Μάικλ Τζάκσον: Ο «Βασιλιάς της Ποπ» μέσα από τα πιο σημαντικά τραγούδια του

Σαν σήμερα, 29 Αυγούστου 1958, στο Γκάρι της Ιντιάνα, γεννήθηκε ο Michael Jackson, ο μικρότερος γιος της οικογένειας Jackson, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως η πιο ταλαντούχα οικογένεια της ροκ εποχής. Ο Michael, μαζί με τα 4 αδέρφια του, αποτελούσαν τους Jackson 5, που έγιναν συγκρότημα με την παρότρυνση του πατέρα τους, Joseph. Κατέληξαν να υπογράψουν συμβόλαιο μόλις το 1969. Με τα έντονα χρώματα της δεκαετίας του ’70 να τους χαρακτηρίζουν, τα τεράστια άφρο, τις πιασάρικες χορογραφίες και τις υπέροχες φωνές τους κατάφεραν πολύ γρήγορα να γίνουν διάσημοι. Μετά από πολλές επιτυχίες, οικογενειακές διαμάχες και τον Michael να εξελίσσεται σε έναν εξαιρετικό τραγουδιστή, με μια πολύ ιδιαίτερη χροιά, ο ίδιος κατέληξε να συνεχίζει σόλο καριέρα. Κάπως έτσι ξεκίνησε μία καριέρα που είχε ανοδική πορεία μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ο Michael άφησε μία τεράστια παρακαταθήκη, άλλαξε τη μουσική βιομηχανία, ενώ ακόμη και σήμερα θεωρείται ο «Βασιλιάς της Ποπ».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας δημιουργούσε και έσπαγε συνεχώς ρεκόρ. Μέχρι το 2009, ήταν ο πιο πολυβραβευμένος καλλιτέχνης με 372  βραβεία στο όνομά του, με τους περισσότερους δίσκους του να έχουν γίνει χρυσοί ή πλατινένιοι. Το 2000 αναδείχθηκε ως ο καλλιτέχνης με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών, με συνολικά 380 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων. Το «Thriller», εξακολουθεί να κατέχει το ρεκόρ για τα περισσότερα αντίτυπα ενός single, με 110 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Στο ημίχρονο του Super Bowl το 1993, προσέλκυσε το μεγαλύτερο τηλεοπτικό κοινό όλων των εποχών – 133,4 εκατομμύρια. Ο αντίκτυπος που άφησε ήταν τεράστιο και αναμφισβήτητο, με τον κατάλογο των ρεκόρ που έσπαγε να είναι ατέλειωτος. Αλλά πάνω από όλα, διαμόρφωσε τον τρόπο που λειτουργεί η βιομηχανία, με πρωτοπόρες αλλαγές – σημαντικές πολιτικά, αλλά και πολιτιστικά.

Με αφορμή τη γέννησή του σαν σήμερα, 29 Αυγούστου του 1958, εμείς θυμόμαστε μερικά από τα τραγούδια που καθόρισαν την καριέρα του και την ιστορία της μουσικής.

Πρόκειται για ένα από τα λίγα ποπ τραγούδια που μιλούν για… τρόμο. Τραγούδια για το Halloween όπως το «Monster Mash» προϋπήρχαν, αλλά αυτό ήταν το πρώτο τραγούδι, που έγινε hit, ενώ περιείχε στίχους για πλάσματα της νύχτας που τρομοκρατούν το θύμα τους. Εκείνη την εποχή, ο Michael Jackson ήταν αγαπητός από όλους, οπότε το βίντεο κλιπ έπρεπε να μπορεί να είναι πραγματικά τρομακτικό, για να το πιστέψει το κοινό. Γι’ αυτό την σκηνοθεσία του ανέλαβε ο John Landis, ο οποίος είχε σκηνοθετήσει το 1981, το «An American Werewolf In London». Ο Landis έβαλε τον Jackson να μεταμορφωθεί σε λυκάνθρωπο, για να μπορέσει να τραβήξει τα βλέμματα όλα πάνω του.

Ο Vincent Price, ένας ηθοποιός γνωστός για τη δουλειά του σε ταινίες τρόμου, έκανε την αφήγηση στο τέλος του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένου και του χαρακτηριστικού κακού γέλιου. Ο πιο ανατριχιαστικός στίχος, «Must stand and face the hounds of hell», ήταν εμπνευσμένος από το πιο δημοφιλές μυθιστόρημα του Σέρλοκ Χολμς, το «The Hound of the Baskervilles» του Σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ, στο οποίο η οικογένεια του Σερ Χένρι Μπάσκερβιλ υποτίθεται ότι είναι καταραμένη από ένα αιμοδιψές, δαιμονικό κυνηγόσκυλο.

Το βίντεο κλιπ αποτελεί ορόσημο, εισάγοντας περίτεχνες χορογραφίες, κοστούμια και διαλόγους. Αποτελεί επίσης και το πρώτο βίντεο κλιπ μεγάλης διάρκειας, καθώς γυρίστηκε περισσότερο σαν ταινία μικρού μήκους, η οποία στη συνέχεια μονταριζόταν για τη σύντομη έκδοση. Η μεγάλη έκδοση του «Thriller» διαρκεί σχεδόν 14 λεπτά, σημειώνοντας αξιοσημείωτη αντοχή στο πέρασμα του χρόνου, καθώς εύκολα συγκέντρωσε πάνω από 100 εκατομμύρια προβολές, όταν πρωτοεμφανίστηκε στο YouTube. Το βίντεο κλιπ κατάφερε να αποσπάσει τα βραβεία για καλύτερο βίντεο, την καλύτερη χορογραφία και το αγαπημένο του κοινού στα πρώτα MTV Video Music Awards το 1984.

Το βίντεο κλιπ του Thriller θεωρείται σήμερα το πιο διάσημο όλων των εποχών, τουλάχιστον από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, η οποία το πρόσθεσε στο Εθνικό Μητρώο Ταινιών της το 2009 – το πρώτο βίντεο κλιπ που πρόσθεσε ποτέ!

Το «Beat It» του Michael Jackson έχει ένα θέμα πολύ διαφορετικό από εκείνο του Thriller: μιλά για την αποφυγή της βίας με το να… απομακρύνεται κανείς από έναν καυγά. Το μήνυμα σε αυτό το τραγούδι είναι αρκετά σαφές, ωστόσο μπορεί να ερμηνευτεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Στον πρώτο στίχο, φαίνεται ότι ο Michael συμβουλεύει έναν νεαρό άνδρα που εμπλέκεται σε μια συμμορία να μείνει μακριά γιατί δεν τον θέλουν πια κοντά τους. Τον απειλούν να μην εμφανιστεί, αλλά εκείνος εξακολουθεί να προσπαθεί και είναι αποφασισμένος. Την ίδια στιγμή, παρά τις απειλές, η επιλογή να μην αντισταθεί τον κάνει να νιώθει λιγότερο άντρας και περισσότερο δειλός. Αυτή είναι η πίεση που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι. Κατά βάθος, ξέρουν ότι το πιο έξυπνο πράγμα που πρέπει να κάνουν είναι να μην ξεκινήσουν έναν καυγά. Ωστόσο, στην προσπάθειά τους να αποφύγουν να χαρακτηριστούν αδύναμοι, το κάνουν κι έτσι ο κύκλος της βίας συνεχίζεται…

Ο Michael χρηματοδότησε ο ίδιος το βίντεο κλιπ για το «Beat It», που κόστισε 150.000 δολάρια. Γυρίστηκε σε μια υποβαθμισμένη περιοχή του Λος Άντζελες και διατηρώντας για άλλη μια φορά το θέμα της βίας του δρόμου, το βίντεο κλιπ – το οποίο έγραψε και σκηνοθέτησε ο Bob Giraldi – περιείχε πάνω από 50 πραγματικά μέλη συμμοριών! To «Beat It» βοήθησε τον Michael να εδραιώσει την θέση του ως διεθνές ποπ είδωλο, ενώ αποτελεί μία από τις πρώτες φορές που ο Michael μιλά για την νεολαία των αφροαμερικανών και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στους δρόμους.

Τόσο το «Beat It» όσο και το «Thriller» με τα χορευτικά τους, θεωρούνται σήμα κατατεθέν του Jackson.

Αυτό το τραγούδι ο Michael το απευθύνει σε μία κοπέλα που ισχυρίστηκε ότι εκείνος ήταν ο πατέρας του παιδιού της. Ο Jackson επηρεάστηκε από την πραγματική του ζωή, μιλώντας για μία γυναίκα που εκείνη την εποχή τον παρακολουθούσε, γράφοντάς του γράμματα για έναν γιο που εκείνη πίστευε ότι ήταν δικός του. Ο Michael σπάνια μιλούσε γι’ αυτή τη γυναίκα, αλλά δυσκολευόταν πολύ να αντιμετωπίσει αυτή την ανεπιθύμητη προσοχή, με αποτέλεσμα να επιλέγει την απομόνωση. Το τραγούδι ήταν ο τρόπος του να εκφράσει τα συναισθήματά του χωρίς να της απευθυνθεί άμεσα.

Ενώ ο Jackson δεν έδινε πολλές λεπτομέρειες για την πραγματική Billie Jean, ο παραγωγός του, Quincy Jones, ανέφερε ότι εκείνη η γυναίκα κατηγόρησε τον Michael ότι ήταν ο πατέρας ενός από τα δίδυμα της, κάτι που ο ίδιος θεώρησε αρκετά γελοίο. Το βίντεο κλιπ περιείχε τις χαρακτηριστικές χορευτικές κινήσεις του Michael που τον έκαναν διάσημο, ήταν το πρώτο που προβαλλόταν επανειλημμένα από μουσικά κανάλια, ενώ σύντομα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους κι άλλοι μαύροι καλλιτέχνες, όπως ο Prince. Παρά το μπάτζετ της παραγωγής και την ποιότητα του Jackson, το MTV δεν πρόβαλε το βίντεο κλιπ μέχρι που το τραγούδι έγινε ήδη επιτυχία!

Το «We Are the World» ήταν ένα σινγκλ με φιλανθρωπικό σκοπό για τα θύματα του λιμού στην Αφρική. Συγκέντρωσε πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία διανεμήθηκαν στην Αιθιοπία, το Σουδάν και σε άλλες χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Ο Michael Jackson και ο Lionel Richie έγραψαν αυτό το τραγούδι, ενώ ο Quincy Jones έκανε την παραγωγή. Αυτό το ταλαντούχο τρίο ήταν ιδανικό: Ο Quincy Jones ήταν ο καλύτερος παραγωγός και η λίστα επαφών του ήταν γεμάτη με τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας εκείνη την εποχή, ο Richie είχε γράψει τραγούδια που άγγιζαν το #1 του Hot 100 και ο Jackson ήταν το μεγαλύτερο αστέρι στον κόσμο!

Οι σταρ που τραγούδησαν σόλο ήταν, κατά σειρά, οι Lionel Richie, Stevie Wonder, Paul Simon, Kenny Rogers, James Ingram, Billy Joel, Tina Turner, Michael Jackson, Diana Ross, Dionne Warwick, Willie Nelson, Al Jarreau, Bruce Springsteen, Kenny Loggins, Steve Perry, Daryl Hall, Huey Lewis, Cyndi Lauper και Kim Carnes. Ο Bob Dylan και ο Ray Charles εμφανίστηκαν επίσης στο βίντεο του τραγουδιού!

Αυτό το τραγούδι ήταν ένα από τα highlights των ζωντανών εμφανίσεων του Michael, όπου έκανε την χαρακτηριστική χορευτική φιγούρα του, με κλίση 45 μοιρών, που έγινε δημοφιλής στο βίντεο κλιπ, αφήνοντας συχνά το κοινό να αναρωτιέται για τον τρόπο που την πετύχαινε. Η ρουτίνα γινόταν όλο και πιο περίτεχνη με την πάροδο του χρόνου: Στην περιοδεία Dangerous (1992-1993), ουσιαστικά αναπαρήγαγε το βίντεο με τέσσερις χορευτές. Η περιοδεία HIStory (1996-1997) έφερε μια πιο θεατρική παράσταση, με τον Jackson ντυμένο σαν γκάνγκστερ του Σικάγο της δεκαετίας του 1930 να ανατινάζει με πολυβόλο έξι “αντίπαλους” γκάνγκστερ. Τελικά, η εμβληματική χορευτική του κίνηση τελειοποιήθηκε όταν χρησιμοποίησε ειδικά σχεδιασμένα παπούτσια που “κλείδωναν” σε μια «άγκυρα» στο πάτωμα.

Ο Colin Chilvers σκηνοθέτησε την ταινία «Moonwalk», στην οποία περιέχεται το «Smooth Criminal», το οποίο διαρκεί 42 λεπτά. Ο Chilvers, ο οποίος είχε σκηνοθετήσει ταινίες, όπως το «Rocky Horror Picture Show» (1975) και το «Superman» (1978), εμπνεύστηκε από τη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ.

Ο ίδιος εξήγησε στο Rolling Stone: «Έδειξα στον Michael μια ταινία που θεωρούσα ότι θα ταίριαζε στο θέμα, το «The Third Man». Του άρεσε η εμφάνισή της, αυτό το είδος του φιλμ νουάρ, οπότε το χρησιμοποιήσαμε για να βάλουμε τον κάμεραμαν να φωτίσει με παρόμοιο τρόπο. Το χορευτικό κομμάτι ήταν ένας φόρος τιμής στον Fred Astaire. Και στην πραγματικότητα, φοράει ένα παρόμοιο κοστούμι που είχε χρησιμοποιήσει ο Fred σε μια από τις ταινίες του –  το «Band Wagon». Είχαμε τη χαρά να έχουμε τον χορογράφο του Fred στο πλατό. Ο Hermes Pan (ο χορογράφο του Astaire) επισκέφθηκε το πλατό την ώρα που γυρίζαμε το τραγούδι και το χορευτικό κομμάτι και είπε ότι ο Fred θα ήταν πολύ χαρούμενος και περήφανος που τον αντέγραψε ένας τόσο υπέροχος άνθρωπος.

Η φιγούρα που κάναμε, προφανώς ήταν επηρεασμένη από τις μέρες μου στο «Superman». Γιατί είχαμε τον Michael πάνω σε καλώδια και στερεώσαμε τα πόδια του στο έδαφος, ώστε να μπορεί να κάνει αυτη την περίφημη φιγούρα. Αν παρατηρήσετε στο βίντεο κλιπ, όταν ξαναγυρίζει στην θέση του, ταλαντεύει τα πόδια του προς τα πίσω – έτσι ξεκλειδωνόταν η «άγκυρα» στο έδαφος».

Τα παραπάνω τραγούδια, αλλά και οι πρωτοπόρες τεχνικές που τόλμησε, ήταν αυτά που τελικά εδραίωσαν τον Michael Jackson σε “βασιλιά της pop”. Η καριέρα και η παρακαταθήκη του είναι τεράστια και δύσκολα θα μπορέσει ποτέ κανείς να πάρει τον τίτλο του. Πάντα θα είναι ο ένας και μοναδικός «Βασιλιάς της Ποπ».