Στις 18 Δεκεμβρίου ολοκληρώνονται οι παραστάσεις του έργου «Χορευτική Πανούκλα» του Κωνσταντίνου Μάρκελλου στο Σύγχρονο Θέατρο.
Η θεατρική έκπληξη του Μαΐου, που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά-Σκηνή Ωμέγα, και εντυπωσίασε με το καυστικό της χιούμορ και την ανατρεπτική της διάθεση, επέστρεψε για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, ανανεωμένη, με νέα σκηνοθεσία και ανανεωμένο εικαστικό περιβάλλον, και σε νέα θεατρική στέγη, στο Σύγχρονο Θέατρο στο Γκάζι.
Ο σκηνοθέτης Κωνσταντίνος Μάρκελλος, μετά την – βασισμένη σε αληθινή ιστορία – «Απαγωγή της Τασούλας» (Υποψηφιότητα Βραβείου “Μελίνα Μερκούρη 2020” για την Ελένη Στεργίου), στην δεύτερη συγγραφική του απόπειρα, στήνει μια εκρηκτική παράσταση με καταιγιστικούς ρυθμούς, ειρωνική-υπαινικτική γλώσσα, μουσική και τραγούδι.
Με μια καλοκουρδισμένη ομάδα ηθοποιών που, αλλάζοντας συνεχώς ρόλους, προζάρουν, παίζουν μουσικά όργανα και τραγουδούν ζωντανά επί σκηνής, συνθέτοντας σπαρταριστά επεισόδια. Και με αφορμή ένα ιστορικό γεγονός του μεσαίωνα, το οποίο παραμένει ένα από τα μεγάλα άλυτα μυστήρια της Ιστορίας, θίγουν -αλληγορικά- τα κακώς κείμενα του σήμερα.
Στις 14 Ιουλίου του 1518 και για διάστημα μερικών εβδομάδων, χιλιάδες πολίτες-μέλη της Τρίτης Τάξης, υπό το καθεστώς ανέχειας και επισφάλειας για την υγεία και τη ζωή τους, οδηγημένοι από μια ακατανίκητη και μυστηριώδη παρόρμηση, βρέθηκαν να χορεύουν ασταμάτητα, μέχρις εξαντλήσεως στους δρόμους της πόλης όπου σήμερα χτυπά η καρδιά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Οι θρησκευτικές και πολιτικές αρχές, θορυβημένες, θέλησαν να εντοπίσουν την προέλευση της ακατανόητης Χορεομανίας επιχειρώντας να την αποδώσουν κατά σειρά σε αστρολογικά, υπερφυσικά, βιολογικά, ιατρικά και άλλα αίτια. Μα πάνω απ’ όλα έσπευσαν να περιορίσουν την εξάπλωσή της προκειμένου να διατηρήσουν έναν επιθυμητό βαθμό ευταξίας στους δρόμους. Παρά τις προσπάθειές τους, η μανία πήρε γρήγορα τις διαστάσεις ανεξέλεγκτης επιδημίας, η οποία έγινε γνωστή με το όνομα “Χορευτική Πανούκλα”. Μέχρι το τέλος Αυγούστου, το φαινόμενο είχε εκτονωθεί κάτω από ανεξακρίβωτες μέχρι και σήμερα, για τους ιστορικούς, συνθήκες. Στο μεταξύ εκατοντάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από εξάντληση, αφυδάτωση, εγκεφαλικά επεισόδια ή εμφράγματα.
Η παράσταση
Το νέο θεατρικό έργο του Κωνσταντίνου Μάρκελλου ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του συγγραφέα και πρωτότυπη μουσική του Λευτέρη Βενιάδη. Πρόκειται για μια αλληγορία πάνω στα όρια και τις ανεπάρκειες της ανθρώπινης φύσης, τον φόβο του Θανάτου, την αναπόφευκτη φθορά (σωμάτων και ιδεολογιών), την ενστικτώδη αντίδραση του ανθρώπου στην καταπίεση, στην χειραγώγηση και στην ανέχεια, αλλά και μια σπουδή, ταυτόχρονα, πάνω την σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία της ελευθερίας και στην αναγκαιότητα του “συνανήκειν”.
Η φόρμα του έργου παραπέμπει στην αισθητική του Μπρεχτικού Θεάτρου. Το νοηματικό υπόστρωμα της δραματουργίας, οι υπαινιγμοί και οι συνδηλώσεις σχετικά με την σύγχρονη πραγματικότητα, αναδύονται μέσα από την συνύπαρξη σατιρικής Πρόζας, Μουσικής και Τραγουδιού, αλλά και μέσω της εναλλαγής Αφήγησης και Δράσης με όχημα την δυναμική του Ensemble.
*Προσφορά προπώλησης 10 ευρώ μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου.
