Η κωμωδία «Της κακομοίρας», γνωστή και ως «Ο μπακαλόγατος» του Ντίνου Κατσουρίδη (1963) είναι πιθανόν, η δημοφιλέστερη κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου και είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο των Χρήστου και Γιώργου Γιαννακόπουλου.
Οι ατάκες που εκτοξεύονταν σε ρυθμό πολυβόλου από τον Ζήκο-Κώστα Χατζηχρήστο, στον καλύτερο ίσως ρόλο της καριέρας του, έχουν μείνει διαχρονικές και επίκαιρες. Η φιλόδοξη παραγωγή παρουσιάζεται στο θέατρο Πειραιώς 131, σε μια ανατρεπτική μουσική διασκευή και σκηνοθεσία του Γιώργου Βάλαρη που επιστρέφει στο γνώριμο επιτυχημένο είδος της μεταφοράς ταινιών του Ελληνικού κινηματογράφου, με τον Γιάννη Ζουγανέλη στον ομώνυμο ρόλο του «Ζήκου» και ένα επιτελείο γνωστών ηθοποιών. Μαζί τους ο Γιώργος Αρμένης στο ρόλο του μπακάλη.
Η υπόθεσηΟ Ζήκος είναι ένας δαιμόνιος και εύθυμος επαρχιώτης από το Καρπενήσι που δουλεύει υπάλληλος στο μπακάλικο του Παντελή. Είναι ερωτευμένος με την όμορφη νεαρή Φιφίκα, η οποία προσποιείται ότι ανταποκρίνεται στα αισθήματά του, ενώ στην πραγματικότητα αγαπάει τον Κιτσάρα. Ο Παντελής αν και τα παραέχει τα χρονάκια του, θέλει για λογαριασμό του τη νεαρή φίλη της Φιφίκας, τη Λίτσα. Ο Ζήκος διαρκώς τον κοροϊδεύει για την επιλογή του, αλλά αυτός δεν το βάζει κάτω και μαζί με την κυρά Δέσποινα την προξενήτρα, κανονίζει τους αρραβώνες σε συνεννόηση με τον πατέρα της Λίτσας αλλά ερήμην της ίδιας και αποφασίζουν να το ανακοινώσουν την ημέρα των γενεθλίων της. Η Λίτσα μόλις το μαθαίνει ταράζεται, κλείνεται στο δωμάτιό της και προσπαθεί να κλεφτεί με τον αγαπημένο της, Αργύρη. Όμως το σχέδιό τους γίνεται αντιληπτό την τελευταία στιγμή από την κυρα-Δέσποινα και καταλήγουν όλοι στο σπίτι της Λίτσας για να τους «τσακώσουν». Τότε, ο πατέρας της Λίτσας, ο κυρ-Μανώλης, θα δεχτεί να την δώσει στον Αργύρη, ενώ και ο Κιτσάρας, μη χάνοντας την ευκαιρία της παρουσίας του πατέρα της Φιφίκας, ζητά και παίρνει το χέρι της με επιτυχία.
«Με το πέρασμα του χρόνου νιώθω ακόμα πιο έντονα την ανάγκη να λειτουργώ στο χώρο που τόσο αγαπώ, το θέατρο, σύμφωνα με το ένστικτό μου και υπηρετώντας κάθε φορά είδη έργων που με εκφράζουν τη δεδομένη χρονική στιγμή έχοντας πάντα κυρίαρχο άξονα συνεργασίες με καλλιτέχνες που μιλούμε κοινή γλώσσα, τους εκτιμώ και νιώθω οικεία. Κοινός τόπος πάντα ο σεβασμός, η ποιότητα, η αλήθεια απέναντι στο κοινό αλλά και η χαρά που έχουμε τόση ανάγκη στην μετά covid περίοδο! Η απόφαση μου να παρουσιάσω στο θέατρο ίσως την δημοφιλέστερη κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου, με ζωντανή μουσική επι σκηνής, βλέποντας έτσι και τη «ροκ» υπόσταση του «μπακαλόγατου», έχει να κάνει με την ανάγκη μου – μετά την τόσο δύσκολη περίοδο της πανδημίας – να υπηρετήσω ξανά ένα είδος που αγαπώ ιδιαίτερα, την κωμωδία έχοντας στο πλευρό μου μια ομάδα σπουδαίων ηθοποιών και συνεργατών, βασικό πρωταγωνιστή τον αγαπημένο μου «ροκ» Γιάννη Ζουγανέλη που εκτιμώ πως με την εκρηκτική προσωπικότητά του είναι ιδανικός ενσαρκωτής ενός ρόλου που χαρακτήρισε την καριέρα του σπουδαίου κωμικού μας Κώστα Χατζηχρήστου και την χαρά να συνεργαστώ με τον κορυφαίο μας ηθοποιό Γιώργο Αρμένη! Δικαίως «ο μπακαλόγατος ή της κακομοίρας» θεωρείται ως μία από τις σπουδαιότερες και εμπορικότερες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου μιας και διαποτίζεται από μία εκπληκτική ερμηνεία στην οποία αυτοσχεδίασε αρκετά ο αείμνηστος κωμικός βασισμένος στο θεατρικό έργο τον Γιώργου και Χρήστου Γιαννακόπουλου και στο σενάριο του Ντίνου Κατσουρίδη. Ουσιαστικά πρόκειται για μία κωμική ηθογραφία μιας βασανισμένης και ελπίζουσας εποχής, νοσταλγική και διαποτισμένη από το εκρηκτικό ταπεραμέντο ενός χαρακτήρα που κάλλιστα ταυτίζεται με τον κάθε Νεοέλληνα καταφερτζή που προσπαθεί να επιβιώσει και να ξεχωρίσει με όπλο το λαϊκό εκρηκτικό ταπεραμέντο, την εξυπνάδα και την τσαχπινιά, μη διστάζοντας να διεκδικήσει το όνειρο στον έρωτα και σε μια ευέλπιδα ζωή».
Γιώργος Βάλαρης