Η πρόσκληση

Υπόθεση

Η Ίβι χάνει την μητέρα της και μαζί τον τελευταίο άνθρωπο της οικογένειας της. Μόνη πλέον στον κόσμο ψάχνει να βρει μέσω του DNA πιθανές συγγένειες κι εντοπίζει άγγλο ξάδελφο που την προσκαλεί σε μια γαμήλια τελετή στην βρετανική εξοχή.

Πρόσκληση σε αιματοβαμμένο γάμο

Ευτυχής συνάντηση του καθαρόαιμου φιλμ τρόμου με την κοινωνικο-πολιτική αλληγορία, έχοντας στον ένα πυλώνα της κατασκευής μια αρχετυπική ιστορία του σινεμά του φανταστικού και στον άλλο το δηκτικό σχόλιο κατά της πατριαρχίας και των κοινωνικών ανισοτήτων.

Κατανοώ τις ενστάσεις που μπορούν να έχουν ορισμένοι γύρω από τις φιλόδοξες προθέσεις της Τζέσικα Μ. Τόμσον αλλά σας διαβεβαιώνω ότι η αυστραλή σκηνοθέτρια τα καταφέρνει μια χαρά στην σύνδεση του σπλάτερ, της υποβλητικής ατμόσφαιρας, του πειραγμένου ρομάντζου (η Ίβι δεν μπορεί να αντισταθεί στην γοητεία του αινιγματικού ιδιοκτήτη της αριστοκρατικής έπαυλης) και της πειστικά διατυπωμένης υπενθύμισης πως ζούμε στην εποχή του #metoo και οι μέρες κάποιων που ζουν ακόμη στην παλαιολιθική εποχή είναι μετρημένες. Βαμπιρισμός και γυναικεία αφύπνιση λοιπόν όχι μόνο ταιριάζουν αλλά και συνθέτουν ακαταμάχητο συνδυασμό.