Υποψίες
Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την Τζόαν Φοντέιν, το κλασικό ψυχολογικό θρίλερ Υποψίες έρχεται ξανά στις οθόνες των θερινών σινεμά σε επετειακή επανέκδοση από την Summer Classics.
Με αφορμή τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το βραβείο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την Τζόαν Φοντέιν, τη μοναδική απονομή Όσκαρ για ηθοποιό σε ταινία του Χίτσκοκ, το κλασικό ψυχολογικό θρίλερ Υποψίες έρχεται ξανά στις οθόνες των θερινών σινεμά σε επετειακή επανέκδοση, με νέα, ψηφιακά επεξεργασμένη κόπια υψηλής ανάλυσης από την Summer Classics!
Ο «Μαιτρ του Σασπένς» Άλφρεντ Χίτσκοκ (1899-1980), ένας από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες στην ιστορία του σινεμά, συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον χαρισματικό Κάρι Γκραντ και δίνει την ευκαιρία στη Τζόαν Φοντέιν να μας χαρίσει ένα ρεσιτάλ υποκριτικής, σε ένα φιλμ με διφορούμενο τέλος που αποτελεί θέμα συζήτησης για πολλές δεκαετίες.
Στο Υποψίες, μια πλούσια αλλά άπειρη γυναίκα, η Λίνα, παντρεύεται έναν γοητευτικό playboy, τον Τζόνι, που σιγά-σιγά αποδεικνύεται ψεύτης, τζογαδόρος και τόσο ανέντιμος που η Λίνα αρχίζει να υποψιάζεται ότι ίσως είναι και δολοφόνος. Εν μέρει αποτελεί τη μελέτη ενός φόνου μέσα από τα μάτια του τελικού θύματος -ωστόσο, επειδή το κοινό δεν μπορούσε να αποδεχτεί να βλέπει τον Κάρι Γκραντ ως δολοφόνο, το στούντιο παραγωγής (RKO) πίεσε για ένα διαφορετικό τέλος, το οποίο ο Χίτσκοκ φρόντισε να κάνει όσο πιο διφορούμενο ήταν εφικτό.
H δυαδικότητα της ανθρώπινης φύσης, είναι ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στο έργο του Χίτσκοκ. Ο διπλός χαρακτήρας του ήρωα / κακού της ταινίας τον οποίο υποδύεται εξαιρετικά ο Κάρι Γκραντ, τονίζεται από την ατμοσφαιρική κινηματογράφηση σε στυλ φιλμ νουάρ που βοήθησε σημαντικά τον Χίτσκοκ στην επίτευξη της ατμόσφαιρας δυσπιστίας και φόβου που αγγίζει τα όρια της παράνοιας (απειλητικές σκιές που προβάλλονται στους τοίχους, το ύποπτο γάλα που σχεδόν φωσφορίζει κλπ). Η εκπληκτική σκηνοθετική ικανότητα του Χίτσκοκ διαφαίνεται και σε πράγματα που σπάνια αντιλαμβάνεται ο θεατής, ενώ είναι τα ίδια που τον κρατούν σε αγωνία σε όλη τη διάρκεια της ταινίας (για παράδειγμα, ο τρόπος που καθιερώνει την υπόγεια απειλή του χαρακτήρα του Κάρι Γκραντ, καθώς δεν αφήνει ποτέ να τον δει κανείς να μπαίνει στο πλάνο -είναι πάντα ήδη εκεί…).
Ποτέ δεν ξέρουμε ακριβώς αν η απειλή είναι πραγματική ή φανταστική, ενώ η ίδια η ταινία ξεκινά ως μια ανάλαφρη ρομαντική κωμωδία, που σταδιακά σκοτεινιάζει όλο και περισσότερο μέχρι να γίνει ένα ατόφιο θρίλερ. Η μουσική του Φραντς Γουόξμαν (μια ακόμη υποψηφιότητα για Όσκαρ) χρησιμοποιεί ιδιοφυώς ένα χαρακτηριστικό λάιτ μοτίβ του Γιόχαν Στράους, συμβάλλοντας τα μέγιστα στη δημιουργία ενός δυσοίωνου υποβάθρου που όλο και μεγαλώνει.
Το Υποψίες, υποψήφιο για Όσκαρ καλύτερης ταινίας, ήταν μια εμπορική αλλά και μια καλλιτεχνική επιτυχία παρά τους περιορισμούς από το στούντιο (ο Χίτσκοκ για να αποφύγει περισσότερες παρεμβάσεις κινηματογράφησε την ταινία με την τεχνική του μοντάζ εντός κάμερας, με τα γυρίσματα να ακολουθούν αυστηρή σειρά για κάθε πλάνο, δημιουργώντας έτσι ένα ολοκληρωμένο μοντάζ που απέτρεπε την αποκοπή ή αναδιάταξη των σκηνών). Η απολαυστική αυτή ταινία όχι μόνο βοήθησε στην εδραίωση του Χίτσκοκ στο Χόλιγουντ, αλλά καταφέρνει να κρατά τους θεατές στην άκρη των καθισμάτων τους με αμείωτη ένταση μέχρι και σήμερα.
Ένας γοητευτικός playboy, ο Τζόνι, καταφέρνει να παντρευτεί μια αφελή, πλούσια νεαρή, τη Λίνα, η οποία ανακαλύπτει ότι είναι ψεύτης, τζογαδόρος και απένταρος. Η Λίνα όμως αρχίζει να υποψιάζεται ότι εκτός από αυτά, είναι και δολοφόνος -και ίσως η ίδια να είναι το επόμενο θύμα του…