Σπύρος Γραμμένος: Το σύστημα δημιουργεί στον λαό φοβίες για κάθε τι διαφορετικό

Η ήρεμη δύναμη που χαρακτηρίζει τον Σπύρο Γραμμένο σε συνδυασμό με το χιούμορ που διαθέτει από την μια και την οξυμένη κριτική ικανότητα από την άλλη, τον καθιστούν ένα από τα πλέον “δημόσια” πρόσωπα της μουσικής σκηνής που έχει να πει και κυρίως να προσφέρει πολλά.

Μια πολυσχιδής προσωπικότητα, αναμφίβολα ταλαντούχος, έχει καταφέρει να μας κερδίσει και να αποκτήσει το δικό του κοινό που τον ακολουθεί πιστά. Με τραγούδια όπως “Το όνομά μου είν’ το δικό σου” , “Ψυχή” έχει καθιερωθεί στη συνείδηση μας ως τραγουδοποιός με ιδιαίτερα έντονη κοινωνικοπολιτική άποψη.

Την προηγούμενη σεζόν μας έκανε θαμώνες στον “Ορφέα”, όπου θα συνεχίσει και φέτος τις εμφανίσεις του, το καλοκαίρι άνοιξε την συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου στη Θεσσαλονίκη ενώ ετοιμάζει και κάτι τηλεοπτικό με τον Φοίβο Δεληβοριά.

Με αφορμή την συναυλία του στην Τεχνόπολη στις 9 Σεπτεμβρίου, τον συναντήσαμε σε μια… παραλία, σε ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις και εκτός από βουτιές κάναμε μαζί του μια πολύ όμορφη κουβέντα.

“Με προβληματίζει η απάθεια και η αποστασιοποίηση ενός πολύ μεγάλου μέρους της κοινωνίας από την πολιτική. Αυτό είναι μια νίκη του πολιτικού συστήματος” λέει ο Σπύρος Γραμμένος

Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένας τρόπος, πέρα απ’ τα τραγούδια, να επικοινωνήσεις με το κοινό. Να έρθεις κοντά του. Και επειδή κάθε παράσταση την κάνει διαφορετική το κοινό της, νιώθω την ανάγκη του αυτοσχεδιασμού ώστε να σπάσει ο τέταρτος τοίχος και να αισθανθώ τη σύνδεση που έχω ανάγκη, για να πω πως μια βραδιά πέτυχε.

Αυτό πρέπει να το συζητήσω στην ψυχοθεραπεία μου, για να σου απαντήσω εμπεριστατωμένα.

Δεν θα ήθελα να έρθω σε αντιπαράθεση με τον Νίτσε, επειδή δεν μπορεί πλέον να μου απαντήσει, οπότε, ας το αφήσουμε έτσι.

Θα έλεγα πως μας βοηθάει να αντιμετωπίσουμε τη ζωή. Δεν νομίζω πως είναι πεσιμισμός αυτό που υπάρχει, αλλά μια συνειδητοποίηση όσων συμβαίνουν γύρω μας.

Όταν συμβαίνουν άσχημα πράγματα, χρειάζεσαι κάποιον χρόνο μέχρι να μπορέσεις να αντιδράσεις. Βέβαια, όταν κάθε μέρα συμβαίνει και κάτι καινούριο, το μούδιασμα επιτείνεται. Σίγουρα μέσα στους τρόπους που θα αντιδράσεις είναι και το χιούμορ, γιατί είναι ένα απ’ τα βασικά συστατικά της ζωής. Βοηθάει να ξεχνάμε, να λέμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε να πούμε, πολλές φορές μας βοηθάει ακόμη και να σηκωθούμε απ’ το κρεβάτι.

Εγώ γράφω τραγούδια για όσα ζω, για όσα χαίρομαι, όσα με προβληματίζουν. Η πολιτική, ο τρόπος που την αντιμετωπίζει ο λαός, αλλά και ο τρόπος που αντιμετωπίζει η εκάστοτε εξουσία τον λαό, είναι κάτι που με προβληματίζει απ’ όταν ήμουν παιδί.

Η απάθεια και η αποστασιοποίηση ενός πολύ μεγάλου μέρους της κοινωνίας από την πολιτική. Αυτό είναι μια νίκη του πολιτικού συστήματος. Το να μην ασχολείται ο λαός με την εξουσία, το να μην τον απασχολεί αυτό που συμβαίνει, πχ με τους φόρους στα καύσιμα ή με την υπερτιμολόγηση της ενέργειας και ξαφνικά, απλώς να βλέπει να τα επιδόματα σαν δώρο, είναι αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει. Όταν πχ βλέπεις έναν άνθρωπο που παίρνει 460€ τον μήνα, να χαίρεται και να λέει μου έδωσε η κυβέρνηση 40€ για την βενζίνη, καταλαβαίνεις πως τον έχουν πείσει πως τόσα αξίζει και πολλά του είναι.

Χαίρομαι πολύ που τα βλέπεις όλα αυτά. Κι εγώ τα βλέπω στον μικρόκοσμό μου και χαίρομαι. Όταν ανοίγουμε το βλέμμα λίγο πιο πέρα, τότε πρέπει να δούμε τι γίνεται.

Ο φασισμός δεν πεθαίνει σε ένα δικαστήριο. Τσακίζεται με καθημερινό αγώνα και επαγρύπνηση. Με συζητήσεις και με προτάσεις

Δεν μου αρέσει να κάνω πολιτικές αναλύσεις και δεν μπορώ με τίποτα να δω το μέλλον. Απλά, προσδοκώ έναν κόσμο που όλοι θα έχουν τα ίδια δικαιώματα και θα απολαμβάνουν την ζωή τους όπως επιθυμούν.

Φυσικά και δεν είναι αρκετό, και αυτό το βλέπουμε κι απ’ την ίδια που δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται με την γροθιά της υψωμένη. Ο φασισμός δεν πεθαίνει σε ένα δικαστήριο. Τσακίζεται με καθημερινό αγώνα και επαγρύπνηση. Με συζητήσεις και με προτάσεις.

Εδώ είδαμε απ’ τη μία, μια στιγμή ρομαντική ανάμεσα στην δικαιοσύνη και την αστυνομία και απ’ την άλλη τον φόβο για την διαφορετικότητα. Γενικά, αυτό που απασχολεί την εξουσία, είναι να νιώθει «ασφάλεια» ο φιλήσυχος πολίτης. Αυτός που έλεγα προηγουμένως ότι περιμένει τα επιδόματα και μαθαίνει το τι συμβαίνει γύρω του, από καλοπληρωμένες κομμένες και ραμμένες ειδήσεις.

Μιλάμε για ένα σύστημα που φοβάται την ελευθερία του λαού και του δημιουργεί συνεχώς από όλα τα μέσα που διαθέτει φοβίες. Φοβίες για κάθε τι διαφορετικό. Ένα σύστημα σάπιο και προβληματικό που προσπαθεί να επιβιώσει τρώγοντας ότι έχει απομείνει.

Θεωρώ απαράδεκτο όλο αυτό που συνέβη, απ’ την πρώτη στιγμή. Είδαμε μια συγκάλυψη και μια στάση «φιλική» από «φίλους» κι από ένα ολόκληρο σύστημα. Όλη αυτή η υπόθεση και ο τρόπος που την διαχειρίστηκε, την αγκάλιασε και την φρόντισε το σύστημα που υπάρχει γύρω μας, μόνο ερωτήματα μπορεί να δημιουργήσει. Το να αφήνεις ελεύθερο έναν καταδικασμένο παιδοβιαστή, είναι σαν να κλείνεις τα στόματα όλων των θυμάτων που θα ήθελαν να μιλήσουν και όσων θέλουν να αντιδράσουν. Παρά τα όσα συνέβησαν πάντως, το κίνημα μεγαλώνει, δυναμώνει και δεν θα σταματήσει να φωνάζει πως είναι βιαστής. Τα τελευταία χρόνια συνεχώς παίρνουν δύναμη και μιλάνε άνθρωποι που έχουν δεχτεί κακοποίηση ή παρενόχληση και όσο κι αν προσπαθούν να το αποδυναμώσουν και να τους φιμώσουν, δεν θα συμβεί.

Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει για να καταλάβει κάποιος πως δεν είναι σωστό να σκοτώνει την σύντροφό του. Γενικά, να καταλάβει πως δεν του ανήκει. Είναι πολλά αυτά που είναι τόσο απλά κι ανθρώπινα που δεν ξέρω πώς να τα εξηγήσεις σε κάποιον. Γκώσαμε αντρίλα, ματσίλα και αρχιδίλα.

Τεράστιο. Δεν γίνεται να ζεις χωρίς τον έρωτα. Όλες οι σχέσεις είναι ερωτικές. Είναι παρεξηγημένη η λέξη και συχνά την συγχέουμε με το σεξ, αλλά δεν έχει καμία σχέση. Έρωτας είναι η χαρά και το φτερούγισμα που νιώθεις για κάτι. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Είτε είναι ένας φίλος, μια φίλη, ένα τραγούδι, η δουλειά σου, το παιδί σου, το κατοικίδιό σου… Λίγο προσοχή χρειάζεται όταν αρχίζεις να νιώθεις έτσι για κινητά, παπούτσια, αυτοκίνητα και γενικά, για υλικά.

Δεν ξέρω τι πρέπει να γίνει για να καταλάβει κάποιος πως η συντροφός του δεν του ανήκει. Γκώσαμε αντρίλα, ματσίλα και αρχιδίλα.

Πολλές στιγμές. Ειδικά στην προσωπική μας ζωή, αυτό πρέπει να είναι ο αγώνας μας. Επαγγελματικά, δεν ξέρω αν θα σταματήσω να ψάχνω τι είναι αυτό που κάνω και πώς θέλω να το κάνω.

Δεν ξέρω αν είναι ακριβώς ισορροπία, αλλά έχω καταφέρει κάπως, να διώχνω καθετί τοξικό από δίπλα μου και να απολαμβάνω κάποιες στιγμές περισσότερο απ’ όσο τις απολάμβανα παλιά.

Υπέροχο. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε αισιοδοξία και να χαρούμε. Ο Λεξ αυτό ζει, αυτό γράφει, αυτό λέει και ο κόσμος το αντιλαμβάνεται. Η ειλικρίνεια είναι κάτι που λείπει απ’ την ζωή μας και απ’ τους καλλιτέχνες. Ο Λεξ είναι ειλικρινής. Αυτό φαίνεται στην μουσική του, στον τρόπο που βγαίνει στην σκηνή και του αξίζει του χρόνου, να μην τον χωράει κανένα γήπεδο.

Δεν έχω απωθημένα. Θα συνεργαζόμουν με οποιονδήποτε καλλιτέχνη υπήρχε λόγος να το κάνω. Οι συνεργασίες πρέπει να γεννιούνται από ιδέες και παρέες.

Με τον Φοίβο μας δένουν αρκετά πράγματα. Όταν μου είπε την ιδέα της σειράς και το πώς το είχε φανταστεί όλο αυτό, χάρηκα πάρα πολύ. Δεν μου έκανε πρόταση να συμμετέχω, απλά μου το ανακοίνωσε και μετά από λίγο καιρό, μου ανακοίνωσε πως θα συμμετέχω στη συγγραφική ομάδα. Κάπως έτσι είναι και η σχέση μας με τον Φοίβο. Ανακοινώνουμε ο ένας στον άλλο, δεν προτείνουμε. Όταν πχ τον κούρευα, δεν τον ρωτούσα για το πώς θα τον κουρέψω.

Αν και θα τα δείχνει η τηλεόραση, «Τα Νούμερα» δεν είναι τηλεόραση. Τηλεόραση, δεν ξέρω αν θα έκανα ποτέ και με ποιους όρους.

Είμαι ακόμη στα τηλέφωνα, προσπαθώντας να πείσω συναδέλφους να έρθουν να τραγουδήσουμε μαζί, αν και η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να έρθει κανένας. Πιστεύω πως αν υπάρξει κάποιος που θα δεχτεί, θα ξενερώσω πολύ άσχημα και δεν θα ξέρω πώς να το διαχειριστώ!

Εγώ την περιμένω με ανυπομονησία, γιατί είναι μια ευκαιρία να παίξω με ολόκληρη την μπάντα μαζί που λόγω των περιορισμών των τελευταίων χρόνων έχουμε χωριστεί σε κομμάτια για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, αλλά ανυπομονώ να παίξουμε και κάποια καινούργια τραγούδια που φτιάχνουμε αυτόν τον καιρό και θα τα παρουσιάσουμε πρώτη φορά στην Τεχνόπολη.