Το νησί του Μπέργκμαν

Υπόθεση

Eνα ζευγάρι Αμερικανών κινηματογραφιστών, ο διάσημος σκηνοθέτης Τόνι και η σεναριογράφος Κρις, αναζητούν την έμπνευση στο υποβλητικό τοπίο της νήσου Φόρε της Σουηδίας εκεί όπου για χρόνια έζησε ο Μπέργκμαν και γύρισε τις σπουδαιότερες ταινίες του. Κι ενώ αρχικά όλα μοιάζουν ειδυλλιακά, όσο οι μέρες περνούν, το νησί μοιάζει να λειτουργεί καταλυτικά και στους δυο τους.

«Ο Μπέργκμαν ήταν αυστηρός τόσο στα έργα όσο και στη ζωή του»

Έχοντας ως… φάρο το κινηματογραφικό παράδεισο του μέγιστου δημιουργού, η Μία Χάνσεν-Λοβ («Τα μέλλον») προβαίνει σε μια δήλωση λατρείας προς τον Μπέργκμαν. Με ύφος φαινομενικά ανάλαφρο και με παιχνιδιάρικη διάθεση, η ικανότατη γαλλίδα σκηνοθέτρια αφενός υπογραμμίζει τους λόγους που κάνουν μοναδική την περίπτωση του Σουηδού δραματουργού και συνάμα προβαίνει σε μια ενδιαφέρουσα σπουδή πάνω στο ζήτημα της σχέσης ζωής και τέχνης.

Η φράση που σημαδεύει το φιλμ είναι εκείνη που λέει η υπεύθυνη του Κέντρου για το έργο του Μπέργκμαν ο οποίος είχε αποκτήσει 9 παιδιά από 6 διαφορετικές γυναίκες και φυσικά απείχε πολύ από το πρότυπο του πατέρα: «Στα 42 του είχε γυρίσει 25 φιλμ. Πώς λέτε να το έκανε αυτό αν έπρεπε να αλλάζει και πάνες;».

Με όχημα λοιπόν την λατρεία της για τον Μπέργκμαν η Μία Χάνσεν-Λοβ φτιάχνει ένα πρωτότυπο (το δεύτερο μέρος ορίζεται ως μια ταινία μέσα σε άλλη ταινία) και ειλικρινές δράμα όπου οι προσωπικές αγωνίες και ανησυχίες επηρεάζουν όχι μόνο τις σχέσεις αλλά την ίδια την ύπαρξη των βασικών χαρακτήρων. Η ταινία ήταν υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα.