Το ψυχολογικό θρίλερ του J. B. Priestley, «Επικίνδυνη Στροφή», παρουσιάζεται, στο Θέατρο Αγγέλων Βήμα, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, σε σκηνοθεσία Μανώλη Κλωνάρη.
«Επικίνδυνη Στροφή»: Λίγα λόγια για το έργοΜιλάμε για έναν συγγραφέα που γεννήθηκε πριν 127 χρόνια και για ένα θεατρικό έργο που ήταν το πρώτο του και που, σήμερα, είναι σαν να γράφτηκε χτες. Έναν συγγραφέα που πολέμησε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τραυματίστηκε σε μάχη στην Γαλλία, θάφτηκε ζωντανός σε ένα χαράκωμα και σώθηκε από θαύμα. Έναν συγγραφέα που, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις εκπομπές του στο BBC, στήριξε το φρόνημα του βρετανικού λαού, όταν η χώρα γύρω καίγονταν από τους Ναζί. Εκπομπές που είχαν ακροαματικότητα μεγαλύτερη και από τα διαγγέλματα του Τσώρτσιλ, ακροαματικότητα τέτοια και τόση που η κυβέρνηση του Τσώρτσιλ την ζήλεψε(!) και τις διέκοψε.
Ένας συγγραφέας – σκαπανέας του Εργατικού Κόμματος, ενεργός κοινωνικά, συγγραφικά και πολιτικά μέχρι το τέλος της ζωής του το 1984.
Γιατί άραγε «Η Επικίνδυνη Στροφή» του μάς αφορά ακόμη και σήμερα; Μάς αφορά, γιατί γράφτηκε με μαστοριά, από γερή πέννα, με γερό υλικό: Toν Άνθρωπο, τα μυστήρια και τα σκοτάδια της ψυχής του και τον Χρόνο.
Ο J. B. Priestley, με την «Επικίνδυνη Στροφή» μάς έχει παραδώσει ένα ψυχολογικό θρίλερ, όπου πόντο με τον πόντο, χιλιοστό με το χιλιοστό, σκάβονται και βγαίνουν στην επιφάνεια όλα τα σκοτάδια, τα μυστικά και τα απωθημένα έξι νέων, έξυπνων και μορφωμένων ανθρώπων που ζουν, δουλεύουν και περνούν όλη τους την ζωή μαζί, χωρίς -στην ουσία- κανένας τους να γνωρίζει πραγματικά τον άλλο.
Πρόκειται για μια παρέα στενών φίλων και συνεργατών σε ανερχόμενο εκδοτικό οίκο. Συγκεντρώνονται για να περάσουν ένα ευχάριστο βράδυ συντροφιά με έναν νέο συγγραφέα, του οποίου εκδίδουν ένα έργο. Ένα τυχαίο γεγονός και η ομήγυρη, χωρίς να το καταλάβει, αρχίζει να αναζητά τους λόγους που οδήγησαν τον αδελφό του ενός και φίλο όλων τους σε αυτοκτονία ένα χρόνο πριν.
Με τον νέο συγγραφέα ως ανυποψίαστο καταλύτη ξετυλίγεται ένα σκοτεινό κουβάρι αναπάντεχων αποκαλύψεων για την σχέση καθενός τους με τον αυτόχειρα, με τους άλλους και με τον εαυτό του. Όταν η βραδιά τελειώνει όλοι τους βρίσκονται μπροστά στην Επικίνδυνη Στροφή.
Και το ερώτημα είναι: Θα ήταν καλύτερα να «Κοιμάται το Σκυλί»;
