Η πανσιόν
Γαλλική κωμωδία που διαδραματίζεται σε ένα οίκο ευγηρίας με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ σε δεύτερο ρόλο.
Υπόθεση
Σε 300 ώρες κοινωνικής εργασίας σε οίκο ευγηρίας καταδικάζεται ο νεαρός Μιλάν που, επιπλέον, απεχθάνεται τους γέρους.
«Με λίγη τύχη όλοι θα φτάσουμε εκεί»
Η πρώτη σκηνή στο ορφανοτροφείο δίνει το στίγμα της ζωής του μικρού Μιλάν έπειτα από 20 χρόνια. Παραδομένος στις νευρώσεις και τις ανασφάλειες του, ο Μιλάν όχι μόνο δεν μπορεί να σταυρώσει δουλειά αλλά χρωστά και λεφτά σε βίαιο τοκογλύφο. Για να γλυτώσει την φυλακή ο δικηγόρος αδελφός του βρίσκει το παραθυράκι της κοινωνικής εργασίας στο γηροκομείο, αδιαφορώντας για το γεγονός πως ο Μιλάν σιχαίνεται τους γέρους.
Κι όταν οι ηλικιωμένοι ένοικοι του γηροκομείου Μιμόζα αντιλαμβάνονται με ποιον έχουν να κάνουν, του δίνουν ένα γερό μάθημα ζωής. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κάποιος μερικά από τα κωμικά κλισέ που δοκιμάζουν τις αντοχές και την υπομονή του Μιλάν. Όμως ο σκηνοθετικός ρυθμός βάζει τόσο έξυπνα και μεθοδικά τα κλισέ αυτά στην εξέλιξη της ιστορίας, ώστε δεν γίνεται στιγμή κουραστικό ή αδιάφορο το φιλμ.
Τουναντίον: αρκετές σκηνές είναι απολαυστικές, μερικές ατάκες έχουν αξία («σε κάθε ηλικιωμένο κρύβεται ένας νέος που αναρωτιέται τι στο διάολο έγινε») και οι έμπειροι σταρ όπως ο Ντεπαρντιέ ως πρώην μποξέρ ή η Λιλιάν Ροβέρ του «Call my agent» αναλαμβάνουν να δώσουν τα κατάλληλα μαθήματα ζωής (και μποξ) στον κοινωνικά απροσάρμοστο ήρωα του Κεβ Άνταμς που έχει βάλει το χεράκι του και στο σενάριο.