The Car: Είναι αυτός ο καλύτερος δίσκος των Arctic Monkeys μέχρι τώρα;

Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not. Οι Arctic Monkeys το είχαν ξεκαθαρίσει από την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά: ό,τι νομίζουμε ότι είναι, αυτό ακριβώς δεν είναι. Νόμιζες ότι είναι άλλη μια βρετανική garage rock μπάντα; Θα βγάλουν τον καλύτερο brit rock δίσκο της δεκαετίας. Νόμιζες ότι θα ακολουθήσουν την “συνταγή” που τους οδήγησε στη δόξα του AM; Θα το γυρίσουν σε pshychedelic pop. Νόμιζες ότι το έχουν παρακάνει με τους πειραματισμούς; Θα επιστρέψουν με την πιο διαφορετική δουλειά τους μέχρι σήμερα: ένα δίσκο που συνδυάζει ορχηστρική rock με funk και jazz στοιχεία. Το The Car.

Oι Arctic Monkeys είναι χωρίς αμφιβολία μία από τις μεγαλύτερες, πιο σημαντικές μπάντες της Βρετανίας -ο ποιητής Τζον Κούπερ Κλαρκ τους είχε αποκαλέσει “ό,τι πιο κοντινό έχουμε” σήμερα στους Beatles. Και μάλλον έχει δίκιο.

Το εξώφυλλο του «The Car». Domino Recording Label

Παρ’ όλο που μετρούν δύο δεκαετίες μουσικής συνύπαρξης (ιδρύθηκαν ακριβώς πριν από 20 χρόνια, το 2002, όταν ήταν μαθητές στο Sheffield) έχουν καταφέρει κάτι που λίγα συγκροτήματα έχουν κάνει: να “επανεφευρίσκουν” συνεχώς τον ήχο τους, χωρίς να χάνουν την ταυτότητά τους.

Αυτό έκαναν και στο The Car. Η εξέλιξή τους είναι ξεκάθαρη, από την αρχή μέχρι το τέλος του δίσκου, αν και η σύνδεση με τον πιο αμφιλεγόμενο δίσκο τους μέχρι τώρα, το “Tranquility Base Hotel & Casino” που έστρεψε τους fans του “παλιού” ήχου των AM εναντίον τους, είναι πράγματι πιο έντονη.

Όπως και στο TBHC, έτσι και στο Car, ο Alex Turner δεν δείχνει διατεθειμένος να επιστρέψει στον ήχο του AM για να ικανοποιήσει τους fans. Προτιμά να παραμείνει πιστός στο όραμά του. Αν οι “προδομένοι” παλιοί fans των Arctic Monkeys νιώθουν ότι ο Turner απευθύνεται σε εκείνους όταν τραγουδά “Puncturing your bubble of relatability/With your horrible new sound” στο Sculptures of Anything Goes, τότε μάλλον έχουν δίκιο.

Με πλήρη επίγνωση της “αμφιλεγόμενης” στροφής του συγκροτήματος, ο Turner αριστουργηματικά πετά πολλά ακόμα υπονοούμενα σε όλο τον δίσκο -όχι μόνο προς τους παλιούς fans, αλλά και σε όλους, όσοι θέλουν οι Monkeys να περιοριστούν σε ένα μόνο ήχο.

Πάντως, ο ντράμερ Matt Helders επίσης επιμένει ότι για εκείνους αυτή η “στροφή” δεν είναι και τόσο αναπάντεχη. “Υπάρχει ένα μονοπάτι που ξεκινάει από το ντεμπούτο μας, μέχρι και τον νέο μας δίσκο. Μπορεί να μην είναι ξεκάθαρο ή προφανές σε όλους από την αρχή, αλλά σίγουρα υπάρχει” δήλωσε πρόσφατα, μιλώντας για το πώς συνδέονται οι εφτά δίσκοι τους.

Νομίζω ότι αυτό το μονοπάτι, είναι το μόνο λογικό μονοπάτι, για μία μπάντα που θέλει να εξελίσσεται, να ανακαλύπτει όλες τις δυνατότητές της. Είναι το μονοπάτι της ειλικρινούς εξέλιξης μια μπάντας. Είναι το μονοπάτι που ακολούθησαν για να φτάσουν στον πιο ώριμο δίσκο τους μέχρι τώρα.

Το There’d Better Be A Mirrorball είναι η καλύτερη δυνατή εισαγωγή για το The Car -ο Turner τραγουδά “μην γίνεσαι συναισθηματικός”, αλλά πώς να κρατηθείς με ένα τόσο διαπεραστικό κομμάτι; Αυτό είναι από τα λίγα κομμάτια – μαζί με το Body Paint – που σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν μιλά για κάποιο χωρισμό ή για κάτι πιο βαθύ. Όταν φτάσεις στο I Ain’t Quite Where I Think I Am τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα, όταν ο Turner τραγουδά με ευρηματική ειρωνεία για την προνομιούχα ζωή ενός rock star, που διασκεδάζει (ή μάλλον δεν διασκεδάζει καθόλου) στα λαμπερά πάρτι με τους λαμπερούς καλεσμένους.

Μετά έχουμε και τα πιο κινηματογραφικά κομμάτια του δίσκου, όπως το Mr Schwarz, το επικό-χολιγουντιανό Jetskis on the Moat και φυσικά το αριστουργηματικό -και αγαπημένο μου κομμάτι από όλο το δίσκο- Big Ideas, το οποίο μάλιστα ο Turner κρατούσε τρία χρόνια “στο συρτάρι”, γιατί ήταν σίγουρος ότι θα μπορούσε να γίνει soundtrack -ίσως γι’ αυτήν ακριβώς τη φάση μιλάει στο ρεφρέν του τραγουδιού.

Πολλοί κριτικοί μιλούν για την “Bowie-εποχή” των Arctic Monkeys -πράγματι η επιρροή του πιο funky, 70s David Bowie είναι αισθητή σε όλο τον δίσκο. Εξίσου αισθητή όμως είναι και η διάθεση των AM να αφήσουν πίσω το δικό τους legacy, σε πολλά και διαφορετικά ακροατήρια.

Ακόμα κι αν ο (θριαμβευτικός) δίσκος της Taylor Swift, Midnights, που κυκλοφόρησε την ίδια μέρα με το The Car και έσπασε κάθε ρεκόρ, δεν τους επέτρεψε να φτάσουν στην 1η θέση των βρετανικών charts -για πρώτη φορά στην καριέρα τους- το The Car παραμένει η καλύτερη στιγμή των Arctic Monkeys τα τελευταία δέκα χρόνια, αλλά και ο πιο ώριμος δίσκος τους μέχρι τώρα.

*Το “The Car” κυκλοφορεί σε όλες τις πλατφόρμες.