Ένα ελικόπτερο οδηγεί χιλιάδες ιμπάλα (είδος αντιλόπης) σε έναν περιφραγμένο χώρο. Ένας γερανός σηκώνει ναρκωμένους ελέφαντες και τους φορτώνει σε τρέιλερ. Ορδές δασοφυλάκων οδηγούν άλλα ζώα σε μεταλλικά κλουβιά κι ένα κομβόι φορτηγών ξεκινά ένα ταξίδι περίπου 700 χιλιομέτρων (435 μίλια) για τη μεταφορά των ζώων στο νέο τους σπίτι.
Στη Ζιμπάμπουε ξεκίνησε η μετακίνηση περισσοτέρων από 2.500 άγριων ζώων, από ένα καταφύγιο στον νότο, σε ένα άλλο στο βόρειο τμήμα της χώρας, προκειμένου να σωθούν από την ξηρασία, καθώς η κλιματική αλλαγή αποτελεί πια μεγαλύτερη απειλή για την άγρια ζωή και από τη λαθροθηρία.
Περίπου 400 ελέφαντες, 2.000 ιμπάλα, 70 καμηλοπαρδάλεις, 50 βουβάλια, 50 γκνου, 50 ζέβρες, 50 ελάντες και 10 λιοντάρια είναι ανάμεσα στα ζώα που μεταφέρονται από το Save Valley Conservancy της Ζιμπάμπουε σε τρία καταφύγια στον βορρά, σε μία από τις μεγαλύτερες προσπάθειες αιχμαλώτισης και μετεγκατάστασης ζώων που έχει γίνει ποτέ στη νότια Αφρική.
Στο πλαίσιο της επιχείρησης αυτής, τα ζώα μεταφέρονται σε περιοχή της κοιλάδας του ποταμού Ζαμβέζη, προκειμένου να δημιουργηθούν ξανά οι πληθυσμοί άγριων ζώων εκεί.
Είναι η πρώτη φορά εδώ και 60 χρόνια που η Ζιμπάμπουε ξεκινά μια τόσο μαζική εσωτερική μετακίνηση άγριων ζώων. Μεταξύ 1958 και 1964, στην τότε Ροδεσία, περισσότερα από 5.000 ζώα μεταφέρθηκαν στο πλαίσιο της «Επιχείρησης Νώε». Αυτή η επιχείρηση έσωσε τότε την άγρια ζωή από την άνοδο της στάθμης του νερού που προκλήθηκε από την κατασκευή ενός τεράστιου υδροηλεκτρικού φράγματος στον ποταμό Ζαμβέζη, που δημιούργησε μια από τις μεγαλύτερες τεχνητές λίμνες στον κόσμο, τη λίμνη Καρίμπα.
Αυτή τη φορά είναι η έλλειψη του νερού που κατέστησε απαραίτητη τη μετακίνηση των άγριων ζώων, καθώς ο βιότοπός τους έχει αλλοιωθεί λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας, δήλωσε ο Tinashe Farawo, εκπρόσωπος των Εθνικών Πάρκων και της Διαχείρισης Άγριων Ζώων της Ζιμπάμπουε.
Έτσι, εκδόθηκαν άδειες για τη μεταφορά των ζώων, προκειμένου να αποτραπεί «μία καταστροφή», όπως επεσήμανε ο ίδιος.
«Το κάνουμε αυτό για να μειώσουμε την πίεση. Εδώ και χρόνια καταπολεμάμε τη λαθροθηρία και μόλις κερδίζαμε αυτό τον πόλεμο, η κλιματική αλλαγή αναδείχθηκε ως η μεγαλύτερη απειλή για τα άγρια ζώα μας», τόνισε, μιλώντας στο Associated Press.
«Πολλά από τα πάρκα μας έχουν υπερβολικό πληθυσμό και υπάρχει ελάχιστο νερό ή τροφή. Τα ζώα καταλήγουν να καταστρέφουν τον δικό τους βιότοπο, γίνονται κίνδυνος για τον εαυτό τους και καταπατούν γειτονικούς ανθρώπινους οικισμούς για να αναζητήσουν τροφή, με αποτέλεσμα τις αδιάκοπες συγκρούσεις», συνέχισε.
Μια επιλογή θα ήταν η θανάτωση για τη μείωση του αριθμού της άγριας ζωής, αλλά οι οργανώσεις διαμαρτύρονται ότι τέτοιες δολοφονίες είναι σκληρές. Η τελευταία φορά που η Ζιμπάμπουε προχώρησε σε τέτοια κίνηση ήταν το 1987, σημείωσε ο Farawo.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην άγρια ζωή δεν περιορίζονται μόνο στη Ζιμπάμπουε. Σε ολόκληρη την Αφρική, τα εθνικά πάρκα που φιλοξενούν μυριάδες είδη άγριας ζωής, όπως λιοντάρια, ελέφαντες και βουβάλια απειλούνται όλο και περισσότερο από το γεγονός ότι οι βροχοπτώσεις είναι πια κάτω από τον μέσο όρο, αλλά και από νέα έργα υποδομών. Οι αρχές και οι ειδικοί λένε ότι η ξηρασία απειλεί σοβαρά είδη όπως οι ρινόκεροι, οι καμηλοπαρδάλεις και οι αντιλόπες, καθώς μειώνει την ποσότητα της διαθέσιμης τροφής.
Για παράδειγμα, πρόσφατη μελέτη που έγινε στο εθνικό πάρκο Kruger της Νότιας Αφρικής, συνέδεσε τα ακραία καιρικά φαινόμενα με την απώλεια φυτών και ζώων, που αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τις συνθήκες και την έλλειψη νερού, λόγω των μεγαλύτερης διάρκειας ξηρασιών και των υψηλότερων θερμοκρασιών.
Η μαζική αυτή μετακίνηση υποστηρίζεται από το Great Plains Foundation, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που εργάζεται «για τη διατήρηση και επέκταση των φυσικών οικοτόπων στην Αφρική μέσω καινοτόμων πρωτοβουλιών διατήρησης», σύμφωνα με την ιστοσελίδα του.
Πηγή: NBC News