Τζούλια Ρόμπερτς: 5 ρόλοι που την ανέδειξαν ως τη «Βασίλισσα» των ρομαντικών κομεντί

Η μεγάλη επιστροφή της Τζούλια Ρόμπερτς στις ρομαντικές κομεντί- το είδος που την καθιέρωσε- είναι γεγονός. Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός πρωταγωνιστεί στο πλευρό του μακροχρόνιου φίλου και συνεργάτη της, Τζορτζ Κλούνεϊ, στην ταινία «Εισιτήριο για τον Παράδεισο», η οποία και κυκλοφορεί από τις 8 Σεπτεμβρίου στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες.

Οι ρομαντικές κομεντί ήταν εκείνες που έδωσαν στην ηθοποιό την απαραίτητη ώθηση στα πρώτα βήματα της καριέρας της. Από τον πρώτο της πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Mystic Pizza (1988), μια ιστορία ενηλικίωσης για τρεις έφηβες-εργαζόμενες στη πιτσαρία μιας μικρής πόλης του Κονέκτικατ, έως το «Pretty Woman» (1990), για μια ιερόδουλη που ερωτεύεται έναν εκατομμυριούχο, επιτυχία που την ανέδειξε ως ένα μεγάλο κινηματογραφικό αστέρι.

«Εισιτήριο για τον Παράδεισο»

Έκτοτε και για τα επόμενα δέκα χρόνια η Ρόμπερτς θα κυριαρχήσει στο συγκεκριμένο είδος μέσα από δημοφιλείς ταινίες όπως «Ο Γάμος του Καλύτερου μου Φίλου» (1997), «Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ» (1999), «Η νύφη το ‘σκασε» (1999), «Το ζευγάρι της χρονιάς» (2001). Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παράλληλα δεν θα μας χαρίσει αξιομνημόνευτες ερμηνείες σε δραματικές ταινίες όπως οι «Ανθισμένες Μανόλιες» (1989)- η πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ- ή η «Έριν Μπρόκοβιτς» (200)- η ταινία που θα της χαρίσει το πολυπόθητο χρυσό αγαλματίδιο στην κατηγορία Α΄Γυναικείου Ρόλου το 2001.

Η Ρόμπερτς δεν απομακρύνθηκε ακριβώς ποτέ εντελώς από το είδος, καθώς αργότερα συμμετείχε με μικρούς ρόλους στις σπονδυλωτές ρομαντικές κομεντί «Valentine’s Day» (2010) και «Γιορτή της Μητέρας» (2016), ενώ πρωταγωνίστησε στις ρομαντικές δραμεντί  «Eat Pray Love» (2010) και «Η Περίπτωση Λάρι Κράουν» (2011), ωστόσο, κρατούσε μια κάποια απόσταση όχι μόνο επειδή- όπως αναφέρει η ίδια σε συνέντευξη της στους New York Times– τα καλά σενάρια σπάνιζαν αλλά και επειδή οι αυξημένες οικογενειακές της υποχρεώσεις την έκαναν υποχρεωτικά ακόμη πιο επιλεκτική.

Παρακάτω ακολουθούν πέντε ρόλοι που την κατέστησαν ως την αδιαμφισβήτητη «Βασίλισσα» της ρομαντικής κομεντί.

Η ρομαντική κομεντί του Γκάρυ Μάρσαλ ήταν εκείνη που μετέτρεψε την τότε ανερχόμενη ηθοποιό σε μια από τις μεγαλύτερες σταρ του Χόλυγουντ εν μια νυκτί, χαρίζοντας της και μια δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ– αυτή τη φορά στην Κατηγορία Α΄Γυναικείου Ρόλου. Το «Pretty Woman» αποτελεί μια μοντέρνα και ανορθόδοξη εκδοχή της «Ωραίας μου Κυρίας» όπου ένας εκατομμυριούχος (Ρίτσαρντ Γκιρ) προσλαμβάνει μια ιερόδουλη (Τζούλια Ρόμπερτς) ως συνοδό σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, προσπαθεί να τη «μεταμορφώσει», καταλήγουν να ερωτευτούν ερχόμενοι αντιμέτωποι με τη δυσκολία γεφύρωσης του χάσματος ανάμεσα τους.

Αν και η ταινία έχει αρκετά από εκείνα τα στοιχεία που κάνουν το συγκεκριμένο είδος επιτυχημένο- δύο ερωτευμένους από διαφορετικούς κόσμους, βλέμματα όλο νόημα, φλερτ, χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών, ωστόσο, δείχνει να λειτουργεί αποκλειστικά χάρη στην Ρόμπερτς, η οποία καταφέρνει να γοητεύσει τον θεατή ενσαρκώνοντας μια συμπαθή ηρωίδα που διακρίνεται από έλλειψη επιτήδευσης, χαριτωμένες εκρήξεις γέλιου και αρκετά «πικάντικο» λεξιλόγιο.

Για πολλούς η ταινία του PJ Hogan θεωρείται μια από τις καλύτερες ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών. Επίτευγμα που κατάφερε χωρίς να χρειαστεί να ακολουθήσει την τυπική «συνταγή» που αναμένεται από μια ταινία του συγκεκριμένου είδους- συμπεριλαμβανομένου ενός αρκετά διαφοροποιημένου αλλά δίκαιου «happy end». Κεντρική ηρωίδα η Julianne (Τζούλια Ρόμπερτς), μια μοναχική και συναισθηματικά μη διαθέσιμη κριτικός φαγητού, η οποία στο άκουσμα των νέων πως ο καλύτερος της φίλος, Michael (Ντέρμοτ Μαλρόνεϊ), ετοιμάζεται να παντρευτεί τη νεαρή Kimberly (Κάμερον Ντίαζ), συνειδητοποιεί τα αισθήματα που έτρεφε όλα αυτά τα χρόνια για εκείνον και αποφασίζει να εμποδίσει τον γάμο με κάθε τρόπο.

Ακόμα και υποδυόμενη έναν κάπως εμπαθή, εγωιστικό και όχι τόσο ψύχραιμο χαρακτήρα που «προσγειώνεται» κάπως άτσαλα στην πραγματικότητα, η Τζούλια Ρόμπερτς καταφέρνει να κερδίσει την συμπάθεια του κοινού χάρη στη διαυγή εκφραστικότητα της ερμηνείας της. Εμπλεκόμενη σε μια χαοτική ιστορία μονόπλευρου έρωτα όπου η «αντίζηλος» αποδεικνύεται γλυκιά, αφοσιωμένη και ευάλωτη, η Ρόμπερτς ντύνει την ηρωίδα της με την αξιοπρέπεια ενός ανθρώπου που καταφέρνει στο τέλος να μάθει κάτι από τα λάθη του.

«Και μην ξεχνάς ότι είμαι επίσης απλώς μια κοπέλα που στέκεται μπροστά σε έναν άντρα και του ζητάει να την αγαπήσει», γύρω από αυτή την ατάκα που παραδίδεται με ειλικρίνεια, συγκίνηση και το γνώριμο αφοπλιστικό χαμόγελο της Τζούλια Ρόμπερτς βρίσκεται το ζουμί της δημοφιλούς ρομαντικής κομεντί του Roger Michell «Μια Βραδιά στο Νότινγκ Χιλ». Η υπόθεση επικεντρώνεται γύρω από έναν ιδιοκτήτη ενός λονδρέζικου βιβλιοπωλείου, τον William (Χιου Γκραντ), και μια διάσημη Αμερικανίδα ηθοποιό, την Anna (Ρόμπερτς), των οποίων μια σειρά από τυχαίες συναντήσεις θα οδηγήσει σε ένα απρόσμενο ρομάντζο, όπου πρέπει να αποφασίσουν αν θέλουν να είναι μαζί παρά το γεγονός ότι οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους.

Ένας κατά κάποιον τρόπο φόρος τιμής στην ταινία «Διακοπές στη Ρώμη», εγκάρδιος, feel-good και- χωρίς ίχνος μετάνοιας- «αγγλικός». Το τελευταίο όχι μόνο εξαιτίας της τοποθεσίας των γυρισμάτων αλλά και της ειρωνείας και της συναισθηματικής επιφυλακτικότητας που εμπεριέχονται στο σενάριο. Με την Τζούλια Ρόμπερτς να ενσαρκώνει με συναισθηματική απλότητα την λαμπερή σταρ που επιθυμεί να είναι απλώς ένα γλυκό κορίτσι κάτω από την επιφάνεια.

Η επανένωση των Ρίτσαρντ Γκιρ και Τζούλια Ρόμπερτς με τον σκηνοθέτη Γκάρυ Μάρσαλ εννέα χρόνια μετά το «Pretty Woman» μπορεί να μην ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες, να μην κατάφερε εν τέλει να κερδίσει τους κριτικούς, ωστόσο μπήκε στη λίστα με τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών με εισπράξεις που άγγιξαν διεθνώς τα 300 εκατομμύρια δολάρια. Στην ταινία η καριέρα ενός κυνικού δημοσιογράφου, του Ike Graham (Γκιρ), παίρνει την κάτω βόλτα όταν και αποφασίζει να γράψει για μια γυναίκα, τη Maggie Carpenter (Ρόμπερτς), που έχει τη φήμη ότι παρατάει σύξυλους τους παρ’ ολίγον συζύγους της στην εκκλησία. Ωστόσο, στην προσπάθεια του να διασώσει τη φήμη του και να αποδείξει ότι εκείνη θα επαναλάβει ξανά το ατόπημα της, καταλήγει να την ερωτευτεί.

Αν κάτι μένει στο τέλος από το φιλμ του Γκάρυ Μάρσαλ, αυτό είναι οι χαρισματικοί πρωταγωνιστές του. Μπορεί ο ρόλος της Maggie να προοριζόταν αρχικά για τη Σάντρα Μπούλοκ, ωστόσο, η Ρόμπερτς ανέλαβε την χαοτική και «αλλεργική» στις δεσμεύσεις ηρωίδα της με την αυτοπεποίθηση που πηγάζει από το γεγονός ότι βρίσκεται στο στοιχείο της- ένα τυπάκι με σκληρό περίβλημα, που έλκει τους ανθρώπους γύρω της σαν μαγνήτης και φέρει έναν αέρα μυστηρίου σε ότι και να κάνει.

Όταν η Τζούλια Ρόμπερτς έπιασε στα χέρια της το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ με τίτλο «Eat, Pray, Love: One Woman’s Search for Everything Across Italy, India and Indonesia», αισθάνθηκε πως με κάποιο τρόπο το συναισθηματικό και πνευματικό «ταξίδι» που περιγράφεται μέσα στiς σελίδες του κατάφερε να «αντηχήσει» μέσα της. H ταινία επικεντρώνεται γύρω από τη Liz Gilbert, μια γυναίκα η οποία μετά από ένα επίπονο διαζύγιο, θα ξεκινήσει ένα ταξίδι εξερεύνησης του εαυτού με φόντο τα μαγευτικά τοπία της Ιταλίας, της Ινδίας και της Ινδονησίας, σε μια προσπάθεια να βρει την επιθυμητή αρμονία και ισορροπία στη ζωή της- και γιατί όχι και τον έρωτα στο πρόσωπο του επίσης διαζευγμένου Felipe (Χαβιέρ Μπαρδέμ).

Ο ρόλος που κλήθηκε εδώ να υποδυθεί η Ρόμπερτς χαρακτηρίζεται από αρκετές αμφισημίες. Μπορεί τη μια στιγμή να εμφανίζεται αβέβαιη με την αυτοπεποίθηση της «χτυπημένη» από τις απογοητεύσεις και τη μεταμέλεια και την αμέσως επόμενη γεμάτη αυτοεπίγνωση. Κάποιες φορές αρκετά προσγειωμένη και άλλες με ισχυρό το αίσθημα της αυτοδικαίωσης. Γοητευτική και πνευματώδης, η Λιζ δεν είναι ούτε ο «ήρωας» ούτε ο «κακός» της ιστορίας και στο εγχείρημα της ενσάρκωσης μιας γυναίκας που αναζητά απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, η ηθοποιός αφοσιώνεται πλήρως επιδεικνύοντας μεγάλο συναισθηματικό βάθος.