστεί. Social Distortion live στην Ελλάδα. Και μετά το προσπέρναγες, συντονιζόσουν στην γενική συναυλιακή γραμμή «αυτά ξέρουμε -αυτά εμπιστευόμαστε», γιατί… τι να ψάχνεις τώρα, πού και πώς;

Και να πως! Στην Μαλακάσα του Rockwave 2022 μπροστά σε ένα κοινό που κρατούσε την ανάσα του και απογειωνόταν κάθε στιγμή που έβαζαν μπροστά κάθε-ένα από τα φλογερά τους κομμάτια, oι Social Distortion. Ο Mike Ness και η παρέα, στα μέρη μας.

Στη σκηνή, απλωμένο πίσω, ένα μεγάλο πανό με το σήμα – κατατεθέν της μπάντας. Τον σκελετό με το καπελάκι που χορεύει κρατώντας ένα ποτήρι του μαρτίνι στο ένα χέρι – στο άλλο ένα τσιγάρο. Το Guns Of Brixton των Clash προετοιμάζει την είσοδό τους και σου λέει ξεκάθαρα: είσαι στο σωστό μέρος.

Και αυτό το punk /blues/ country/ κάτι… που παίζουν οι Social Distortion και μπορεί να παίζουν κι άλλοι, αλλά κανείς δεν «βγάζει» τον δικό τους ήχο. Το να τους βλέπεις live είναι εμπειρία.
Σίγουρα παίζουν ρόλο οι Καλιφορνέζικες σπίθες που πετάνε τα κομμάτια τους και εκπέμπουν σήματα punk rock Δυτικής Ακτής και μαζί η ηχώ από τα γκαράζ όπου αράζουν παλιά αμάξια και κιθάρες. Αλλά και πάλι σκέψου: καμιά μπάντα σαν κι αυτούς. Αυτοί είναι οι Social Distortion.

Στο μεταξύ είναι σαν να μην έχουν μεσολαβήσει δεκαετίες και αποστάσεις από το Mommy’s Little Monster άλμπουμ τους του 1983. Σαν η Αμερική να μην έχει ζήσει Τραμπ, σαν να μην έχει βουλιάξει ο κόσμος στην κρίση, σαν να μην έχει βγάλει δόντια το Τραπεζο-οικονομικό σύστημα, σα να μην πηγαίνει ο πλανήτης κατά διαόλου… Ή μάλλον επειδή όλα έχουν συμβεί – συμβαίνουν! – και αυτός είναι πια ο κόσμος που ζούμε, οι Social Distortion «σημαίνουν» ακόμη περισσότερα.

Δεν πρόκειται για το still standing μιας μπάντας που έχει καταξιωθεί και έχει τα credits της από παντού. Μιας μπάντας, ειδικά, που δεν έχει χάσει την επαφή της με το underground rock, με τις ασφαλέστερες αποστάσεις από ό,τι «ροκανίζει» τα θεμέλιά του. Είναι οι Social Distortion με το σημερινό τους εκτόπισμά και τα αντανακλαστικά τους εκεί και δυνατά και με άψογο punk cool χάρισμα.

Πώς αλλιώς δηλαδή ακούγεται σήμερα το Story Of My Life, Sick Boy, το Balland Chain, το Bad Luck, το Dear Lover, το I Wasn’t Born to Follow; Μα όπως τα μετέφεραν, εκρηκτικά προχτές βράδυ.

Ο Μike Ness είναι ένας από εκείνους τους ωραίους που δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν πολύ για να δείξουν την αυθεντικότητά τους. Έτσι ήταν από την αρχή, πιτσιρικάς – σε επαφή με ό,τι είχε προηγηθεί από τα ροκ εν ρολ αρχεία και του Chuck Berry το τσαγανό, «μεταφράζοντας» ταυτόχρονα Johnny Cash και Sex Pistols… έτσι είναι και τώρα. Ίσως και πιο πολύ τώρα, με περισσότερα τατουάζ που φόρτωσε στο δρόμο και με το χρόνο στο τσεπάκι.

Σχεδόν ωστόσο, δεν πιστεύει την υποδοχή που έχουν οι Social Distortion από το κοινό της Αθήνας. Ο κόσμος τραγουδάει μαζί του τα κομμάτια. Στο τέλος η μπάντα βγάζει φωτογραφία (τον κόσμο από την σκηνή) «για να μας πιστέψουν –λέει- πίσω στο σπίτι».

Θα πουν μια έξοχη διασκευή του Wicked Game, του συντοπίτη τους -από την Καλιφόρνια, επίσης εκλεκτού Chris Isaak– και έχουν φυλάξει για το τέλος στο encore ένα Ring Of Fire/ Johnny Cash –αλά Social Distortion σκέτη ‘φωτιά’.

«Η ερώτηση που πλανάται στον αέρα –λέει κάποια στιγμή ο Mike Ness – είναι πότε οι Social Distortion θα έχουν καινούργιο άλμπουμ. Λοιπόν με το που γυρίζουμε πίσω, ξεκουραζόμαστε καμιά βδομάδα και αμέσως μετά μπαίνουμε στούντιο. Για το καινούργιο μας. Και θα έρθουμε μ’ αυτό, πάλι να παίξουμε εδώ».

Όσοι υποσχέθηκαν στο ελληνικό κοινό, Mike, το φέρνει πάντα… και επιστρέφουν.