Κώστας Καζάκος: Ο σπουδαίος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών

Ο Κώστας Καζάκος, ο σπουδαίος Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης οποίος άφησε το σημάδι του στον χώρο του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, πέθανε σε ηλικία 87 ετών. Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός με αναπνευστικά προβλήματα.

Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1935 στον Πύργο Ηλείας. Υπήρξε απόφοιτος της Κινηματογραφικής Σχολής Σταυράκου και της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Την πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι την πραγματοποίησε το 1957 με το έργο του Μπρεχτ «Ο Κύκλος με την Κιμωλία», σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Έκτοτε θα παίξει σε έργα σημαντικών δραματουργών όπως ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, ο Τενεσί Γουίλιαμς, ο Άρθουρ Μίλερ, ο Αριστοφάνης, ο Σοφοκλής, κ.α., ενώ εκτός από το Θέατρο Τέχνης θα συνεργαστεί και με άλλα καταξιωμένα ελληνικά θεατρικά σχήματα όπως ο Θίασος Κατερίνας.

Στον κινηματογράφο έπαιξε πρώτη φορά το 1956 στην «Αρπαγή της Περσεφόνης» του Γρηγόρη Γρηγορίου. Ακολούθησαν σημαντικές ταινίες όπως το «Μπλόκο» του Άδωνι Κύρου (1965), η «Ιφιγένεια» (1977) του Μιχάλη Κακογιάννη, ο «Άνθρωπος με το γαρύφαλλο» (1980) του Νίκου Τζήμα. Στη μικρή οθόνη θα συμμετέχει σε σειρές όπως η «Μαρίνα Αυγέρη» (1973) σε σενάριο της Τζένης Καρέζη και η «Μαύρη Χρυσαλλίδα» (1990).

Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του πολεμικού δράματος «Κοντσέρτο για πολυβόλα» θα γνωρίσει τη μετέπειτα σύζυγο και στενή συνεργάτιδα του Τζένη Καρέζη. Το 1968 θα παίξουν μαζί στην παράσταση «Θεοδώρα η Μεγάλη» του Γιώργου Ρούσσου, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή. Ήταν το ξεκίνημα της κοινής τους θεατρικής πορείας ως συν-θιασάρχες που θα διαρκέσει για σχεδόν δύο δεκαετίες.

Θρυλικότερη συνεργασία τους,  το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, η πρώτη παράσταση του οποίου δόθηκε στις 22 Ιουνίου 1973 κατά τη διάρκεια της επταετίας, στο Θέατρο Αθήναιον. Τη μουσική υπέγραφε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τα τραγούδια ερμήνευε επί σκηνής ο Νίκος Ξυλούρης. Η παράσταση, αν και κατάφερε να ξεγελάσει τη λογοκρισία, θεωρήθηκε ωστόσο μια πράξη έμμεσης αντίστασης στη Χούντα που έστειλε την Καρέζη και τον Καζάκο στη φυλακή.

Διετέλεσε αντιπρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Ανάμεσα σε άλλα τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων και Κριτικών για το σύνολο της προσφοράς του. To 2007 και το 2009 εκλέχθηκε βουλευτής με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος.

Με την Τζένη Καρέζη απέκτησε το 1966 έναν γιο, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο. Το 1997 παντρεύτηκε με την ηθοποιό Τζένη Κόλλια. Μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Αλέξανδρο (γενν. 1997), την Άρτεμι-Γεωργία (γενν. 1998), την Ηλέκτρα (γενν. 2002) και τη Μάγια (γενν. 2008). Η Άρτεμις-Γεωργία έχασε τη ζωή της στις 25 Ιουνίου 1999, σε ηλικία 8 μηνών και μία εβδομάδα μετά την βάπτισή της, πάσχοντας από μία σπάνια ασθένεια.

Μόλις πληροφορήθηκε την απώλεια του Κώστα Καζάκου, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ο Κώστας Καζάκος υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος, απόλυτα αφοσιωμένος στη θεατρική τέχνη. Από την αρχή της σταδιοδρομίας του, τη δεκαετία του ’50, ξεχώρισε, με τη χαρακτηριστική του αυστηρή και δυναμική προσωπικότητα και την άνεση του πρωταγωνιστή. Στοιχεία που έκαναν τον Κάρολο Κουν να τον επιλέξει και να του δώσει στέρεες βάσεις, δίνοντάς  του σημαντικούς ρόλους σε σπουδαίες παραστάσεις του Θέατρου Τέχνης. Συνέχισε την πορεία του σε μεγάλους θιάσους ερμηνεύοντας σπουδαίους ρόλους με εμβληματικό χαρακτήρα. Θα τον θυμόμαστε στον «Θάνατο του εμποράκου», την «Όπερα της πεντάρας», την «Αντιγόνη», τον «Βασιλιά Λιρ», τον «Προμηθέα Δεσμώτη», το «Περιμένοντας τον Γκοντό». Μαζί με την Τζένη Καρέζη, υπήρξαν από τα κορυφαία ζευγάρια του ελληνικού  κινηματογράφου και του θεάτρου, πρωταγωνιστώντας σε μερικές από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες και σε παραστάσεις που έχουν μείνει στην ιστορία της ελληνικής θεατρικής σκηνής, όπως το «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το «Ποιος Φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ», το «Διαμάντια και Μπλουζ». Με την θεατρική του κληρονομιά, αλλά και με την έντονη και διαρκή πολιτική δράση του, ως μέλος του Κοινοβουλίου και ως ενεργός πολίτης, ο Κώστας Καζάκος αφήνει πίσω του  μια μεγάλη παρακαταθήκη. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην  οικογένειά του».

«Αποχαιρετούμε έναν από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς που με τη παρουσία του σφράγισε το ελληνικό θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Πολυβραβευμένος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και με πλήθος άλλων διακρίσεων, και πάντοτε ενεργός στα θεατρικά δρώμενα τόσο ως θιασάρχης, όσο και μέσα από το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και την Πανελλήνια Ένωση Ελεύθερου Θεάτρου. Αποχαιρετούμε επίσης έναν αγωνιστή της δημοκρατίας που τίμησε τα έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναδέλφους του».