«Η τέχνη στον δημόσιο χώρο είναι λίγο πιο δημοκρατική, είναι εκεί για να την απολαύσουν όλοι, δεν χρειάζεται να έχεις κάποια ιδιαίτερη κατανόηση της τέχνης για να μπορέσεις να την εκτιμήσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο επέλεξα να γίνω street artist, επειδή δεν με ενδιέφερε να θέσω το έργο μου απέναντι σε επιτροπές κριτών για να καθορίσουν αν θα μπορούσα να εκθέσω ή όχι, ήταν περισσότερο για την ελευθερία της έκφρασης», μας λέει ο Emic, ο οποίος ήρθε από το Μπέλφαστ της Βορείου Ιρλανδίας για να δημιουργήσει στον αστικό ιστό της Πάτρας την έβδομη τοιχογραφία του 7ου Διεθνούς Street Art Φεστιβάλ Πάτρας | ArtWalk 7 .
Ο Emic αντλεί έμπνευση από πολλούς χώρους, όπως η λογοτεχνία, η μουσική, η αρχιτεκτονική και η παρατήρηση της καθημερινής ζωής, ενώ απολαμβάνει την ερευνητική διαδικασία που κρύβεται πίσω από κάθε έργο του. Άλλωστε, ο ίδιος θεωρεί ότι οι καλλιτέχνες αποτελούν παρατηρητές των ανθρώπων και της δραστηριότητάς τους. Αυτό που τον εντυπωσιάζει περισσότερο στην τέχνη στο δημόσιο χώρο, χρησιμοποιώντας τα δικά του λόγια, είναι: «Πρόκειται απλώς για την αλληλεπίδραση, τη διακοπή της καθημερινής ζωής κάποιου. Μπορεί να είναι μικρή, μπορεί να έχει αντίκτυπο, κάθε αλληλεπίδραση θα είναι μοναδική για το συγκεκριμένο άτομο και αυτό είναι το σημαντικό, γι’ αυτό υπάρχει η τέχνη». Όσον αφορά την τεχνική του, αυτή βρίσκεται σε μία διαρκή εξέλιξη από τότε που ξεκίνησε να ζωγραφίζει στον δημόσιο χώρο, καθώς είναι αυτοδίδακτος, ενώ τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να μάθει, όπως μάς λέει ο ίδιος αστειευόμενος, «τι να μην ζωγραφίζει».
Η συγκεκριμένη τοιχογραφία έχει τον τίτλο «Πηνελόπη» και η έμπνευση προέκυψε από την προσπάθεια σύνδεσης της ελληνικής και της ιρλανδικής λογοτεχνίας, μέσω του βιβλίου του James Joyce, «Ulysses» που είναι βασισμένο στην «Οδύσσεια» του Ομήρου. Η ιστορία έχει να κάνει με έναν άντρα που επιστρέφει σπίτι του στη γυναίκα του- στο βιβλίο του Joyce o Leopold Bloom επιστρέφει μετά από μία μέρα στο Δουβλίνο, ενώ στην Οδύσσεια του Ομήρου ο Οδυσσέας επιστρέφει από τον Τρωικό πόλεμο στην Πηνελόπη. Ο Emic όμως, εστιάζει στον γυναικείο χαρακτήρα, «στις συζύγους στις οποίες επιστρέφουν οι άντρες πίσω». Το τελευταίο κεφάλαιο στο βιβλίο του Joyce ονομάζεται Πηνελόπη και αποτελεί το πιο διάσημο κεφάλαιο στο βιβλίο επειδή ο συγγραφέας προσκαλεί τον αναγνώστη στη συνείδηση της συζύγου Molly Bloom. «Αποτελεί μια πραγματική εικόνα του μυαλού κάποιου ανθρώπου και ήθελα να βασίσω αυτή την τοιχογραφία σε αυτό και να έχω το βλέμμα της γυναίκας ως υποκείμενο που βγαίνει προς τα έξω και αλληλεπιδρά με τον θεατή», μάς λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.
Όσον αφορά στο ArtWalk, η εμπειρία της συμμετοχής του ήταν τέλεια και όλα κύλησαν ομαλά, καθώς, όπως γνωρίζει και ο ίδιος πολύ καλά- ο Emic συμμετέχει στη διοργάνωση του φεστιβάλ street art «Hit the North» στο Μπέλφαστ– δεν είναι εύκολη διαδικασία να διευθύνεις ένα φεστιβάλ τέτοιου μεγέθους. Αυτό που του φάνηκε ενδιαφέρον και δεν το έχει δει να γίνεται σε πολλά φεστιβάλ είναι ότι οι καλλιτέχνες που επιλέγονται μέσω του open call, όπως συνέβη και με τον ίδιο, πρέπει να υποβάλουν μία πρόταση με την ιδέα τους και έτσι, αναπόφευκτα, το έργο σχετίζεται με την τοποθεσία στην οποία δημιουργείται.
Στην Πάτρα, πέρασε υπέροχα και σίγουρα θα επιστρέψει στο μέλλον!
«Πηνελόπη» λοιπόν, η 7η συνολικά τοιχογραφία του ArtWalk, την οποία μπορείτε να θαυμάσετε από κοντά στην οδό Δερβενακίων 37.
Περισσότερες πληροφορίες για τον Emic, μπορείτε να βρείτε εδώ.
