Άνα ντε Άρμας: Πώς το κορίτσι από τις φτωχογειτονιές της Αβάνας έγινε η πιο περιζήτητη σταρ του Χόλυγουντ

Στις αρχές του μήνα, το πολυαναμενόμενο «Blonde» του Άντριου Ντόμινικ χειροκροτήθηκε για δεκατέσσερα ολόκληρα λεπτά, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Πρεμιέρας στο 79ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Μπορεί από τότε η ταινία, μια μυθοπλαστική αφήγηση της ζωής της εμβληματικής σταρ του Χόλυγουντ Μέριλιν Μονρόε και των εσωτερικών συγκρούσεων που βίωνε καθώς ερχόταν αντιμέτωπη με τη διασημότητα, να μην έχει λάβει και τις καλύτερες κριτικές, ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο και σε αυτό συμφωνούν σχεδόν όλοι ομόφωνα: Πρόκειται για την εντυπωσιακότερη ερμηνεία στην καριέρα της Άνα ντε Άρμας, της 34χρονής Κουβανής ηθοποιού που κλήθηκε να ενσαρκώσει έναν διαχρονικό «θρύλο».

Με αφορμή, την πολυαναμενόμενη κυκλοφορία της ταινίας στο Netflix, πραγματοποιούμε ένα αφιέρωμα στην Άνα ντε Άρμας μέσα από δεκατρία ενδιαφέροντα facts για τη ζωή και την καριέρα της.

Φωτογραφία: Gage Skidmore/wikimedia

Η Άνα ντε Άρμας γεννήθηκε στις 30 Απριλίου 1988, στην Αβάνα. Η ίδια περιγράφει τα παιδικά της χρόνια ως ευτυχισμένα, αν και τα έζησε κατά τη διάρκεια της «Ειδικής Περιόδου»- της μεγάλης οικονομικής κρίσης και έλλειψης αγαθών και πρώτων υλών που βίωσε Κούβας μετά την κατάρρευση του πρώην Ανατολικού Μπλοκ: «Είχαμε διακοπές ρεύματος. Τρώγαμε τηγανητά αυγά, ρύζι και μια στο τόσο κοτόπουλο». Ωστόσο, εκείνη προτιμάει να βλέπει τα πράγματα από μια θετική σκοπιά: «Ζούσα σε μια χώρα αποκομμένη σχεδόν από τον υπόλοιπο κόσμο, σαν σε ένα είδος φούσκας. Όμως κατά κάποιον τρόπο αυτό σε κάνει να επικεντρώνεσαι στη ζωή και τη φιλία και όχι στον θόρυβο. Μεγάλωσα τρέχοντας ξυπόλητη στα βράχια, κολυμπώντας». 

Το σαράκι της υποκριτικής εξαπλώθηκε μέσα της από αρκετά μικρή ηλικία. Η Ντε Άρμας γνώριζε πως ήθελε να γίνει ηθοποιός ήδη από τα 12 της χρόνια, το δύσκολο κομμάτι ήταν να πείσει τους γονείς της, οι οποίοι προσπάθησαν να την αποτρέψουν από ένα επάγγελμα που για τους ίδιους δεν είχε μέλλον. Ωστόσο, με πείσμα και υπομονή τα κατάφερε. Στα 14 της πέρασε από audition για την Εθνική Σχολή Θεάτρου της Κούβας όπου και έγινε δεκτή. Εκεί, μέσα από ένα απαιτητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, έμαθε τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός: Προγραμματισμός, ομαδική δουλειά, φαντασία και αυτοσχεδιασμός. Όπως περιγράφει η ίδια: «Η Σχολή αυτή με καθόρισε ως άνθρωπο και ως επαγγελματία».

Μόλις σε ηλικία 16 ετών και ενώ ακόμη φοιτούσε στην Εθνική Σχολή Θεάτρου της Κούβας, η Άνα ντε Άρμας θα επιλεγεί για τον πρώτο της κινηματογραφικό ρόλο, στο ρομαντικό δράμα του Manuel Gutiérrez Aragón «Una rosa de Francia» (2006), όπου και ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο, εκείνον μιας έφηβης που επιθυμούσε να φύγει από την προ-επαναστατική Κούβα.

Στα 18 της χρόνια, με μόνο 200€ στην τσέπη, θα πάρει τη μεγάλη απόφαση να μετακομίσει στην Ισπανία για να προωθήσει περεταίρω την καριέρα της ως ηθοποιός. Αν και θεωρούσε την Κούβα ως ένα καλό ξεκίνημα, ωστόσο, συνειδητοποίησε από πολύ νωρίς ότι για να φτάσει στο επίπεδο που επιθυμούσε έπρεπε να έρθει πιο κοντά σε συγκεκριμένους κινηματογραφικούς δημιουργούς: «Δεν άφησα την Κούβα για να βγάλω λεφτά ή για να έχω περισσότερο φαγητό ή να ζήσω μια καλύτερη ζωή. Άφησα την Κούβα για να εξελιχθώ ως καλλιτέχνης και να εμπλακώ σε πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ. (…) Ήξερα πως δεν γίνονται αρκετές ταινίες στην Κούβα και πως ως ηθοποιός θα είχα περιορισμένες επιλογές. Γι’ αυτό έφυγα». 

Blade Runner 2049

Μόλις μια εβδομάδα αφότου μετακόμισε στην Ισπανία, η ντε Άρμας, αν και δεν ήξερε σχεδόν κανέναν εκεί πέρα από τον ατζέντη της, επιλέχθηκε να πρωταγωνιστήσει για έξι σεζόν στην επιτυχημένη εφηβική τηλεοπτική σειρά «El Internado», η οποία διαδραματίζεται σε ένα ελίτ οικοτροφείο γεμάτο μυστικά και μακάβρια συμβάντα. Ο συγκεκριμένος ρόλος την έκανε γνωστή «εν μια νυκτί» από άκρη σε άκρη της Ιβηρικής, με τα εξώφυλλα στα διάφορα εφηβικά περιοδικά να διαδέχονται το ένα το άλλο.

Ωστόσο, η πορεία της στην Ισπανία θα αρχίσει να της δημιουργεί μια κάποια νευρικότητα, καθώς η οικονομική κρίση άρχισε να έχει αντίκτυπο στην κινηματογραφική παραγωγή της χώρας και η ίδια εξακολουθούσε να δέχεται προτάσεις για «καρμπόν» εφηβικούς ρόλους. Έτσι, το 2014, όταν της παρουσιάστηκε η ευκαιρία να συμμετέχει στα γυρίσματα της ταινίας του Jonathan Jakubowicz, με τίτλο «Hands of Stone» (2016), την άρπαξε αμέσως. Στην ταινία, υποδύθηκε, στο πλευρό των Έντγκαρ Ραμίρες και Ρόμπερτ ντε Νίρο, τη σύζυγο του Παναμέζου πρωταθλητή του μποξ Roberto Durán.

«No Time To Die»

Αυτή ήταν και η απαραίτητη ώθηση που χρειάστηκε η Κουβανή ηθοποιός, ώστε να πάρει τη «γενναία» απόφαση να μετακομίσει στο Λος Άντζελες. Η ίδια περιγράφει την εμπειρία της τα πρώτα χρόνια εκεί ως ένα «καλό μάθημα για τον εγωισμό» της:  «Όταν μετακομίζεις στο Χόλυγουντ πρέπει να ξεκινήσεις από το μηδέν, ανεξάρτητα με το τι είχες καταφέρει πριν. Όταν έφτασα εκεί, δεν μιλούσα αγγλικά(…). Μετά από μια καριέρα οκτώ χρόνων στην Ισπανία, ξαναέγινα ανώνυμη, έπρεπε να αποδείξω ξανά τις ικανότητες μου στη βιομηχανία και τον εαυτό μου. Να αποδείξω ότι ήμουν ικανή να παίξω σε μια διαφορετική γλώσσα». 

Οι πρώτες της audition έγιναν σε μια γλώσσα που αρχικά δεν καλομιλούσε με την ίδια να μαθαίνει τις ατάκες της «φωνητικά». Οι προτάσεις για συνεργασίες, όμως, συνέχιζαν να έρχονται. Το 2015 θα συμπρωταγωνιστήσει μαζί με τον Κιάνου Ριβς στο θρίλερ του Eli Roth, «Μην Ανοίξεις», και ένα χρόνο αργότερα στα «Σκυλιά του Πολέμου» του Τοντ Φίλιπς. Εκείνη την περίοδο το εμπόδιο της γλώσσας περιόριζε σημαντικά το εύρος των ερμηνευτικών της δυνατοτήτων: «Σε μια σκηνή ο σκηνοθέτης ήθελε να αλλάξει τον διάλογο», περιγράφει η ίδια, «Ήταν μια από τις χειρότερες στιγμές στην καριέρα μου. Μπροστά σε όλους τους συντελεστές προσπαθούσα και προσπαθούσα, αλλά δεν μπορούσα να το κάνω. Και τότε ο Τοντ είπε «Ξέχνα το, πες το όπως ήταν πριν».

Έτσι, για τους επόμενους τρεις με τέσσερις μήνες παρακολούθησε εντατικά μαθήματα αγγλικών και ξεκίνησε ξανά τις audition συμμετέχοντας σε φιλμ, τα οποία και περιστασιακά μπορεί να μην άξιζαν, καθώς η ίδια ήταν μια ηθοποιός που μπορούσε να προσδώσει στις ερμηνείες της συναισθηματικό βάθος και μια δόση ανθρωπιάς.

«Στα Μαχαίρια»

Γρήγορα όλα όμως βρήκαν τον δρόμο τους για την Άνα ντε Άρμας, όταν και η πρώτη μεγάλη επιτυχία, που την έβαλε στα ραντάρ των μεγάλων κινηματογραφικών στούντιο, της χτύπησε την πόρτα. Επρόκειτο για το blockbuster επιστημονικής φαντασίας «Blade Runner 2049» (2017), σίκουελ της εμβληματικής ταινίας του Ρίντλεϊ Σκοτ, σε σκηνοθεσία Ντένις Βιλενέβ. Στην ταινία, η ντε Άρμας ενσάρκωσε ένα φουτουριστικό ολόγραμμα, τη Joi, σύντροφο του Agent K, τον οποίο και υποδύθηκε ο Ράιαν Γκόσλινγκ.

Λίγο αργότερα θα της γίνει πρόταση για ένα μυστικό πρότζεκτ το οποίο και περιέγραφε τον χαρακτήρα για τον οποίο της ζητήθηκε να περάσει από audition ως «Λατίνα, νοσοκόμα, όμορφη», γεγονός που την προδιάθεσε αρνητικά, καθώς η ίδια είχε δώσει υπόσχεση στον εαυτό της να μην περιοριστεί σε ρόλους όπως αυτοί της «Μαρίας ή της Χουάνα» μην επιτρέποντας σε κανέναν να βάλει ταμπέλες στις ικανότητες της. Μάλιστα, εξαιτίας αυτής της περιγραφής και μόνο έφτασε να απορρίψει τον ρόλο δύο φορές, αναγκάζοντας τους παραγωγούς να της στείλουν το σενάριο. Τελικά αποδείχθηκε πως επρόκειτο για την μετέπειτα επιτυχημένη ταινία μυσητρίου «Στα Μαχαίρια»του Ράιαν Τζόνσον που όχι μόνο τη συμπεριέλαβε ανάμεσα σε ένα all-star cast αλλά της χάρισε και την πρώτη της υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα, καθώς και τον θαυμασμό του συμπρωταγωνιστή της Ντάνιελ Κρεγκ.

«Blonde»

Πλέον η Άνα ντε Άρμας είχε μεταμορφωθεί σε μια από τις πιο περιζήτητες ηθοποιούς του Χόλυγουντ. Έκτοτε, ανάμεσα σε άλλα, έπαιξε την Κουβανή πράκτορα της CIA, Paloma, στο «No Time To Die» (2021)– ως κάτι παραπάνω από ένα απλό Bond Girl-, πάλι μια πράκτορα της CIA, την Dani Miranda, στην πρόσφατη επιτυχία του Netflix «The Gray Man» (2022), καθώς και στην μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ, «Deep Water» (2022) στο πλευρό του πρώην συντρόφου της Μπεν Άφλεκ.

Για την Άνα ντε Άρμας, μια ηθοποιό η οποία για περισσότερα από 15 χρόνια δεν επαναπαύθηκε ποτέ αλλά συνέχιζε να επαναδιαπραγματεύεται τα όρια της, ο ρόλος της Μέριλιν Μονρόε, στο «Blonde» του Άντριου Ντόμινικ, θα αποδεικνυόταν ο πιο απαιτητικός στην καριέρα της έως σήμερα. Βασισμένη στο ομότιτλο βιογραφικό μυθιστόρημα μυθοπλασίας της Τζόις Κάρολ Όουτς, η ταινία αφορά τη ζωή της εμβληματικής Αμερικανίδας σταρ του Χόλυγουντ και τη σύγκρουση ανάμεσα στον πραγματικό εαυτό της και τη δημόσια εικόνα της.

Η ντε Άρμας ακολούθησε ενδελεχή προετοιμασία όπου χρειάστηκε περισσότερες από εννέα εβδομάδες για την εντυπωσιακή μεταμόρφωση της ως Μονρόε, έναν δάσκαλο φωνητικής για να αποκτήσει την απαραίτητη προφορά, καθώς και να αγκαλιάσει τους δικούς της φόβους, τις δικές της ανασφάλειες και τη δική της ευαλωτότητα για να μπορέσει να μπει στον πετσί του συγκεκριμένου ρόλου. Επιπλέον, πέρασε αμέτρητες ώρες μαθαίνοντας τις χορογραφίες από τα μουσικά νούμερα των ταινιών στις οποίες συμμετείχε η εμβληματική σταρ, καθώς και το στυλ των ερμηνειών της, τον τρόπο συμπεριφοράς της, τις κινήσεις της και την εκφορά του λόγου της.

Μέχρι στιγμής οι κριτικές για την ταινία μόνο ως θετικές δεν μπορούν να περιγραφούν, αν και σχεδόν η πλειοψηφία έχει να πει έναν καλό λόγο για την ερμηνεία της ηθοποιού, την πιο εντυπωσιακή στη καριέρα της έως τώρα. Ωστόσο, η Άνα ντε Άρμας σε καμία περίπτωση δεν γλίτωσε από τα «πυρά» του διαδικτύου. Όταν τον Ιούλιο κυκλοφόρησε το τρέιλερ, αρκετοί ήταν εκείνοι που «επιτέθηκαν» στην 34χρονή Κουβανή καθώς, όπως ισχυρίζονταν, η προφορά της δεν εναρμονιζόταν με εκείνη της θρυλικής σταρ, υπονοώντας ότι λόγω καταγωγής δεν ήταν η κατάλληλη για τον ρόλο. Την ντε Άρμας έτρεξαν να υπερασπιστούν τόσο το Ίδρυμα Μέριλιν Μονρόε, όσο και ο παραγωγός της ταινίας Μπραντ  Πιτ.